ԱՌ ՏԻՄՈԹԷՈՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ արդ աղաչեմ նախ քան զամենայն առնել աղօթս, խնդրուածս, պաղատանս, գոհութիւնս վասն ամենայն մարդկան. 2 մանաւանդ վասն թագաւորաց եւ ամենայն իշխանաց, զի խաղաղութեամբ եւ հանդարտութեամբ վարեսցուք զկեանս մեր ամենայն աստուածպաշտութեամբ եւ սրբութեամբ։ 3 Զի այն է բարի եւ ընդունելի առաջի Փրկչին մերոյ Աստուծոյ. 4 որ զամենայն մարդիկ կամի զի կեցցեն եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան եկեսցեն։ 5 Զի մի է Աստուած, եւ մի միջնորդ Աստուծոյ եւ մարդկան, մարդն Յիսուս Քրիստոս, 6 որ ետ զանձն փրկանս ընդ ամենեցուն՝ վկայութիւն ժամանակաց իւրոց. 7 յոր եդայ ես քարոզ եւ առաքեալ, (ճշմարիտ ասեմ ի Քրիստոս եւ ոչ ստեմ,) եղէ վարդապետ հեթանոսաց հաւատովք եւ ճշմարտութեամբ։ ԱԴ. 8 Կամիմ զի արք կայցեն յաղօթս յամենայն տեղիս, բառնայցեն զսուրբ ձեռս ի վեր առանց բարկութեան եւ երկմտութեան։ 9 Նոյնպէս եւ կանայք ի զարդ խոնարհութեան ակնածութեամբ եւ զգաստութեամբ զարդարել զանձինս, մի՛ ի հիւսս ոսկեմանս ընդելուզեալս մարգարտով, կամ ի հանդերձս պաճուճեալս, 10 այլ, որպէս վայելէ կանանց զաստուածպաշտութիւն յանձն առելոց, գործովք բարութեան։ 11 Կին մարդ ցածութեամբ ուսցի, ամենայն հնազանդութեամբ։ 12 Այլ ուսուցանել կնոջ մարդոյ ոչ հրամայեմ, եւ ոչ ճոխաբան լինել քան զայր մարդ, այլ ի լռութեան կալ։ 13 Զի Ադամ նախ ստեղծաւ եւ ապա Եւա։ 14 Եւ Ադամ ոչ պատրեցաւ, այլ կինն պատրեցաւ եւ յանցեաւ. 15 բայց կեցցէ վասն որդեծնութեանն, եթէ կայցեն ի հաւատս եւ ի սէր եւ ի սրբութիւն պարկեշտութեամբ։ |