ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ ի դառնալ տարւոյն ի նոյն ժամանակ ելից թագաւորացն, եւ առաքեաց Դաւիթ զՅովաբ եւ զծառայս իւր ընդ նմա եւ զամենայն Իսրայէլ, եւ սատակեցին զորդիսն Ամոնայ, եւ նստան զՌաբաթաւ. եւ Դաւիթ նստէր յԵրուսաղէմ։ 2 Եւ եղեւ ընդ երեկս եւ յարեաւ Դաւիթ յանկողնէ իւրմէ, եւ զգնայր ի վերայ տանեաց տան թագաւորին. եւ ետես ի տանեացն կին մի լուացեալ, եւ կինն գեղեցիկ տեսլեամբ յոյժ։ 3 Եւ առաքեաց Դաւիթ եւ խնդրեաց զկինն, եւ ասէ. Ո՞չ դա է Բերսաբէէ, դուստր Եղիաբայ, կին Ուրիայ Քետացւոյ։ 4 Եւ առաքեաց Դաւիթ հրեշտակս եւ առ զնա, եւ եմուտ առ նա եւ ննջեաց ընդ նմա. եւ նա էր սրբեալ ի դաշտանէ իւրմէ. եւ դարձաւ ի տուն իւր։ 5 Եւ յղացաւ կինն, եւ առաքեաց պատմեաց Դաւթի եւ ասէ. Յղի եմ ես։ 6 Եւ առաքեաց Դաւիթ առ Յովաբ եւ ասէ. Առաքեա առ իս զՈւրիա Քետացի։ Եւ առաքեաց Յովաբ զՈւրիա առ Դաւիթ։ 7 Եւ եկեալ Ուրիա եմուտ առ Դաւիթ, եւ եհարց Դաւիթ զողջունէ Յովաբայ եւ զողջունէ զօրուն եւ զողջունէ պատերազմին։ 8 Եւ ասէ Ուրիա. Ողջոյն է։՝՝ Եւ ասէ Դաւիթ ցՈւրիա. Արի էջ ի տուն քո եւ լուա զոտս քո։ Եւ ել Ուրիա ի տանէ արքայի, եւ ել զկնի նորա պարգեւ ի ձեռանէ արքայի։ 9 Եւ ննջեաց Ուրիա առ դրան տանն արքայի ընդ ծառայս նորա, եւ ոչ էջ ի տուն իւր։ 10 Եւ պատմեցին Դաւթի եւ ասեն, եթէ ոչ էջ Ուրիա ի տուն իւր։ Եւ ասէ Դաւիթ ցՈւրիա. Ո՞չ ի ճանապարհէ եկեալ ես դու, ընդէ՞ր ոչ իջեր ի տուն քո։ 11 Եւ ասէ Ուրիա ցԴաւիթ. Տապանակն Աստուծոյ եւ Իսրայէլ եւ Յուդա բնակեալ են ի վրանս, եւ տէր իմ Յովաբ եւ ծառայք տեառն իմոյ բնակեալ են ի բացի, եւ ես մտանիցեմ ի տո՞ւն իմ ուտել եւ ըմպել եւ ննջել ընդ կնոջ իմում. եւ զիա՞րդ լինիցի այն.՝՝ կենդանի է անձն քո թէ արարից զբանդ զայդ։ 12 Եւ ասէ Դաւիթ ցՈւրիա. Նիստ այսօր աստ, եւ վաղիւ արձակեցից զքեզ։ Եւ նստաւ Ուրիա յԵրուսաղէմ յաւուր յայնմիկ, եւ ի վաղիւ անդր։ 13 Կոչեաց զնա Դաւիթ, եկեր նա առաջի նորա եւ արբ եւ արբեցաւ, եւ ել անագանի, ննջեաց յանկողնի իւրում ընդ ծառայս տեառն իւրոյ, եւ ի տուն իւր ոչ էջ։ 14 Եւ եղեւ ընդ առաւօտն եւ գրեաց Դաւիթ հրովարտակ առ Յովաբ, եւ առաքեաց Դաւիթ ի ձեռն Ուրիայ։ 15 Եւ գրեաց ի հրովարտակին եւ ասէ. Մատո զՈւրիա ընդդէմ սաստկացեալ պատերազմին, եւ դարձջիք ընդ կրուկ ի նմանէ, եւ հարցի եւ մեռցի։ 16 Եւ եղեւ ի պահել Յովաբայ զքաղաքն, եւ ետ զՈւրիա ի տեղին ուր գիտէր թէ արք զօրութեան էին անդ։ 17 Եւ ելին արք քաղաքին ի պատերազմ ընդ Յովաբայ, եւ անկան ի զօրուէ ծառայիցն Դաւթի եւ մեռան՝՝, եւ Ուրիա Քետացի մեռաւ։ 18 Եւ առաքեաց Յովաբ եւ պատմեաց արքայի զամենայն զրոյց պատերազմին։ 19 Եւ պատուէր ետ հրեշտակին եւ ասէ. Ի վախճանել քում զամենայն զրոյցս պատերազմիս խօսել ընդ արքայի, 20 եւ եղիցի եթէ ելցէ ցասումն արքայի եւ ասասցէ ցքեզ, եթէ՝ Ընդէ՞ր մերձենայիք ի քաղաքն մարտնչել, եւ ո՞չ գիտէիք եթէ ի վերուստ ի պարսպացն նետաձիգ լինին. 21 Ո՞ եհար զԱբիմելէք զորդի Յերոբաաղայ որդւոյ Ներեայ՝՝. ո՞չ ապաքէն կին մի բեկոր երկանի ընկէց ի վերայ նորա ի վերուստ ի պարսպէն, եւ մեռաւ ի Թամասի. ընդէ՞ր մօտեցայք ի պարիսպն. եւ ասասցես թէ՝ Եւ ծառայ քո Ուրիա Քետացի մեռաւ։ 22 Եւ չոգաւ հրեշտակն Յովաբայ առ արքայ յԵրուսաղէմ, եւ եհաս եւ պատմեաց Դաւթի զամենայն ինչ զոր պատուիրեաց նմա Յովաբ, զամենայն իրս պատերազմին։ Եւ բարկացաւ Դաւիթ ի վերայ Յովաբայ, եւ ասէ ցհրեշտակն. Ընդէ՞ր մերձեցայք ի քաղաքն մարտնչել. ո՞չ գիտէիք եթէ հարկանելոց էք ի պարսպէն. ո՞ եհար զԱբիմելէք որդի Յերոբաաղայ. ո՞չ ապաքէն կին մի բեկոր երկանի ընկէց ի վերայ նորա ի պարսպէն, եւ մեռաւ ի Թամասի. ընդէ՞ր մերձենայիք ի պարիսպն՝՝։ 23 Եւ ասէ հրեշտակն ցԴաւիթ. Զի սաստկացաւ ի վերայ մեր արք, եւ ելին առ մեզ արտաքս, եւ հասաք ի վերայ նոցա մինչեւ ցդուռն քաղաքին. 24 եւ նետաձիգ եղեն աղեղնաւորքն ի ծառայս քո ի վերուստ ի պարսպէ անտի, եւ մեռան ի ծառայից արքայի, եւ ծառայ քո Ուրիա Քետացի մեռաւ։ 25 Եւ ասէ Դաւիթ ցհրեշտակն. Այսպէս ասասցես ցՅովաբ. Մի՛ թուեսցի չար բանդ յաչս քո. զի երբեմն այսպէս ուտէ սուր, եւ երբեմն այնպէս. սաստկացո զպատերազմն ընդ քաղաքիդ եւ կործանեսցես զդա. եւ զօրացո զանձն քո՝՝։ 26 Եւ իբրեւ լուաւ կինն Ուրիայ եթէ մեռաւ Ուրիա այր իւր, կոծեցաւ ի վերայ առն իւրոյ։ 27 Իբրեւ անց սուգն, առաքեաց Դաւիթ եւ ամփոփեաց զնա ի տուն իւր, եւ եղեւ նմա կին եւ ծնաւ նմա որդի։ Եւ չար թուեցաւ բանն զոր արար Դաւիթ յաչս Տեառն։ |