ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ կին մի ի կանանց որդւոց մարգարէիցն աղաղակէր առ Եղիսէ եւ ասէր. Ծառայ քո, այր իմ մեռաւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառայ քո էր երկիւղած ի Տեառնէ. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ իւր ի ծառայութիւն։ 2 Եւ ասէ ցնա Եղիսէ. Զի՞նչ արարից քեզ. պատմեա ինձ զի՛նչ կայ ի տան քում։ Եւ նա ասէ. Ոչ գոյ ի տան աղախնոյ քո եւ ոչ ինչ, բայց եւղ որով օծանիցիմք։ 3 Եւ ասէ ցնա. Երթ խնդրեա քեզ ամանս յամենայն դրացեաց քոց՝ ամանս ունայնս եւ մի սակաւացուցանիցես. 4 եւ մտցես եւ փակեսցես զդուրսն ընդդէմ քո եւ ընդդէմ որդւոց քոց, եւ արկցես յամենայն ամանսն մինչեւ լցցին, եւ առցես։ 5 Եւ գնաց ի նմանէ, եւ փակեաց զդուռնն ընդդէմ իւր եւ ընդդէմ որդւոց իւրոց. նոքա մատուցանէին առ նա, եւ նա արկանէր։ 6 Մինչեւ լցան ամանքն, եւ ասէ ցորդիսն իւր. Մատուցէք առ իս եւ այլ աման։ Եւ ասեն ցնա. Ոչ է այլ աման։ Եւ եկաց եւղն։ 7 Եւ չոգաւ պատմեաց առնն Աստուծոյ. եւ ասէ Եղիսէ. Երթ վաճառեա զեւղն, եւ հատուսցես զտոկոսիսն քո. եւ դու եւ որդիք քո կեցջիք մնացելով իւղովն։ 8 Եւ եղեւ օր, եւ անց Եղիսէ ի Սոմնա. եւ անդ էր կին մի մեծ, եւ կալաւ զնա ուտել հաց. եւ լինէր ի շատ ժամանակէ ի մտանել իւրում անդր, իջանէր ուտել եւ ըմպել՝՝։ 9 Եւ ասէ կինն ցայր իւր. Գիտեմ զի այրն Աստուծոյ սուրբ է, եւ ճանապարհ նորա առ մեւք է. 10 արասցուք նմա վերնատուն մի փոքրիկ, եւ դիցուք ի նմա մահիճս եւ սեղան եւ աթոռ եւ աշտանակ. եւ եղիցի ի գալ նորա առ մեզ մտցէ անդր։ 11 Եւ եղեւ օր, եւ եկն անդր, եւ եմուտ ի վերնատունն եւ ննջեաց անդ. 12 եւ ասէ ցԳէեզի ցպատանեակն իւր. Կոչեա առ իս զՍոմնացին զայն։ Եւ կոչեաց զնա, եւ եկաց առաջի նորա։ 13 Եւ ասէ ցպատանին. Ասա ցնա. Ահա կազմեցեր մեզ զայս ամենայն կազմած, զի՞նչ պարտ իցէ առնել քեզ. եթէ իցե՞ն քո բանք ինչ առ արքայ եւ կամ առ իշխան զօրուն։ Եւ նա ասէ. Ի մէջ ժողովրդեան իմոյ բնակեալ եմ ես։ 14 Եւ ասէ. Զի՞նչ պարտ իցէ առնել նմա։ Եւ ասէ Գէեզի պատանեակն նորա. Եւ կարի իսկ քաջ, քանզի որդի ոչ գոյ նմա, եւ այրն իւր չէ ինչ ծեր՝՝։ 15 Եւ ասէ. Կոչեա զնա։ Եւ կոչեաց զնա, եւ եկաց առ դուրսն։ 16 Եւ ասէ ցնա Եղիսէ. Ի ժամանակի յայսմիկ ի սոյն աւուրս՝՝ ունիցիս ի գիրկս մանուկ։ Եւ նա ասէ. Մի՛, տէր, այրդ Աստուծոյ, մի՛ ստեր աղախնոյ քում։ 17 Եւ յղացաւ կինն, եւ ծնաւ որդի ի ժամանակի յայնմիկ, մինչդեռ կենդանի էր՝՝, որպէս խօսեցաւ ընդ նմա Եղիսէ։ 18 Եւ հաստատեցաւ մանուկն. եւ եղեւ իբրեւ ել նա առ հայր իւր ի հնձօղսն, 19 ասէ ցհայր իւր. Գլո՜ւխ իմ, գլո՜ւխ իմ։ Եւ ասէ ցպատանին. Տար զդա առ մայր իւր։ 20 Եւ տարաւ զնա առ մայր իւր, եւ ննջեաց ի վերայ ծնգաց նորա մինչեւ ցմիջօրեայ, եւ մեռաւ։ 21 Եւ եհան զնա, եւ կողմնեցոյց ի մահիճս առնն Աստուծոյ, եւ փակեաց ընդդէմ նորա եւ ել, 22 եւ կոչեաց զայր իւր եւ ասէ. Առաքեա առ իս զմի ոք ի մանկտւոյդ, եւ էշ մի յիշոցդ, եւ պնդեցայց մինչեւ առ այրն Աստուծոյ եւ դարձայց։ 23 Եւ ասէ. Զի՞ է զի երթաս դու առ նա այսօր, զի ոչ ամսամուտ է եւ ոչ շաբաթ։ Եւ նա ասէ. Ողջոյն է։ 24 Եւ հանդերձեաց զէշն, եւ ասէ ցպատանին իւր. Վարեա եւ գնա. եւ մի՛ ունիր ինչ ելանել ի դա՝՝. բայց եթէ ասացից քեզ՝ թէ Եկ այսր, եւ եկեսցես։ 25 Եւ երթիցես՝՝ առ այրն Աստուծոյ ի լեառնն ի Կարմեղոս։ Եւ եղեւ իբրեւ ետես Եղիսէ զգալ նորա առ նա, ասէ ցԳէեզի ցպատանեակն իւր. Ահա այն Սոմնացին է. 26 ընթա ընդ առաջ նորա եւ ասասցես. Ողջո՞յն է քեզ, եւ ողջո՞յն է առն քում, եւ ողջո՞յն է մանկանն։ Եւ նա ասէ. Ողջոյն է։ 27 Եւ եկն առ Եղիսէ ի լեառնն, եւ բուռն եհար զոտից նորա. եւ մատեաւ Գէեզի մերժել զնա. եւ ասէ Եղիսէ. Թոյլ տուր դմա, զի անձն դորա ցաւագին է. եւ Տէր թաքոյց յինէն եւ ոչ պատմեաց ինձ։ 28 Եւ նա ասէ. Միթէ խնդրեցի՞ որդի ի տեառնէ իմմէ. ո՞չ ասացի թէ՝ Մի՛ խաբեր զիս։ 29 Եւ ասէ Եղիսէ ցԳէեզի. Ած գօտի ընդ մէջ քո, եւ առ զցուպդ իմ ի ձեռին քո եւ երթ. եւ եթէ գտանիցես զայր ոք՝ մի՛ օրհնեսցես զնա, եւ եթէ օրհնեսցէ զքեզ այր ոք՝ մի՛ տացես նմա պատասխանի. եւ դիցես զցուպդ իմ ի վերայ երեսաց մանկանն։ 30 Եւ ասէ մայր մանկանն. Կենդանի է Տէր եւ կենդանի է անձն քո, եթէ թողից զքեզ։ Եւ յարեաւ Եղիսէ եւ գնաց զկնի նորա։ 31 Եւ Գէեզի անց առաջի նոցա, եւ եդ զցուպն ի վերայ երեսաց մանկանն, եւ ոչ գոյր բարբառ եւ ոչ լսել. եւ դարձաւ ընդ առաջ նորա, պատմեաց նմա եւ ասէ. Ոչ յարեաւ մանուկն։ 32 Եւ եմուտ Եղիսէ ի տունն, եւ ահա մանուկն մեռեալ, եւ կողմնեցուցեալ ի մահիճս նորա։ 33 Եւ եմուտ Եղիսէ ի տունն, եւ փակեաց զդուրսն ընդդէմ երկոցունց. եւ եկաց յաղօթս առ Տէր. 34 եւ ել եւ անկաւ ի վերայ մանկանն, եւ եդ զբերան իւր ի վերայ բերանոյ նորա, եւ զաչս իւր ի վերայ աչաց նորա, եւ զձեռս իւր ի վերայ ձեռաց նորա. եւ կծկեցաւ ի վերայ նորա, եւ ջեռաւ մարմին մանկանն։ 35 Եւ դարձաւ եւ զգնացաւ ի տանն յայսկոյս եւ յայնկոյս, եւ ել եւ ծածկեաց զմանուկն՝՝ մինչեւ ցեւթն անգամ. եւ եբաց մանուկն զաչս իւր։ 36 Եւ բարբառեցաւ Եղիսէ առ Գէեզի եւ ասէ. Կոչեա այսր զՍոմնացին։ Եւ կոչեաց զնա. եւ եմուտ առ նա. եւ ասէ Եղիսէ. Առ զորդի քո։ 37 Եւ եմուտ կինն եւ անկաւ առ ոտս նորա, եւ երկիր եպագ նմա յերկիր. եւ առ զորդին իւր եւ ել։ 38 Եւ Եղիսէ դարձաւ ի Գաղգաղա. եւ սով էր յերկրին, եւ որդիք մարգարէիցն նստէին առաջի նորա. եւ ասէ Եղիսէ ցպատանեակն իւր. Կառո դու զսանն մեծ, եւ եփեա եփոյ որդւոց մարգարէիցդ։ 39 Եւ ել յանդն քաղել արիովթ. եւ եգիտ որթ յանդին, եւ քաղեաց ի նմանէ ազոխ լի շալակաւ իւրով, եւ եկն եւ արկ ի սան եփոյին, քանզի ոչ ճանաչէր։ 40 Եւ արկ առաջի արանցն ուտել. եւ եղեւ յուտել նոցա յեփոյէ անտի, աղաղակեցին եւ ասեն. Մահ է ի սանի աստ, այրդ Աստուծոյ։ Եւ ոչ կարացին ուտել։ 41 Եւ ասէ. Առէք ալեւր եւ արկէք ի սան այդր։ Եւ ասէ Եղիսէ ցԳէեզի ցպատանեակն իւր՝՝. Արկ առաջի ժողովրդեանդ եւ կերիցեն։ Եւ ոչ եղեւ վնաս ինչ ի սանէ անտի։ 42 Եւ եկն այր ի Բեթսարիսայ, եւ եբեր առնն Աստուծոյ նկանակս յառաջնոց արմտեաց, նկանակս գարեղէնս, եւ պաղատիտս՝՝ բակեղաթաւ։ Եւ ասէ. Տուք ժողովրդեանդ եւ կերիցեն։ 43 Եւ ասէ սպասաւորն նորա. Զի՞նչ տաց զայս առաջի հարիւրոց արանցդ։ Եւ ասէ. Տուր ժողովրդեանդ եւ կերիցեն. զի այսպէս ասէ Տէր. Կերիցեն եւ նշխարեսցեն։ 44 Եւ եդ առաջի նոցա եւ կերան, եւ թողին նշխար ըստ բանին Տեառն։ |