ԱՌ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ ԵՐԿՐՈՐԴ ԹՈՒՂԹ 12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Արդ պարծել ինչ պարտ իցէ, այլ օգնէ ինչ ոչ. բայց եկից ի տեսիլս եւ ի յայտնութիւնս Տեառն։ 2 Գիտեմ այր մի ի Քրիստոս յառաջ քան զչորեքտասան ամ. (եթէ մարմնով, ոչ գիտեմ, եւ եթէ առանց մարմնոյ, ոչ գիտեմ, Աստուած գիտէ.) յափշտակեալ զայնպիսին մինչեւ յերրորդ երկնից։ 3 Եւ գիտեմ զայնպիսի այր. (եթէ մարմնով եւ եթէ առանց մարմնոյ՝ ոչ գիտեմ, Աստուած գիտէ.) 4 զի յափշտակեցաւ ի դրախտն, եւ լուաւ բանս անճառս, զոր ոչ է պարտ մարդոյ խօսել։ 5 Վասն այնպիսւոյն պարծեցայց. այլ վասն անձին ինչ ոչ պարծեցայց. բայց եթէ ի տկարութիւնս։ 6 Զի եթէ եւ կամիցիմ պարծել, ոչ եղէց անզգամ, քանզի զարդարն ասեմ. այլ անխայեմ, գուցէ ոք համարիցի ինչ յիս աւելի քան զոր տեսանիցէ յիս կամ լսիցէ յինէն։ 7 Եւ զի մի՛ առաւելութեամբ յայտնութեանցն հպարտացայց, տուաւ ինձ խայթ մարմնոյ, հրեշտակ Սատան, կռփել զիս, զի մի՛ հպարտացայց։ 8 Եւ վասն այնորիկ երիցս անգամ աղաչեցի զՏէր զի ի բաց արասցէ յինէն։ 9 Եւ ասէ ցիս. Շատ են քեզ շնորհք իմ, զի զօրութիւն իմ ի տկարութեան կատարի։ Եւ արդ լաւ եւս լիցի ինձ պարծել ի տկարութիւնս, զի բնակեսցէ յիս զօրութիւնն Քրիստոսի։ ԳԴ. 10 Վասն որոյ հաճեալ եմ ընդ տկարութիւնս, ընդ թշնամանս, ընդ վիշտս, ընդ հալածանս եւ ընդ նեղութիւնս վասն Քրիստոսի. զի յորժամ տկարանամ, յայնժամ զօրանամ։ 11 Եղէ անզգամ, քանզի դուք ստիպեցէք. զի ինձ պարտ էր ի ձէնջ վկայութիւն առնուլ թէ ոչինչ պակաս գտայ քան զլաւ առաքեալսն, զի թէպէտ եւ ես ոչինչ եմ։ 12 Սակայն նշանք առաքելոյ գործեցան ի ձեզ ամենայն համբերութեամբ, նշանօք եւ արուեստիւք եւ զօրութեամբք։ 13 Եւ արդ զի՞նչ իցէ որով պակաս գտայք քան զայլ եկեղեցիս, բայց եթէ այնու զի ես զձեզ ոչ ձանձրացուցի. շնորհեցէք ինձ զվնասդ զայդ։ 14 Ահաւասիկ այս երիցս անգամ պատրաստեալ եմ գալ առ ձեզ, եւ ձեզ բեռն ինչ ոչ եղէց, զի ոչ խնդրեմ ինչ զձեր, այլ զձեզ. քանզի ոչ պարտին որդիք հարց գանձել, այլ հարք՝ որդւոց։ 15 Բայց ես մտադիւրութեամբ ծախեցից, եւ ծախեցայց վասն անձանց ձերոց, զի թէպէտ եւ յառաւել սիրոյն զձեզ՝ սակաւ սիրիցեմ։ 16 Այլ գրեթէ ես ոչինչ ծանրացայ ձեզ, այլ քանզի խորագէտ էի, խելօք կալայ զձեզ։ 17 Միթէ որովք առաքեցին առ ձեզ՝ նոքօք ինչ ագահեցի՞ ի ձէնջ։ 18 Աղաչեցի զՏիտոս եւ առաքեցի ընդ նմա զեղբայրն, միթէ ագահեա՞ց ինչ զձեր Տիտոս. ո՞չ նովին ոգւով գնացաք. ո՞չ նովին շաւղօք շրջեցաք։ ԳԶ. 19 Դարձեալ համարիցիք եթէ յողոք անկեալ ինչ ձեզ աղերսիցե՞մք. առաջի Աստուծոյ ի Քրիստոս խօսիմք, զի ամենայն ինչ, սիրելիք, վասն ձերոյ շինութեան է։ 20 Այլ երկնչիմ, գուցէ եկեալ, ոչ որպէս ես կամիմն՝ գտանիցեմ զձեզ. եւ ես գտանիցիմ ձեզ՝ որպէս եւ դուք ոչ կամիցիք. գուցէ դարձեալ՝ հեռ, նախանձ, սրտմտութիւնք, գրգռութիւնք, չարախօսութիւնք, քսութիւնք, հպարտութիւնք, ամբարտաւանութիւնք, խռովութիւնք. 21 գուցէ դարձեալ, յորժամ գայցեմ, նկուն ինչ առնիցէ զիս Աստուած իմ առ ձեզ. եւ սուգ առնուցում վասն բազմաց յառաջագոյն մեղուցելոց, եւ ոչ ապաշխարելոց ի վերայ պղծութեան եւ պոռնկութեան եւ գիջութեան զոր գործեցին։ |