ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 3 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ մանուկն Սամուէլ կայր ի սպասու Տեառն առաջի Հեղեայ քահանայի. եւ բան Տեառն պատուական էր յաւուրսն յայնոսիկ, եւ ոչ գոյր տեսիլ որ գուշակէր։ 2 Եւ եղեւ յաւուր յայնմիկ ննջէր Հեղի ի տեղւոջ իւրում. եւ աչք նորա սկսան ծանրանալ եւ ոչ կարէր տեսանել. 3 եւ ճրագն Աստուծոյ չեւ եւս էր անցեալ, եւ Սամուէլ ննջէր ի տաճարին Տեառն ուր էր տապանակն Աստուծոյ։ 4 Եւ կոչեաց Տէր եւ ասէ. Սամուէլ, Սամուէլ։ Եւ ասէ՝՝. Աւասիկ եմ։ 5 Եւ ընթացաւ առ Հեղի եւ ասէ. Աւասիկ եմ ես, զի կոչեցեր զիս։ Եւ ասէ. Ոչ կոչեցի զքեզ, դարձիր անդրէն եւ ննջեա։ Եւ դարձաւ անդրէն եւ ննջեաց։ 6 Եւ յաւել Տէր միւս անգամ կոչել, եւ ասէ. Սամուէլ, Սամուէլ՝՝։ Եւ յարեաւ Սամուէլ չոգաւ առ Հեղի երկրորդ անգամ՝՝ եւ ասէ. Աւասիկ եմ, զի կոչեցեր զիս։ Եւ ասէ. Ոչ կոչեցի զքեզ, որդեակ իմ, դարձիր անդրէն եւ ննջեա։ 7 Եւ Սամուէլ նախածանօթ էր Աստուծոյ՝՝, եւ չեւ եւս յայտնեալ էր նմա բան Տեառն։ 8 Եւ յաւել Տէր միւս անգամ կոչել զՍամուէլ յերրորդում նուագին. եւ յարեաւ չոգաւ առ Հեղի եւ ասէ. Աւասիկ եմ ես, զի կոչեցեր զիս։ Եւ իմացաւ Հեղի՝ թէ Տէր կոչէ զմանուկն։ 9 Եւ ասէ Հեղի ցՍամուէլ. Դարձիր անդրէն եւ ննջեա, որդեակ. եւ եղիցի եթէ կոչեսցէ զքեզ, ասասցես. Խօսեաց, Տէր, զի լուիցէ ծառայ քո։ Եւ գնաց Սամուէլ եւ ննջեաց ի տեղւոջ իւրում։ 10 Եւ եկն Տէր եկաց ի վերայ եւ կոչեաց զնա որպէս միանգամն եւ միւսանգամ. Սամուէլ, Սամուէլ։ Եւ ասէ Սամուէլ. Խօսեաց, Տէր, զի լուիցէ ծառայ քո։ 11 Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Ահա ես առնեմ զբանս իմ ի մէջ Իսրայելի, որպէս զի ամենայնի որ լսիցէ զնոսա՝ հնչեսցեն երկոքեան ականջք իւր։ 12 Յաւուր յայնմիկ յարուցից ի վերայ Հեղեայ զամենայն ինչ զոր խօսեցայ ի վերայ տան նորա. սկսայց եւ կատարեցից, 13 որպէս պատմեցի նմա եթէ խնդրեցից վրէժ ի տանէ նորա մինչեւ յաւիտեան վասն անօրէնութեան որդւոց նորա. զի հայհոյէին զԱստուած՝՝ որդիք նորա, եւ նա ոչ խրատէր զնոսա։ 14 Եւ ոչ այնպէս. այլ՝՝ երդուայ տանն Հեղեայ, եթէ ոչ քաւեսցի անօրէնութիւն տանն Հեղեայ խնկովք եւ զոհիւք մինչեւ յաւիտեան։ 15 Եւ ննջեաց Սամուէլ մինչեւ ցառաւօտն, եւ կանխեաց ընդ առաւօտն՝՝ եւ եբաց զդուրս տանն Տեառն. եւ Սամուէլ երկեաւ պատմել զտեսիլն Հեղեայ։ 16 Եւ ասէ Հեղի ցՍամուէլ. Սամուէլ, որդեակ։ Եւ ասէ. Աւասիկ ես։ 17 Եւ ասէ. Զի՞նչ է բանն խօսեցեալ ընդ քեզ. մի՛ թաքուցաներ յինէն. օն եւ օն արասցէ ընդ քեզ Աստուած, եւ օն եւ օն յաւելցէ՝ եթէ թաքուսցես յինէն բան մի յամենայն բանից խօսեցելոց յականջս քո։ 18 Եւ պատմեաց նմա Սամուէլ զամենայն բանսն, եւ ոչ թաքոյց ի նմանէ։ Եւ ասէ Հեղի. Տէր որ ինչ բարի է առաջի իւր ինքն արասցէ։ 19 Եւ մեծացաւ Սամուէլ, եւ էր Տէր ընդ նմա, եւ ոչ անկաւ յամենայն բանից նորա ի գետին։ 20 Եւ գիտաց ամենայն Իսրայէլ ի Դանայ մինչեւ ցԲերսաբէէ թէ հաւատարիմ է Սամուէլ ի մարգարէ Տեառն։ 21 Եւ յաւել Տէր գուշակել ի Սելով, թէ՝՝ յայտնեցաւ Տէր Սամուելի ի Սելով ըստ բանին Տեառն. եւ հաւատարիմ եղեւ Սամուէլ լինել ի մարգարէ Տեառն յամենայն Իսրայելի ի ծագաց երկրին մինչեւ ի ծագս։ Եւ Հեղի ծերացեալ էր յոյժ, եւ որդիք նորա երթային երթալով՝ եւ չար էր ճանապարհ նոցա։՝՝ |