ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Հաւատարիմ է բանս, եթէ ոք եպիսկոպոսութեան ցանկայ, բարւոյ գործոյ ցանկայ։ 2 Պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, միոյ կնոջ այր, հեզ, ցած, պարկեշտ, հիւրասէր, ուսուցիչ. 3 մի՛ թշնամանող, մի՛ հարկանող, այլ՝՝ հանդարտ. մի՛ կռուող, մի՛ արծաթասէր. 4 զի իւրում տանն իսկ բարւոք վերակացու լիեալ իցէ, որդեակս ունիցի որ ի հնազանդութեան կայցեն ամենայն պարկեշտութեամբ։ 5 (Ապա եթէ ոք իւրում տանն վերակացու չգիտիցէ լինել, զիա՞րդ եկեղեցւոյ Աստուծոյ խնամակալ լիցի։) 6 Մի՛ մատաղատունկ, զի մի՛ հպարտացեալ ի դատաստանս Սատանայի անկանիցի։ 7 Այլ պարտ է նմա վկայութիւն բարի եւ յարտաքնոցն ունել. զի մի՛ ի նախատինս անկանիցի եւ յորոգայթս Սատանայի։ 8 Նոյնպէս եւ զսարկաւագունս պարկեշտս. մի՛ երկբանս, մի՛ գինեսէրս, մի՛ զօշաքաղս. 9 այլ ունիցին զխորհուրդ հաւատոցն սուրբ մտօք։ 10 Ինքեանք նախ փորձեսցին, եւ ապա ի պաշտօնն մատիցեն, զի անարատք իցեն։ 11 Նոյնպէս եւ կանայք նոցա պարկեշտք. մի՛ չարախօսք, հեզք, հաւատարիմք յամենայնի։ 12 Սարկաւագք լինիցին միոյ կնոջ արք, որոց որդւոց իւրեանց բարւոք վերակացու լիեալ իցեն եւ տանց իւրեանց. 13 զի որ բարւոքն պաշտիցեն՝ աստիճան բարի անձանց իւրեանց շահին, եւ բազում համարձակութիւն ի հաւատսն որ ի Քրիստոս Յիսուս։ ՎՋ 14 Զայս գրեմ առ քեզ, զի ակն ունիմ ի մօտոյ գալ. 15 ապա թէ յամեցից, զի գիտասցես թէ ո՛րպէս պարտ իցէ քեզ ի տան Աստուծոյ շրջել, որ է եկեղեցի Աստուծոյ կենդանւոյ, սիւն եւ հաստատութիւն ճշմարտութեան։ 16 Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։ |