ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 25 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Էր ամաց քսան եւ հնգից ի թագաւորելն Ամասիաս, եւ քսան եւ ինն ամ թագաւորեաց յԵրուսաղէմ. եւ անուն մօր նորա Յովադին յԵրուսաղեմէ։ 2 Եւ արար ուղղութիւն առաջի Տեառն, բայց ոչ լի սրտիւ։ 3 Եւ եղեւ իբրեւ հաստատեցաւ թագաւորութիւնն ի ձեռին նորա, սպան զծառայսն իւր որք սպանին զարքայ զհայրն նորա. 4 եւ զորդիսն նոցա ոչ սպան՝ ըստ ուխտի օրինացն Տեառն, որպէս եւ գրեալ է եւ զոր օրինակ պատուիրեաց Տէր եւ ասաց. Ոչ մեռցին հարք փոխանակ որդւոց, եւ որդիք ոչ մեռցին փոխանակ հարց իւրեանց, այլ իւրաքանչիւր ոք ի մեղս իւրում մեռցի։ 5 Եւ ժողովեաց Ամասիաս զտունն Յուդայ՝՝, եւ կացոյց նոցա ըստ տանց տոհմիցն իւրեանց հազարապետս եւ հարիւրապետս յամենայն Յուդա եւ յԵրուսաղէմ. եւ թուեաց զնոսա ի քսանամենից եւ ի վեր, եւ եգիտ զնոսա երեքհարեւր հազար զօրաւորս, որք ելանէին ի պատերազմ ունելով նիզակ եւ ասպար։ 6 Եւ ի վարձու կալաւ յԻսրայելէ հարեւր հազար զօրաւորս ուժով՝ հարեւր տաղանդոյ արծաթոյ։ 7 Եւ այր ոմն Աստուծոյ եկն առ նա եւ ասէ. Արքայ, մի՛ երթիցէ ընդ քեզ զօրդ Իսրայելի, վասն զի ոչ է Տէր ընդ Իսրայելի, եւ ոչ ընդ ամենայն որդիս Եփրեմի. 8 եթէ կարծեսցես զօրանալ դոքօք,՝՝ ի պարտութիւն մատնեսցէ զքեզ Տէր առաջի թշնամեաց քոց. քանզի ի Տեառնէ լինի զօրանալ եւ ի պարտութիւն մատնել։ 9 Եւ ասէ Ամասիա ցայրն Աստուծոյ. Եւ զի՞նչ արարից զհարեւր տաղանդսն զոր ետու զօրուդ Իսրայելի։ Եւ ասէ ցնա այրն Աստուծոյ. Գոյ Տեառն տալ քեզ առաւելագոյն քան զայն։ 10 Եւ որոշեաց Ամասիաս զգունդն որ եկեալ էր առ նա յԵփրեմայ՝ երթալ ի տեղի իւրեանց. եւ բարկացան յոյժ ի վերայ Յուդայ, եւ դարձան ի տեղիս իւրեանց բարկութեամբ եւ ցասմամբ։ 11 Եւ Ամասիաս զօրացաւ, առ զզօրն իւր եւ գնաց ի հովիտս Աղտիցն. եւ եհար զորդիսն Սէիրայ տասն հազար. 12 եւ այլ եւս տասն հազար գերեցին որդիքն Յուդայ, եւ ածին զնոսա ի գլուխ քարանձաւին եւ գահավէժ առնէին զնոսա ի ծայրից բարձաւանդակին, եւ ամենեքեան սատակէին։ 13 Եւ որդիք զօրութեանցն զորս դարձոյց Ամասիաս ոչ երթալ ընդ իւր ի պատերազմ՝ յարձակեցան ի քաղաքսն Յուդայ, ի Սամարիայ մինչեւ ի Բեթորոն, եւ հարին ի նոցանէ երիս հազարս, եւ առին աւար բազում։ 14 Եւ եղեւ յետ գալոյն Ամասեայ ի հարկանելոյն զԵդովմ, եբեր առ նոսա՝՝ զաստուածս որդւոցն Սէիրայ, եւ կացոյց զնոսա իւր յաստուածս, եւ երկիր պագանէր առաջի նոցա, եւ զոհէր ինքն՝՝ նոցա։ 15 Եւ եղեւ բարկութիւն Տեառն ի վրայ Ամասեայ. առաքեաց առ նա մարգարէ եւ ասէ ցնա. Ընդէ՞ր խնդրեցեր դու զաստուածս ժողովրդեանն այնորիկ, որք ոչ փրկեցին զժողովուրդն իւրեանց ի ձեռաց քոց։ 16 Եւ եղեւ ի խօսելն նորա ասէ ցնա. Միթէ խորհրդակի՞ց թագաւորի ետուն զքեզ. զգոյշ լեր՝ գուցէ տանջեսցիս։ Եւ լռեաց մարգարէն, եւ ասէ. Գիտեմ զի խորհի Տէր ի վերայ քո եղծանել զքեզ. վասն զի արարեր զայդ, եւ ոչ անսացեր խրատուս իմում։ 17 Եւ խորհեցաւ Ամասիաս, առաքեաց առ Յովաս որդի Յովաքազայ որդւոյ Յէուայ՝ առ արքայն Իսրայելի, եւ ասէ. Եկ եւ երեւեսցուք երեսօք։ 18 Եւ առաքեաց Յովաս արքայ Իսրայելի առ Ամասիաս արքայ Յուդայ եւ ասէ. Ոքոզն որ ի Լիբանան է՝ յղեաց առ մայրն Լիբանանու եւ ասէ. Տուր զդուստր քո ուստեր իմում կնութեան. եւ ահա անցին գազանք անապատին Լիբանանու, եւ եկեալ կոխեցին զամենայն զեկքեան։ 19 Ահա հարեր զԻդումէաս՝՝, եւ հպարտացուցանէ զքեզ սիրտ քո ծանրութեամբ. նիստ այսուհետեւ ի տան քում, եւ ընդէ՞ր անկանիս դու ի չարութիւն, եւ սատակիցիս դու եւ Յուդաս ընդ քեզ։ 20 Եւ ոչ լուաւ Ամասիաս. վասն զի ի Տեառնէ եղեւ մատնել զնա ի ձեռս Յովասու՝ յաղագս խնդրելոյն նորա զաստուածսն Եդովմայեցւոց։ 21 Եւ ել Յովաս արքայ Իսրայելի եւ երեւեցան միմեանց՝ նա եւ Ամասիաս արքայ Յուդայ, ի Բեթսամիւս՝ որ է Յուդայ։ 22 Եւ պարտեցաւ Յուդա առաջի Իսրայելի, եւ փախեաւ իւրաքանչիւր ոք ի բնակութիւն իւր։ 23 Եւ զԱմասիաս արքայ Յուդայ որդի Յովասու կալաւ Յովաս արքայ Իսրայելի ի Բեթսամիւս, եւ տարաւ զնա յԵրուսաղէմ. եւ քակեաց ի պարսպէն Երուսաղեմի, ի դրանէն Եփրեմի մինչեւ ի դուռն Անկեանն, երեք հարեւր կանգուն։ 24 Եւ զամենայն ոսկի եւ արծաթ, եւ զամենայն սպաս՝ որ գտաւ ի տանն Տեառն առ Աբդեդովմայ, եւ զգանձս տան թագաւորին եւ զորդիս խառնակութեանցն՝՝ ա՛ռ եւ դարձաւ ի Սամարիա։ 25 Եւ եկաց Ամասիաս որդի Յովասու արքայ Յուդայ՝ յետ մեռանելոյն Յովասու որդւոյ Յովաքազու արքայի Իսրայելի, ամս հնգետասան։ 26 Եւ մնացեալ բանքն Ամասեայ առաջինք եւ վերջինք՝ ո՞չ ահա գրեալ են ի գիրս թագաւորացն Իսրայելի եւ Յուդայ։ 27 Եւ ի ժամանակին յորում ի բաց եկաց Ամասիաս ի Տեառնէ՝ յարեան ի վերայ նորա զօրքն յԵրուսաղէմ, եւ փախեաւ ի Լաքիս. եւ առաքեցին զկնի նորա ի Լաքիս, եւ սպանին զնա անդ։ 28 Եւ բարձին զնա ի վերայ ձիոց, եւ թաղեցին զնա ընդ հարս իւր ի քաղաքի Դաւթի։ |