ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ իմացաւ Յովաբ որդի Շարուհեայ, եթէ է սիրտ արքայի ի վերայ Աբիսողոմայ։ 2 Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ։ 3 Եւ եկեսցես առ արքայ, եւ խօսեսցիս ընդ նմա ըստ բանիս ըստ այսմիկ։ Եւ եդ Յովաբ բանս ի բերան նորա։ 4 Եմուտ կինն Թեկուացի առ արքայ, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց ի գետին, եւ ասէ. Ապրեցո զիս արքայ, ապրեցո։ 5 Եւ ասէ ցնա արքայ. Զի՞ է քեզ։ Եւ նա ասէ. Կարի իսկ տագնապ է ինձ.՝՝ կին մի այրի եմ ես. մեռաւ այր իմ. 6 եւ աղախնոյ քո երկու որդիք էին, մարտեան ընդ միմեանս երկոքեան յանդի. եւ ոչ ոք էր որ համոզէր ի մէջ նոցա, եւ եհար մին զմեւս եղբայրն եւ սպան զնա։ 7 Եւ ահա յարուցեալ է ամենայն ազգն ի վերայ աղախնոյ քո, ասեն. Տուր զսպանօղն եղբօր իւրոյ, եւ սպանցուք զնա փոխանակ անձին եղբօր իւրոյ, եւ բարձցուք զժառանգակալն քո. եւ շիջուցանիցեն զկայծակն իմ զմնացեալ, առ ի չթողլոյ առն իմում մնացորդ եւ անուն ի վերայ երեսաց երկրի։ 8 Եւ ասէ արքայ. Երթ ողջամբ ի տուն քո, եւ ես պատուիրեցից վասն քո։ 9 Եւ ասէ կինն Թեկուացի. Յիմ վերայ, արքայ, անօրէնութիւնն, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ, եւ արքայ եւ աթոռ իւր քաւեալ։ 10 Եւ ասէ արքայ. Ո՞վ է որ խօսեսցի ընդ քեզ, եւ ածցես զնա առ իս եւ ոչ եւս մերձեսցի առ քեզ։ 11 Եւ ասէ. Յիշեսցէ արքայ զՏէր Աստուած իւր, ի յաճախել մերձաւորի արեանն ապականել. մի՛ ջնջեսցեն զորդեակն իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ որդւոյ քո մազ մի ի գետին։ 12 Եւ ասէ կինն. Խօսեսցի աղախին քո առաջի տեառն իմոյ արքայի բան մի։ Եւ ասէ. Խօսեաց։ 13 Եւ ասէ կինն. Ընդէ՞ր խորհեցար այդպիսի ինչ ի վերայ ժողովրդեանն Աստուծոյ կամ թէ ի բերանոյ արքայի՞ իցէ բանն այն վնասու՝ չդարձուցանել արքայի զմերժեալն յիւրմէ. 14 զի մահու մեռանիցի, եւ իբրեւ զջուր հեղեալ յերկիր ոչ ամփոփիցի, եւ ոչ առնուցու Աստուած զոգին, եւ խորհիցի ոք մերժել՝՝ յինքենէ զմերժեալն։ 15 Եւ արդ եկի խօսել առ արքայի տեառն իմոյ զբանս զայս. զի տեսանիցէ զիս ժողովուրդն եւ ասիցէ, թէ աղախին քո խօսեցաւ՝՝ ընդ արքայի, թերեւս արասցէ արքայ զբան աղախնոյ իւրոյ. 16 զի լուիցէ արքայ եւ փրկեսցէ զիս ի ձեռաց առնն, որ խնդրէ ջնջել զիս եւ զորդի իմ ի ժառանգութենէ Աստուծոյ։ 17 Եւ ասէ կինն՝՝. Եղիցի բան տեառն իմոյ արքայի ի զոհս, զի իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ այնպէս է տէր իմ արքայ ի լսել զբարի եւ զչար. եւ Տէր Աստուած քո եղիցի ընդ քեզ։ 18 Եւ պատասխանի ետ արքայ եւ ասէ ցկինն. Մի՛ թաքուցաներ յինէն զբան զոր ես հարցից քեզ։ Եւ ասէ կինն. Խօսեսցի տէր իմ արքայ։ 19 Եւ ասէ արքայ. Միթէ ձեռն Յովաբայ իցէ՞ յամենայնի յայդմիկ ընդ քեզ։ Եւ ասէ կինն ցարքայ. Կենդանի է անձն քո, տէր իմ արքայ, եթէ իցէ յաջ կամ յահեակ յամենայնէ զոր խօսեցաւ տէր իմ արքայ. զի ծառայ քո Յովաբ՝ նա պատուիրեաց ինձ, եւ նա եդ ի բերան աղախնոյ քո զամենայն բանս զայսոսիկ, 20 վասն բոլորելոյ յերեսաց բանիս այսորիկ՝ զոր արար ծառայ քո Յովաբ զբանս զայսոսիկ, եւ տէր իմ իմաստուն է ըստ իմաստութեան հրեշտակի Աստուծոյ՝ գիտել զամենայն ինչ որ յերկրի։ 21 Եւ ասէ արքայ ցՅովաբ. Ահաւասիկ արարի քեզ ըստ բանի քում ըստ այդմիկ. երթ դարձո ած զպատանեակն զԱբիսողոմ։ 22 Եւ անկաւ Յովաբ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ երկիր եպագ նմա, եւ օրհնեաց զարքայ։ Եւ ասէ Յովաբ. Այսօր գիտաց ծառայ քո եթէ գտի շնորհս յաչս քո, տէր իմ արքայ, զի արար տէր իմ արքայ զբան ծառայի իւրոյ։ 23 Եւ յարեաւ Յովաբ եւ գնաց ի Գեսուր, եւ ած զԱբիսողոմ յԵրուսաղէմ։ 24 Եւ ասէ արքայ. Դարձցի ի տուն իւր, եւ զերեսս իմ մի՛ տեսցէ։ Եւ դարձաւ Աբիսողոմ ի տուն իւր, եւ զերեսս արքայի ոչ ետես։ 25 Եւ իբրեւ զԱբիսողոմ ոչ գոյր յամենայն Իսրայելի այր գեղեցիկ գովելի յոյժ. ի թաթից ոտից իւրոց մինչեւ ի գլուխ իւր ոչ գոյր ի նմա արատ։ 26 Եւ ի փոքրել զհերս իւր լինէր ի սկսանելոյ աւուրց յաւուրս՝՝ փոքրել, զի կարի ծանրանայր ի վերայ նորա, եւ յորժամ փոքրէր, եւ կշռէր զհեր գլխոյ իւրոյ երկերիւր սիկղ ըստ արքունական սկեղ։ 27 Եւ ծնան Աբիսողոմայ երեք ուստերք եւ դուստր մի եւ անուն նորա Թամար. եւ նա էր կին գեղեցիկ յոյժ տեսլեամբ եւ եղեւ կին Ռոբովամայ որդւոյ Սողոմոնի, եւ ծնաւ նմա զԱբիա՝՝։ 28 Եւ նստաւ Աբիսողոմ յԵրուսաղէմ աւուրս ամաց երկուց, եւ զերեսս արքայի ոչ ետես։ 29 Եւ առաքեաց Աբիսողոմ առ Յովաբ յղել զնա առ արքայ. եւ ոչ կամեցաւ երթալ առ նա. եւ առաքեաց երկրորդ անգամ առ նա, եւ ոչ կամեցաւ երթալ։ 30 Եւ ասէ Աբիսողոմ ցծառայս իւր. Գիտէք զվիճակ գետնոյ Յովաբայ, լի գարւով մօտ է առ իս. երթայք այրեցէք զնա հրով։ Եւ այրեցին ծառայքն Աբիսողոմայ զվիճակն Յովաբայ հրով։ Եւ եկին ծառայքն Յովաբայ առ նա պատառեալ զհանդերձս իւրեանց, եւ ասեն. Այրեցին ծառայքն Աբիսողոմայ զվիճակն հրով։՝՝ 31 Եւ յարեաւ Յովաբ եւ եկն առ Աբիսողոմ ի տուն եւ ասէ ցնա. Ընդէ՞ր այրեցին ծառայք քո զվիճակն իմ հրով։ 32 Եւ ասէ Աբիսողոմ ցՅովաբ. Յղեցի առ քեզ եւ ասեմ. Եկ այսր յղեցից զքեզ առ արքայ, ասել՝ թէ Ընդէ՞ր եկի ի Գեսուրայ, լաւ էր ինձ տակաւին անդ լինել քան ոչ տեսանել՝՝ զերեսս արքայի, եւ եթէ վնաս ինչ կայցէ յիս, սպան զիս։ 33 Եւ եմուտ Յովաբ առ արքայ եւ պատմեաց նմա. եւ կոչեաց զԱբիսողոմ. եւ եմուտ առ արքայ եւ երկիր եպագ նմա, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր առաջի արքայի. եւ համբուրեաց արքայ զԱբիսողոմ։ |