ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ա՛ռ ամենայն ժողովուրդ երկրին զՈզիաս, եւ էր նա ամաց վեշտասանից, եւ թագաւորեցուցին զնա փոխանակ հօրն իւրոյ Ամասեայ։ 2 Նա շինեաց զԵլաթ, եւ նա դարձոյց զնա անդրէն ի Յուդայ՝ յետ մեռանելոյն արքային ընդ հարս իւր։ 3 Որդի վեշտասան ամաց թագաւորեաց Ոզիաս, եւ յիսուն եւ երկուս ամս թագաւորեաց յԵրուսաղէմ. եւ անուն մօր նորա Յեքելիա՝ յԵրուսաղեմէ։ 4 Եւ արար ուղղութիւն առաջի Տեառն, ըստ ամենայնի զոր արար Ամասիա հայր նորա։ 5 Եւ խնդրեաց զՏէր յաւուրս Զաքարեայ իմաստնոյ երկիւղիւ Տեառն. յաւուրս նորա՝՝ խնդրեաց նա զՏէր, յաջողեաց նմա Տէր։ 6 Եւ ել եւ պատերազմեցաւ ընդ այլազգիս, եւ քակեաց զպարիսպն Գեթայ եւ զպարիսպն Յաբնեայ եւ զպարիսպն Ազովտայ, եւ շինեաց զքաղաքսն Ազովտայ՝՝ ի մէջ այլազգեացն։ 7 Եւ զօրացոյց զնա Տէր ի վերայ այլազգեացն եւ ի վերայ Արաբացւոցն որք բնակէին ի վիմին եւ ի վերայ Մինեցւոցն։ 8 Եւ տային Մինեցիքն ընծայս Ոզիայ. եւ էր անուն նորա մինչեւ ի մուտսն Եգիպտոսի, վասն զի զօրացաւ ի վեր։ 9 Եւ շինեաց Ոզիաս զաշտարակսն Երուսաղեմի առ դրան Ձորոյն եւ առ անկիւնսն, եւ զօրացոյց՝՝։ 10 Եւ շինեաց աշտարակս յանապատին, եւ փորեաց ջրհորս բազումս, վասն զի անասուն բազում էր նորա ի Սեփեղա եւ ի դաշտին, եւ այգեգործք ի լերինն եւ ի Կարմեղոս. քանզի սիրէր զերկրագործութիւն։ 11 Եւ եղեն Ոզիայ զօրք որք առնէին պատերազմ, եւ ելանէին ի մարտ գունդք. եւ թիւն նոցա ի ձեռն Յէէլի դպրապետի եւ Մասեայ դատաւորի, ի ձեռն Անանիայի փոխանակի արքայի։ 12 Ամենայն գունդք ցեղապետիցն զօրաւորաց ի պատերազմին երկու հազար եւ վեց հարեւր։ 13 Եւ ընդ նոսա զօր պատերազմօղ՝ երեք հարեւր հազար եւ եւթն հազար եւ հինգ հարեւր. նոքա էին որք առնէին պատերազմ զօրութեամբ մեծաւ, օգնական լինելով արքային ի հակառակորդացն՝՝։ 14 Եւ պատրաստէր նոցա Ոզիաս ամենայն զօրուն՝ վահանս եւ նիզակս եւ սաղաւարտս եւ զրահս եւ աղեղունս եւ պարսս ի քարինս։ 15 Եւ արար յԵրուսաղէմ մենքենայս արուեստից ճարտարութեան՝ լինել ի վերայ պարսպաց եւ ի վերայ անկեանց, ձգել նետս եւ քարինս մեծամեծս։ Եւ լսելի եղեւ պատրաստութիւն նորա մինչեւ ի հեռաստան. վասն զի սքանչելի էր նա յօգնել մինչեւ զօրացաւ։ 16 Եւ իբրեւ զօրացաւ, բարձրացաւ սիրտ նորա առ յապականել, եւ անիրաւեցաւ ի Տէր Աստուած իւր. եւ եմուտ ի տաճարն Տեառն ծխել խունկս ի վերայ սեղանոյ խնկոցն։ 17 Եւ եմուտ զհետ նորա Ազարիաս քահանայ, եւ ընդ նմա քահանայքն Տեառն ութսուն՝ որդիք զօրաւորք. 18 կացին ի վերայ Ոզիայ արքայի եւ ասեն ցնա. Ոչ է քո, Ոզիաս, ծխել խունկս Տեառն, այլ քահանայից որդւոց Ահարոնի սրբեցելոցդ է ծխել զայդ. ել արտաքս ի սրբութեանց, վասն զի ապստամբեցեր դու ի Տեառնէ, եւ ոչ եւս լիցի քեզ այդ ի փառս ի Տեառնէ Աստուծոյ։ 19 Եւ սրտմտեցաւ Ոզիաս, եւ ի ձեռին իւրում բուրուառն ծխել զխունկս ի տաճարին. եւ ի բարկանալն նորա քահանայիցն՝ երեւեցաւ բորոտութիւն ի ճակատն նորա յանդիման քահանայիցն ի տանն Տեառն ի վերայ սեղանոյ խնկոցն։ 20 Եւ դարձաւ առ նա քահանայն առաջին եւ այլ քահանայքն, եւ ահա բորոտեալ էր ճակատն նորա, եւ դադարեցուցին զնա անտի. քանզի եւ ինքն իսկ փութացաւ ելանել, զի յանդիմանեաց զնա Տէր։ 21 Եւ էր Ոզիաս արքայ բորոտեալ մինչեւ ցօր վախճանի իւրոյ, եւ ի տանն ափուսովթ նստէր բորոտեալ. վասն զի որոշեցաւ ի տանէն Տեառն. եւ Յովաթամ որդի նորա էր ի վերայ թագաւորութեան նորա՝՝, դատել զժողովուրդ երկրին։ 22 Եւ մնացեալ բանքն Ոզիայ առաջինք եւ վերջինք՝ գրեալք են յԵսայեայ որդւոյ Ամովսայ մարգարէէ։ 23 Եւ ննջեաց Ոզիա ընդ հարս իւր, եւ թաղեցին զնա ընդ հարս նորա ի դաշտի գերեզմանի թագաւորացն. վասն զի ասացին թէ՝ Բորոտ է։ Եւ թագաւորեաց Յովաթամ որդի նորա փոխանակ նորա։ |