ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ իբրեւ կատարեաց Սողոմոն զաղօթսն, հուր էջ յերկնից եւ եկեր զողջակէզսն եւ զզոհսն. եւ փառքն Տեառն լցին զտունն։ 2 Եւ ոչ եւս կարէին քահանայքն մտանել ի տուն Տեառն ի ժամանակին յայնմիկ՝՝, վասն զի լցին փառքն Տեառն զտունն։ 3 Եւ ամենայն որդիքն Իսրայելի տեսանէին զիջանել հրոյն եւ զփառսն Տեառն ի վերայ տանն. եւ անկան ի վերայ երեսաց յերկիր ի քարայատակ տեղւոջն, եւ երկիր պագին եւ օրհնեցին զՏէր, զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա։ 4 Եւ արքայ եւ ամենայն ժողովուրդն զենուին զոհս առաջի Տեառն։ 5 Եւ եզեն Սողոմոն զզոհսն, զուարակս քսան եւ երկու հազարս, եւ ոչխարս արօտականս հարեւր քսան հազարս. եւ արար զնաւակատիս տաճարին Աստուծոյ արքայ եւ ամենայն ժողովուրդն։ 6 Եւ քահանայքն ըստ պահպանութեանն իւրեանց կացին, եւ Ղեւտացիքն նուագարանօք երգոցն Տեառն եւ Դաւթայ արքայի, խոստովան լինել առաջի Տեառն՝ զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա. օրհնութեամբքն Դաւթայ ի ձեռն նոցա. եւ քահանայքն հարկանէին փողս առաջի նոցա. եւ ամենայն Իսրայէլ յոտն կայր։ 7 Եւ սրբեաց Սողոմոն զմիջոց սրահին որ էր ի տանն՝՝ Տեառն, վասն զի անդ արար զողջակէզսն եւ զճարպն փրկութեան. քանզի սեղանն պղնձի զոր արար Սողոմոն՝ ոչ կարէր ընդունել զողջակէզսն եւ զմաննայն եւ զճարպսն։ 8 Եւ արար Սողոմոն զտօնն ի ժամանակին յայնմ աւուրս եւթն, եւ ամենայն Իսրայէլ ընդ նմա, եկեղեցի մեծ յոյժ, ի մտիցն Եմաթայ մինչեւ ի հեղեղատն Եգիպտոսի։ 9 Եւ արար յաւուրն ութերորդի ելս. վասն զի զնաւակատիսն արար սեղանոյն զեւթն օր տօնին՝՝։ 10 Եւ ի քսան եւ երիս ամսոյն եւթներորդի արձակեաց զժողովուրդն ի խորանս իւրեանց ուրախութեամբ եւ բարի սրտիւ, յամենայն բարութիւնսն զոր արար Տէր Դաւթի եւ Սողոմոնի եւ ժողովրդեան իւրում Իսրայելի։ 11 Եւ կատարեաց Սողոմոն զտունն Տեառն եւ զտունն արքայի. եւ զամենայն ինչ զոր կամեցաւ անձն Սողոմոնի առնել ի տանն Տեառն եւ ի տանն իւրում՝ յաջողեցաւ։ 12 Եւ երեւեցաւ Աստուած Սողոմոնի ի գիշերին յայնմ՝՝, եւ ասէ ցնա. Լուայ աղօթից քոց, ընտրեցի զտեղիդ զայդ ինձ ի տուն զոհից։ 13 Եթէ արգելից զերկինս եւ ոչ լինիցի անձրեւ, եւ եթէ պատուիրեցից մարախոյ ուտել զփայտ, եւ եթէ առաքեցից մահ ի ժողովուրդ իմ, 14 եւ եթէ ամաչեսցէ ժողովուրդ իմ յորոց կոչեցեալ է անուն իմ ի վերայ նոցա, եւ յաղօթս կացցեն եւ խնդրեսցեն զերեսս իմ, եւ դարձցին ի ճանապարհաց իւրեանց չարաց, եւ ես լուայց յերկնից եւ քաւիչ եղէց նոցա եւ բժշկեցից զերկիր նոցա։ 15 Եւ այժմ աչք իմ եղիցին բաց, եւ ականջք իմ առ ի լսել զաղօթս ի տեղւոջս յայսմ։ 16 Եւ արդ ահա ընտրեցի զտունս զայս, եւ սրբեցի զսա առ ի լինել անուան իմոյ աստ յաւիտեան, եւ եղիցին աչք իմ եւ սիրտ աստ զամենայն աւուրս։ 17 Եւ դու եթէ գնասցես առաջի իմ իբրեւ զԴաւիթ հայր քո, եւ արասցես ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեցի քեզ, զհրամանս իմ եւ զիրաւունս իմ պահեսցես, 18 կանգնեցից զաթոռ թագաւորութեան քո, որպէս ուխտեցի ընդ Դաւթի հօր քո եւ ասացի. Ոչ բարձցի քո այր առաջնորդ յԻսրայելէ։ 19 Ապա թէ դարձջիք դուք եւ թողջիք զհրամանս իմ եւ զպատուիրանս իմ զորս ետու առաջի ձեր, եւ երթայցէք պաշտիցէք զաստուածս օտարս եւ երկիր պագանիցէք նոցա, 20 բարձից զձեզ յերկրէս զոր ետու ձեզ, եւ զտունս զայս զոր սրբեցի անուան իմոյ՝ ի բաց դարձուցից յերեսաց իմոց, եւ տաց զսա յառակ եւ ի պատմութիւն յամենայն ազգս, 21 զտունս զայս զբարձր. եւ ամենայն որ անցանիցէ առ սովաւ՝ զարմասցի եւ ասասցէ. Ընդէ՞ր արար Տէր երկրիս այսմ եւ տանս այսմիկ։ 22 Եւ ասասցեն. Վասն զի թողին զՏէր Աստուած հարցն իւրեանց՝ որ եհան զնոսա յերկրէն Եգիպտոսի, եւ ընկալան զաստուածս օտարս, երկիր պագին նոցա եւ ծառայեցին նոցա, յաղագս այնորիկ ած ի վերայ դոցա զամենայն չարիսդ զայդոսիկ։ |