ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ այլազգիքն առին զտապանակն Աստուծոյ, եւ տարան զնա յԱբենեզերայ յԱզովտոս։ 2 Եւ առին այլազգիքն զտապանակն Տեառն եւ տարան ի տուն Դագոնայ, եւ կանգնեցին զնա առ Դագոնաւ։ 3 Եւ կանխեցին Ազովտացիքն ի վաղիւ անդր, եւ մտին ի տուն Դագոնայ,՝՝ եւ տեսին զԴագոն կործանեալ ի վերայ երեսաց իւրոց ի գետին առաջի տապանակին Տեառն. եւ կանգնեցին զԴագոն, եւ կացուցին զնա ի տեղւոջ իւրում։ Եւ ծանրացաւ ձեռն Տեառն ի վերայ Ազովտացւոցն եւ չարչարեաց զնոսա, եւ եհար զնոսա յերաստանս իւրեանց, զԱզովտոս եւ զսահմանս նորա։՝՝ 4 Եւ եղեւ իբրեւ կանխեցին ընդ առաւօտն ի վաղիւ անդր, եւ ահա Դագոն կործանեալ կայր ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր առաջի տապանակի ուխտին Տեառն. եւ գլուխն Դագոնայ եւ երկոքին թաթք ոտից նորա խորտակեալք եւ ցրուեալք ընդ մէջ գետինն՝՝, եւ երկոքին դաստակք ձեռաց նորա անկեալք զսեմովքն. բայց միայն ողնայարն Դագոնայ մնացեալ էր՝՝։ 5 Վասն այնորիկ ոչ կոխեն քուրմք Դագոնայ եւ ամենայն որ մտանէ ի տուն Դագոնայ՝ զսեամս տանն Դագոնայ յԱզովտոս մինչեւ ցայսօր. այլ քայլելով քայլեն եւ անցանեն։՝՝ 6 Եւ ծանրացաւ ձեռն Տեառն ի վերայ Ազովտայ, եւ ած ի վերայ նոցա հարուածս յերաստանս, եւ եռացոյց մկունս յանդս նոցա. եւ եղեւ շշուկ մեծ մահու ի քաղաքին՝՝։ 7 Եւ տեսին արք Ազովտայ թէ այն այնպէս է, ասեն. Ոչ նստցի տապանակն Աստուծոյ առ մեզ, զի ծանրացաւ ձեռն նորա ի վերայ մեր եւ ի վերայ Դագոնայ Աստուծոյն մերոյ։ 8 Եւ առաքեցին ժողովեցին զամենայն նախարարս այլազգեացն առ ինքեանս, եւ ասեն. Զի՞նչ արասցուք տապանակին Աստուծոյ Իսրայելի։ Եւ ասեն Գեթացիքն. Փոխեսցի՝՝ տապանակն Աստուծոյ Իսրայելի առ մեզ՝՝. եւ փոխեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի Գէթ։ 9 Եւ եղեւ յետ փոխելոյ նորա անդր, լինէր ձեռն Տեառն ի վերայ քաղաքին եւ խռովութիւն մեծ յոյժ. եւ չարչարեաց զարս քաղաքին ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս, եւ եհար զնոսա յերաստանս իւրեանց. եւ արարին Գեթացիքն իւրեանց երաստանս՝՝։ 10 Եւ առաքեցին զտապանակն Աստուծոյ յԱսկաղոն. եւ եղեւ ի մտանել տապանակին Աստուծոյ յԱսկաղոն, զբողոք բարձին Ասկաղոնացիքն եւ ասեն. Ընդէ՞ր դարձուցէք՝՝ զտապանակն Աստուծոյ Իսրայելի առ մեզ սպանանել զմեզ եւ զժողովուրդս մեր։ 11 Եւ առաքեցին եւ ժողովեցին զամենայն նախարարս այլազգեացն, եւ ասեն. Առաքեցէք զտապանակն Աստուծոյ Իսրայելի եւ նստցի ի տեղւոջ իւրում, եւ մի՛ սպառեսցէ զմեզ եւ զժողովուրդս մեր. զի եհաս շշուկ մահու յամենայն քաղաքին ծանրացեալ յոյժ յորմէ հետէ եմուտ տապանակն Աստուծոյ Իսրայելի անդր՝՝։ 12 Եւ կենդանիքն որ ոչ էին մեռեալ՝ հարան յերաստանս իւրեանց՝՝, եւ ել աղաղակ քաղաքին յերկինս։ |