ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 27 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ի սրտի իւրում եւ ասէ. Արդ անկանիցիմ յաւուր միում ի ձեռս Սաւուղայ. եւ չէ ինձ բարի, եթէ ոչ դարձայց յերկիրն Փղշտացւոց. եւ եթէ իցէ՝ խնդրեսցէ զիս Սաւուղ՝՝ յամենայն սահմանս Իսրայելի, ապրեցայց ի ձեռաց նորա։ 2 Եւ յարեաւ Դաւիթ, եւ անց ինքն եւ վեց հարեւր արքն որ ընդ նմա, եւ գնաց առ Անքուս որդի Մովաքայ՝ արքայ Գեթայ։ 3 Եւ նստաւ Դաւիթ ընդ Անքուսայ ի Գէթ, ինքն եւ արք իւր՝ իւրաքանչիւր տամբ իւրով. եւ Դաւիթ եւ երկոքին կանայք իւր, Աքինովամ Յեզրայելացի եւ Աբիգեա կին Նաբաղայ Կարմեղացւոյ։ 4 Եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ փախեաւ Դաւիթ ի Գէթ, եւ ոչ եւս յաւել խնդրել զնա։ 5 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի աչաց քոց, տացես ինձ տեղի ի միում քաղաքաց յանդս, եւ նստայց անդ. եւ ընդէ՞ր նստիցի ծառայ քո ի թագաւորեալ քաղաքի ընդ քեզ։ 6 Եւ ետ նմա Անքուս յաւուր յայնմիկ զՍիկեղակ. վասն այնորիկ եղեւ Սիկեղակ արքայից Հրէաստանի մինչեւ ցայսօր։ 7 Եւ եղեւ թիւ աւուրցն զոր նստաւ Դաւիթ յանդի այլազգեացն՝ աւուրք չորից ամսոց՝՝։ 8 Եւ ելանէր Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա էին, եւ ասպատակէին ի վերայ ամենայն Գեսերացւոյն եւ Գեզերացւոյն եւ Ամաղեկացւոյն. եւ ահա բնակէր երկիրն ի Գեղամսուրայ յապահովելոց պարսպաւորաց մինչեւ ցԵգիպտոս՝՝։ 9 Եւ հարկանէր Դաւիթ զերկիրն, եւ ոչ ապրեցուցանէր զայր եւ զկին. եւ առնոյր հօտս եւ անդեայս եւ էշս եւ ուղտս եւ հանդերձս, եւ դառնայր եւ գայր առ Անքուս։ 10 Եւ ասէր Անքուս ցԴաւիթ. Որո՞ւմ կողման արշաւեցէք այսօր։ Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Ի կողմանս հարաւոյ Հրէաստանի, եւ ի կողմանս Յերամելի, եւ ի կողմանս Կենեզայ։ 11 Զայր եւ զկին ոչ ապրեցուցի ածել ի Գէթ. ասեմ՝՝. Գուցէ ազդ լինիցի զմէնջ ի Գէթ, եւ ասիցեն թէ՝ Զայս ինչ գործէ Դաւիթ։ Եւ այս իրաւունք էին՝՝ նորա զամենայն աւուրս որչափ եւ նստաւ Դաւիթ յանդի այլազգեացն։ 12 Եւ հաւատաց Անքուս Դաւթի յոյժ, եւ ասէ. Ամաչելով ամաչէ՝՝ ի ժողովրդենէ իւրմէ յԻսրայելէ, եւ եղիցի ինձ ծառայ յաւիտեան։ |