ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 4 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ, ժողովէին այլազգիքն ի վերայ՝՝ Իսրայելի. եւ ել Իսրայէլ ընդդէմ նոցա ի պատերազմ, եւ բանակեցան յԱբենեզեր. եւ այլազգիքն բանակեցան յԱփեկ։ 2 Եւ ճակատէին այլազգիքն ընդդէմ Իսրայելի, եւ խմբեցաւ պատերազմն, եւ պարտեցաւ այր Իսրայելի յերեսաց այլազգեացն, եւ հարան ի ճակատու անդ չորք հազարք արանց։ 3 Եւ եկն զօրն ի բանակն. եւ ասեն ծերքն Իսրայելի. Ընդէ՞ր արդեւք պարտեաց զմեզ Տէր այսօր առաջի այլազգեացն. առցուք առ մեզ ի Սելովայ զտապանակ ուխտին Աստուծոյ մերոյ՝՝, եւ ելցէ ի միջի մերում եւ փրկեսցէ զմեզ ի ձեռաց թշնամեաց մերոց։ 4 Եւ առաքեաց ժողովուրդն ի Սելով, եւ առին անտի զտապանակ ուխտին Տեառն զօրութեանց՝ որ նստի ի քերովբէս. եւ երկոքեան որդիքն Հեղեայ ընդ տապանակի ուխտին Աստուծոյ՝ Ոփնի եւ Փենեէս գնացին։ 5 Եւ եղեւ իբրեւ եկն տապանակ ուխտին Տեառն ի բանակն, աղաղակեաց ամենայն Իսրայէլ մածաձայն, եւ հնչեաց երկիրն։ 6 Եւ լուան այլազգիքն զբարբառ աղաղակին, եւ ասեն այլազգիքն. Զի՞նչ է բարբառ մեծի աղաղակին այնորիկ ի բանակի Եբրայեցւոցն։ Եւ գիտացին թէ տապանակն Տեառն եկն ի բանակն։ 7 Եւ երկեան այլազգիքն եւ ասեն. Այն Աստուածք նոցա եկին ի բանակն. ապրեցո զմեզ, Տէր, այսօր՝՝։ Վա՜յ մեզ զի ոչ եղեւ մեզ այսպիսի յերէկ եւ յեռանդ։ 8 Վա՜յ մեզ, եւ ո՞ ապրեցուսցէ զմեզ ի ձեռաց Աստուծոցն հզօրացն այնոցիկ. այն Աստուածք են որ հարին զԵգիպտոս ամենայն հարուածովք, եւ յամենայն անապատին՝՝։ 9 Քաջացարուք եւ լերուք արք, ո՛ այլազգիք, գուցէ ծառայիցէք Եբրայեցւոցն զոր օրինակ ծառայեցին ձեզ. լերուք արք եւ պատերազմեցայք ընդ նոսա։ 10 Եւ պատերազմեցան ընդ նոսա, եւ փախեաւ այր Իսրայելի իւրաքանչիւր ի յարկս իւրեանց. եւ եղեն հարուածք մեծամեծք յոյժ, եւ անկան յԻսրայելէ երեսուն հազար դասուց. 11 եւ տապանակն Աստուծոյ առաւ, եւ երկոքին որդիքն Հեղեայ մեռան, Ոփնի եւ Փենեէս։ 12 Եւ ընթացաւ այր Յամինացի ի բանակէ անտի, եւ եկն ի Սելով յաւուր յայնմիկ. եւ ձորձք իւր պատառեալք եւ հող զգլխով իւրով։ 13 Եւ եկն, եւ ահա Հեղի նստէր աթոռով իւրով առ դրանն, եւ դիտէր զճանապարհն. զի էր սիրտ նորա տագնապեալ վասն տապանակին Աստուծոյ. եւ եմուտ այրն գոյժ արկանել ի քաղաքին, եւ աղաղակեաց քաղաքն։ 14 Եւ լուաւ Հեղի զձայն աղաղակին եւ ասէ. Զի՞նչ է ձայն աղաղակին այնորիկ։ Եւ այրն փութացաւ մտանել եւ տալ գոյժ Հեղեայ։ 15 Եւ Հեղի էր ամաց իննսուն եւ ութից, եւ աչք իւր վատեալ էին եւ ոչ տեսանէր. եւ ասէ Հեղի ցարսն որ շուրջ կային զնովաւ. Զի՞նչ է բարբառ աղաղակին այնորիկ։ 16 Եւ այրն փութացեալ եմուտ առ Հեղի եւ ասէ ցնա՝՝. Ես եմ որ եկի ի բանակէ անտի, եւ ես եմ որ փախեայ այսօր ի պատերազմէն։ Եւ ասէ. Զի՞նչ գործ գործեցաւ, որդեակ, պատմեա ինձ։ 17 Պատասխանի ետ պատանին եւ ասէ. Փախեաւ այր Իսրայելի յերեսաց այլազգեացն, եւ հարուածք մեծամեծք եղեն ի ժողովրդեանն. եւ երկոքին որդիքն քո մեռան, Ոփնի եւ Փենեէս, եւ տապանակն Աստուծոյ առաւ։ 18 Եւ եղեւ իբրեւ յիշեաց զտապանակն Աստուծոյ, անկաւ Հեղի յաթոռոյն յետս առ դրանն, եւ բեկաւ ողն նորա եւ մեռաւ, զի այր ծեր էր եւ ծանրացեալ. եւ նա դատեաց զԻսրայէլ ամս քսան։ 19 Եւ նու նորա, կին Փենեէսի, յղի էր մերձ ի ծնունդս. իբրեւ լուաւ զգոյժն եթէ առաւ տապանակն Աստուծոյ, եւ թէ մեռաւ սկեսրայրն նորա եւ այր իւր, ելաց եւ ծնաւ, զի պատեցան զնովաւ երկունք իւր։ 20 Եւ ի ժամանակի իւրում մեռանէր. եւ ասեն ցնա կանայքն որ շուրջ զնովաւն կային. Մի՛ երկնչիր, զի ուստր ծնար։ Եւ ոչ ետ պատասխանի, եւ ոչ իմացաւ սիրտ նորա։ 21 Եւ կոչեցին զմանուկն Վայքաբովթ՝՝. ի վերայ տապանակին Աստուծոյ եւ ի վերայ սկեսրայրին նորա եւ ի վերայ առն իւրոյ։ 22 Եւ ասեն. Բարձեալ են փառք Իսրայելի յառնուլ տապանակին Տեառն, եւ վասն մեռանելոյ սկեսրէին նորա եւ առն իւրոյ։՝՝ |