ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ Յովրամ որդի Աքաաբու թագաւորեաց ի վերայ Իսրայելի ի Սամարիա, յամի ութեւտասներորդի Յովսափատայ արքայի Յուդայ. եւ թագաւորեաց ամս երկոտասան։ 2 Եւ արար չար առաջի Տեառն, բայց ոչ իբրեւ զհայր իւր, եւ ոչ իբրեւ զմայր իւր. եւ կործանեաց զարձանսն իւր զոր արար հայր նորա։ 3 Սակայն ի մեղս Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ որ յանցոյցն զԻսրայէլ՝ յարեցաւ, եւ ոչ մեկնեցաւ ի նոցանէ։ 4 Եւ Մովսա արքայ Մովաբայ էր նեկաթ, եւ տայր արքային Իսրայելի հարկս՝ հարեւր հազար մաքեաց եւ հարեւր հազար խոյոց գեղմնաւորաց։ 5 Եւ եղեւ յետ մեռանելոյ Աքաաբու, նշկահեաց արքայն Մովաբու զարքայն Իսրայելի։ 6 Եւ ել արքայ Յովրամ յաւուր յայնմիկ ի Սամարիայ, եւ հանդէս արար Իսրայելի, 7 եւ գնաց, եւ առաքեաց առ Յովսափատ արքայ Յուդայ եւ ասէ. Արքայ Մովաբու նշկահեաց զիս, եթէ երթայցե՞ս ընդ իս ի պատերազմ ի վերայ Մովաբու։ Եւ ասէ. Ելից. զի որպէս դու՝ եւ ես, եւ որպէս զօրք քո՝ զօրք իմ, եւ որպէս երիվարք քո՝ երիվարք իմ։ 8 Եւ ասէ. Ընդ ո՞ր ճանապարհ ելից։ Եւ ասէ. Ընդ ճանապարհ անապատին Եդովմայ։ 9 Եւ գնաց արքայն Իսրայելի եւ արքայն Յուդայ, եւ արքայն Եդովմայ. եւ պատեցան զեւթն օր ի ճանապարհին, եւ ոչ գոյր ջուր ի բանակին, եւ ոչ անասնոցն որ ընդ նոսա։ 10 Եւ ասէ արքայն Իսրայելի. Ո՛հ, պաշարեաց Տէր զերիս թագաւորսս եկեալս՝ տալ զսոսա ի ձեռս Մովաբայ։ 11 Եւ ասէ Յովսափատ. Ո՞չ գուցէ աստ մարգարէ Տեառն, եւ հարցցուք զՏէր նովաւ։ Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյն արքայի Իսրայելի եւ ասէ. Է աստ Եղիսէ որդի Սափատայ որ արկանէր ջուր ձեռաց Եղիայի։ 12 Եւ ասէ Յովսափատ. Գոյ բան Տեառն ընդ նմա։ Եւ իջին առ նա արքայն Իսրայելի եւ Յովսափատ արքայն Յուդայ՝՝ եւ արքայն Եդովմայ։ 13 Եւ ասէ Եղիսէ ցարքայն Իսրայելի. Զի՞ կայ իմ եւ քո. երթ առ մարգարէս հօր քո եւ առ մարգարէս մօր քո։ Եւ ասէ ցնա արքայն Իսրայելի. Միթէ արդեւք կոչեա՞ց՝՝ Տէր զերիս թագաւորսս եկեալս՝ տալ զսոսա ի ձեռս Մովաբու։ 14 Եւ ասէ Եղիսէ. Կենդանի է Տէր զօրութեանց որոյ կացի առաջի նորա, եթէ չէր առեալ ակն Յովսափատայ արքայի Յուդայ, եթէ բնաւ հայէի իսկ ի քեզ եւ տեսանէի զքեզ։ 15 Բայց արդ ած առ իս սաղմոսասաց։ Եւ եղեւ իբրեւ նուագեաց սաղմոսասացն, եկն ի վերայ նորա ձեռն Տեառն, 16 եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր. Արարէք զհեղեղատդ զայդ գուբս գուբս. 17 զի այսպէս ասէ Տէր. Ոչ տեսանիցէք հողմ, եւ ոչ տեսանիցէք անձրեւ. եւ հեղեղատդ լցցի ջրով, եւ արբջիք դուք եւ անասուն ձեր եւ գրաստ ձեր։ 18 Եւ թեթեւ է այդ յաչս Տեառն. եւ մատնեցից զՄովաբ ի ձեռս ձեր. 19 եւ հարջիք զամենայն քաղաք ամրացեալ եւ զամենայն քաղաք ընտիր, եւ զամենայն ծառ զազնիւ կոտորեսջիք, եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցջիք եւ զամենայն վիճակս բարիս անպիտանացուսջիք քարամբք։ 20 Եւ եղեւ ընդ առաւօտն յորժամ զոհն ելանէր, եւ ահա ջուրք գային յելիցն Եդովմայ, եւ լցաւ երկիրն ջրով։ 21 Եւ ամենայն Մովաբ լուաւ եթէ ելին թագաւորքն պատերազմել ընդ նոսա, եւ ելին յամենայն գօտիածուաց եւ ի վեր, եւ կացին առ սահմանաւն, եւ կանխեցին ընդ առաւօտն։ 22 Եւ ծագեաց արեւ ի վերայ ջրոցն, եւ ետես Մովաբ ի հանդիպոյն զջուրսն կարմիր իբրեւ զարիւն, 23 եւ ասեն. Արիւնն այն սրոյ է. կռուեցան ընդ միմեանս՝՝ թագաւորքն, եւ հարին այր զընկեր իւր. եւ արդ՝ հա՛պա յաւար, Մո՛վաբ։ 24 Եւ մտին ի բանակն Իսրայելի. եւ յարեան Իսրայելացիքն եւ հարին զՄովաբ. եւ փախեան յերեսաց նոցա, եւ մտանելով մտանէին եւ հարկանէին զՄովաբ. 25 եւ զքաղաքսն կործանեցին, եւ յամենայն վիճակ բարի ընկեցին այր իւրաքանչիւր զքար իւր, եւ լցին զնա. եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցին, եւ զամենայն փայտ զազնիւ հարին, մինչեւ թողուլ զքարինս որմոցն քակտեալս՝՝, եւ պատեցան պարսաւորք եւ հարին զնա։ 26 Եւ ետես արքայն Մովաբայ եթէ սաստկացաւ քան զնա պատերազմն, առ ընդ իւր եւթն հարեւր այր սուսերաձիգս, հատանել երթալ առ արքայն Եդովմայ, եւ ոչ կարացին։ 27 Եւ առ զորդին իւր զանդրանիկ՝ արքայն, զոր թագաւորեցոյց փոխանակ իւր՝՝, եւ եհան զնա ողջակէզ ի վերայ պարսպին. եւ եղեւ զիղջ մեծ ի վերայ Իսրայելի, եւ չուեցին ի նմանէ եւ դարձան յերկիր իւրեանց։ |