ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 6 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ասեն որդիք մարգարէիցն ցԵղիսէ. Ահաւասիկ տեղիս յորում մեք բնակեմք՝ նեղ է մեզ։ 2 Երթիցուք մինչեւ ցՅորդանան, եւ առցուք անտի այր իւրաքանչիւր գերան մի, եւ արասցուք մեզ անդ բնակութիւն։ Եւ ասէ. Երթայք։ 3 Եւ ասէ մի ոմն. Եկ եւ դու մեղմով երթիցես՝՝ ընդ ծառայս քո։ Եւ նա ասէ. Ես եկից։ 4 Եւ գնաց ընդ նոսա. եւ չոգան ի Յորդանան, եւ հարկանէին փայտ։ 5 Եւ ահա մին մինչդեռ ընկենոյր զհեծանն, անկաւ երկաթն ի ջուրն. եւ վայեաց, եւ ասէ. Ո՛հ, տէր, եւ զայն յանօթ առեալ էր։ 6 Եւ ասէ այրն Աստուծոյ. Յո՞ր վայր անկաւ։ Եւ եցոյց նմա զտեղին. եւ ճեղքեաց փայտ եւ ընկէց անդր, եւ ի վեր եկաց երկաթն. 7 եւ ասէ. Վերացո քեզէն։ Եւ ձգեաց զձեռն իւր եւ առ զնա։ 8 Եւ արքայն Ասորւոց տայր պատերազմ ընդ Իսրայելի. խորհեցաւ ընդ ծառայս իւր եւ ասէ. Ի տեղի մի յելմոնի՝՝ բանակեցայց ի դարանի։ 9 Եւ առաքեաց Եղիսէ առ արքայն Իսրայելի եւ ասէ. Զգոյշ լեր, գուցէ անցանիցես ընդ այն տեղի, զի անդ թաքուցեալ նստին Ասորիք։ 10 Եւ առաքեաց արքայն Իսրայելի ի տեղին զոր ասաց նմա Եղիսէ, եւ դարանայոյզ արար զնա, եւ զգուշացաւ անտի ոչ մի անգամ եւ ոչ երկիցս։ 11 Եւ զայրացաւ անձն արքային Ասորւոց վասն բանին այնորիկ, եւ կոչեաց զծառայս իւր եւ ասէ ցնոսա. Ո՞չ պատմէք ինձ, եթէ ո՛ մատնէ զիս արքային Իսրայելի։ 12 Եւ ասէ մի ոմն ի ծառայից նորա. Ոչ, տէր իմ արքայ. այլ Եղիսէ մարգարէ յԻսրայելի պատմէ արքայի Իսրայելի զամենայն զբանս քո զոր խօսեսցիս ի սենեկի քնոյ քո։ 13 Եւ ասէ. Երթայք տեսէք ուր իցէ նա, եւ առաքեցից ըմբռնեցից զնա։ Եւ պատմեցին նմա եւ ասեն. Ահաւանիկ ի Դովթայիմ է։ 14 Եւ առաքեաց անդր կառս եւ երիվարս եւ զօր ծանր. եւ եկին գիշերի եւ պատեցին զքաղաքն։ 15 Եւ կանխեաց յառնել ի պաշտօն Եղիսէ, եւ ել գնաց՝՝. եւ ահա զօր պատեալ էր զքաղաքաւն, եւ երիվարք եւ կառք. եւ ասէ ցնա պատանեակն. Տէր, զի՞ գործեսցուք։ 16 Եւ ասէ Եղիսէ. Մի՛ երկնչիր, զի ընդ մեզ բազումք են քան ընդ նոսա։ 17 Եւ եկաց յաղօթս Եղիսէ եւ ասէ. Տէր, բաց զաչս պատանեկիս եւ տեսցէ։ Եւ եբաց Տէր զաչս նորա, եւ ետես եւ ահա լեառնն լի էր ձիովք եւ հրեղէն կառօք շուրջ զԵղիսէիւ։ 18 Եւ իջին առ նա. եւ եկաց յաղօթս Եղիսէ առ Տէր եւ ասէ. Հար զազգդ զայդ շլացութեամբ։ Եւ եհար զնոսա շլացութեամբ ըստ բանին Եղիսէի։ 19 Եւ ասէ ցնոսա Եղիսէ. Ոչ այս ճանապարհ է եւ ոչ այս քաղաք. եկայք զկնի իմ եւ տարայց զձեզ առ այրն զոր խնդրէք։ Եւ տարաւ զնոսա ի Սամարիա։ 20 Եւ եղեւ իբրեւ եմուտ ի Սամարիա, ասէ Եղիսէ. Բաց, Տէր, զաչս նոցա եւ տեսցեն։ Եւ եբաց Տէր զաչս նոցա եւ տեսին, եւ ահա էին ի մէջ Սամարիայ։ 21 Իբրեւ ետես զնոսա արքայն Իսրայելի, ասէ ցԵղիսէ, եթէ՝ Հարկանելով հարի՞ց զդոսա, հայր։ 22 Եւ ասէ. Մի՛ հարկաներ, բայց եթէ զայնոսիկ զոր գերեսցես սրով քով եւ աղեղամբ քով՝ հարկանիցես՝՝. դիր հաց եւ ջուր առաջի դոցա, եւ կերիցեն եւ արբցեն եւ երթիցեն առ տէր իւրեանց։ 23 Եւ արկ առաջի նոցա խոտս տակաւ մեծաւ՝՝ եւ կերան եւ արբին. եւ արձակեաց զնոսա, եւ գնացին առ տէր իւրեանց. եւ ոչ եւս յաւելին մեկնակազէնքն Ասորւոց գալ յերկիրն Իսրայելի։ 24 Եւ եղեւ յետ այնորիկ, ժողովեաց որդի Ադերայ՝՝ արքայ Ասորւոց զամենայն զբանակն իւր, եւ ել նստաւ զՍամարեաւ։ 25 Եւ եղեւ սով մեծ ի Սամարիա, եւ նստէին զնովաւ, մինչեւ եղեւ խալամ իշոյ յիսուն սկեղ արծաթոյ, եւ չորրորդ կապճի աղբոյ աղաւնեաց՝ յիսուն եւ՝՝ հինգ արծաթոյ։ 26 Եւ արքայ Իսրայելի շրջէր ի վերայ պարսպին. եւ կին մի աղաղակեաց առ նա եւ ասէ. Ապրեցո զիս, տէր արքայ։ 27 Եւ ասէ. Մի՛ ապրեցուսցէ զքեզ Տէր, ուստի՞ ապրեցուցից զքեզ, ի կալո՞յ թէ ի հնձանէ։ 28 Եւ ասէ ցնա արքայ. Զի՞ է քեզ։ Եւ ասէ. Կինս այս ասաց ցիս. Տուր զորդիդ քո եւ կերիցուք զդա այսօր, եւ զորդիս զիմ կերիցուք առ վաղիւ։ 29 Եւ եփեցաք զորդին իմ եւ կերաք զնա. եւ ասեմ ցսա յաւուրն երկրորդի. Տուր զորդիդ քո եւ կերիցուք զդա. եւ թաքոյց զորդին իւր։ 30 Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս կնոջն, պատառեաց զհանդերձս իւր. եւ ինքն շրջէր ի վերայ պարսպին. եւ ետես ժողովուրդն զքուրձն որ ի վերայ մարմնոյ նորա ի ներքոյ։ 31 Եւ ասէ. Օն եւ օն արասցէ ինձ Աստուած, եւ օն եւ օն յաւելցէ, եթէ կացցէ գլուխն Եղիսէի որդւոյ Սափատայ ի վերայ նորա այսօր։ 32 Եւ Եղիսէ նստէր ի տան իւրում, եւ ծերքն նստէին ընդ նմա. եւ առաքեաց այր առաջի երեսաց իւրոց. եւ մինչչեւ եկեալ էր հրեշտակին առ նա, ասէ ցծերսն, եթէ՝ Գիտիցէ՞ք զի առաքեաց որդի սպանողին առնուլ զգլուխ իմ. իբրեւ մտանիցէ հրեշտակն,՝՝ կալջիք զնա ընդ դրօքն. ո՞չ ապաքէն ձայն ոտից տեառն նորա զկնի նորա իցէ։ 33 Եւ մինչդեռ խօսէր ընդ նոսա, ահա հրեշտակն էջ առ նոսա. եւ ասէ. Ահա այս չարութիւն ի Տեառնէ է. զի՞ եւս համբերից Տեառն։ |