ԱՌ ԹԵՍԱՂՈՆԻԿԵՑԻՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)ԲԴ. 1 Դուք ինքնին գիտէք, եղբարք, զմուտն մեր առ ձեզ, զի ոչ ընդունայն ինչ եղեւ. 2 այլ յառաջագոյն չարչարեալք եւ թշնամանեալք որպէս եւ դուք իսկ գիտէք, ի մէջ Փիլիպեցւոց, համարձակեցաք Աստուծով մերով՝ պատմել ձեզ զաւետարանն Աստուծոյ մեծաւ պատերազմաւ։ 3 Զի մխիթարութիւնն մեր ոչ ի մոլորութենէ է եւ ոչ ի պղծութենէ եւ ոչ նենգութեամբ. 4 այլ որպէս ընտրեցաք յԱստուծոյ հաւատարիմ լինել աւետարանին, նոյնպէս եւ խօսիմք, ոչ իբրեւ մարդկան հաճոյ լինել, այլ Աստուծոյ որ քննէ զսիրտս մեր։ 5 Զի ոչ երբեք բանիւք ողոքանաց եղեաք առ ձեզ, որպէս եւ դուք իսկ գիտէք, եւ ոչ ի պատճառս ագահութեան, որպէս եւ Աստուած վկայէ. 6 եւ ոչ խնդրէաք փառս ի մարդկանէ, ոչ ի ձէնջ եւ ոչ յայլոց։ 7 Կարող էաք որպէս Քրիստոսի առաքեալս ծանրանալ, այլ եղեաք հեզք ի միջի ձերում, որպէս դայեակ մի՝ որ սնուցանիցէ մանկունս։ 8 Նոյնպէս եւ մեք գթայաք ի ձեզ, հաճոյ թուէր մեզ տալ ձեզ ոչ միայն զաւետարանն Աստուծոյ, այլ եւ զանձինս մեր, քանզի սիրելիք մեր եղերուք։ 9 Յիշէք, եղբարք, զվաստակն մեր եւ զջան, զի զցայգ եւ զցերեկ գործէաք վասն չծանրանալոյ ումեք ի ձէնջ, եւ քարոզէաք ձեզ զաւետարանն Աստուծոյ։ 10 Դուք ինքնին վկայէք, եւ Աստուած, ո՛րպէս սրբութեամբ եւ արդարութեամբ եւ անբծութեամբ ձեզ հաւատացելոցդ եղեաք. 11 որպէս եւ գիտէք իսկ, զի զիւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ, իբրեւ հայր զորդիս, 12 մխիթարէաք եւ սփոփէաք, եւ դնէաք վկայութիւն գնալ ձեզ արժանապէս Աստուծոյ, որ կոչեացն զձեզ յիւր արքայութիւնն եւ ի փառս։ 13 Վասն այնորիկ եւ մեք գոհանամք զԱստուծոյ անպակաս, զի առեալ զլուր բանին Աստուծոյ առ ի մէնջ՝ ընկալարուք, ոչ իբրեւ զբան մարդկան, այլ որպէս ճշմարտիւ զբան Աստուծոյ, որ եւ յաջողեալ իսկ է ի ձեզ հաւատացեալսդ։ 14 Զի դուք նմանողք եղերուք, եղբարք, եկեղեցեացն Աստուծոյ որ են ի Հրէաստանի ի Քրիստոս Յիսուս. զի զնոյն չարչարանս չարչարեցայք եւ դուք ի ձերոց ազգականաց, որպէս եւ նոքայն ի Հրէից. 15 որք եւ զՏէրն Յիսուս սպանին եւ զմարգարէսն, եւ զմեզ հալածեցին, եւ Աստուծոյ յաչաց ելին, եւ ամենայն մարդկան հակառակ եղեն. 16 եւ արգելուին զմեզ խօսել հեթանոսաց զի ապրեսցին, զի կատարեսցեն զմեղս իւրեանց յամենայն ժամ. քանզի հասեալ է ի վերայ նոցա բարկութիւն մինչեւ ի սպառ։ ԲԶ. 17 Այլ մեք, եղբարք, թէպէտ եւ որբ մնացաք ի ձէնջ առ ժամանակ մի երեսօք եւ ոչ սրտիւք, առաւել եւս փութացաք տեսանել զերեսս ձեր մեծաւ ցանկութեամբ։ 18 Վասն այսորիկ կամեցայ գալ առ ձեզ ես Պաւղոս մի անգամ եւ երկիցս, եւ խափանեաց զմեզ Սատանայ։ 19 Քանզի ո՞վ է մեր յոյս կամ խնդութիւն կամ պսակ պարծանաց մերոց, եթէ ոչ դուք ի Տէր առաջի Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի ի նորա գալստեանն։ 20 Զի դուք էք փառք մեր եւ խնդութիւն։ |