ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եկին Զիփացիքն ի մռայլէն առ Սաւուղ ի բլուրն՝՝ եւ ասեն. Ահա Դաւիթ թաքուցեալ է առ մեզ ի բլրին Եքեղատու՝ հանդէպ Յեսեմոնայ։ 2 Եւ յարեաւ Սաւուղ եւ էջ յանապատն Զիփայ, եւ ընդ նմա երեք հազարք արանց ընտրելոց յԻսրայելէ, խնդրել զԴաւիթ յանապատին Զիփայ։ 3 Եւ բանակեցաւ Սաւուղ ի բլրին Եքեղատու հանդէպ Յեսեմոնայ ի վերայ ճանապարհին։ Եւ Դաւիթ նստէր յանապատին. իբրեւ ետես Դաւիթ թէ եկն Սաւուղ զկնի նորա յանապատն, 4 առաքեաց Դաւիթ լրտեսս, եւ գիտաց եթէ եկեալ է Սաւուղ պատրաստութեամբ ի Կեիլա։ 5 Եւ յարեաւ Դաւիթ գաղտ եւ եկն ի տեղին ուր նստէր Սաւուղ. եւ ետես Դաւիթ զտեղին ուր ննջեաց Սաւուղ, եւ անդ Աբեններ որդի Ներեայ զօրավար նորա. եւ Սաւուղ ննջէր ի պաղպաջունսն, եւ զօրն բանակեալ էր շուրջ զնովաւ։ 6 Պատասխանի ետ Դաւիթ եւ ասէ ցԱքիմելէք Քետացի եւ ցԱբեսսա որդի Շարուհեայ եղբայր Յովաբայ, եւ ասէ. Ո՞ մտցէ ընդ իս առ Սաւուղ ի բանակն։ Եւ ասէ Աբեսսա. Ես մտից ընդ քեզ։ 7 Եւ մտին Դաւիթ եւ Աբեսսա ի զօրն զցայգ. եւ ահա Սաւուղ ննջէր ի պաղպաջունսն, եւ գեղարդն ցցեալ յերկրի ի սնարից նորա. եւ Աբեններ եւ զօր նորա ննջէին շուրջ զնովաւ։ 8 Եւ ասէ Աբեսսա ցԴաւիթ. Փակեաց Տէր այսօր զթշնամիս քո ի ձեռս քո. արդ հարից զսա գեղարդեամբս յերկիր մի անգամ եւ ոչ կրկնեցից։ 9 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեսսա. Մի՛ հարկաներ զդա. զի ո՞վ իցէ որ ձգիցէ զձեռն իւր յօծեալ Տեառն եւ սրբիցի։ 10 Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր, բայց եթէ Տէր խրատեսցէ զդա, եւ կամ թէ օր իւր եկեսցէ եւ մեռցի, կամ թէ ի պատերազմ մտցէ եւ յաւելցի. 11 քաւ լիցի ինձ ի Տեառնէ ձգել զձեռն իմ յօծեալ Տեառն. բայց արդ առ զգեղարդնդ ի սնարից դորա եւ զկուժ ջրոյդ, եւ գնասցուք ի մեզ։ 12 Եւ ա՛ռ Դաւիթ զգեղարդն եւ զկուժ ջրոյն ի սնարից նորա, եւ գնացին յինքեանս. եւ ոչ ոք էր որ տեսանէր եւ ոչ որ գիտէր, եւ ոչ ոք էր որ յառնէր. զի ամենեքեան ի քուն էին, քանզի թմբրութիւն ի Տեառնէ անկաւ ի վերայ նոցա։ 13 Եւ անց Դաւիթ յայն կողմն, եւ եկաց ի վերայ գլխոյ լերինն ի բացեայ, եւ բազում ճանապարհ էր ի մէջ նոցա։ 14 Բարբառեցաւ Դաւիթ ի զօրն, եւ խօսեցաւ ընդ Աբեններեայ եւ ասէ. Ո՞չ տաս պատասխանի, Աբեններ։ Եւ ասէ. Ո՞վ ես դու որ կոչես զիս առ արքայ։ 15 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբեններ. Ո՞չ ապաքէն այր քաջ ես դու, եւ ո՞վ է իբրեւ զքեզ ի մէջ Իսրայելի. եւ ընդէ՞ր ոչ պահես զտէր քո զարքայ. զի եմուտ ոմն ի զօրուէդ սպանանել զտէր քո զարքայ։ 16 Չէ բարի բանդ զոր արարեր. կենդանի է Տէր զի որդիք մահու էք դուք որ պահէք զտէր ձեր զարքայ զօծեալ Տեառն. եւ արդ աւասիկ գեղարդնն արքայի եւ կուժ ջրոյն ո՞ւր է որ առ սնարս նորա կային։ 17 Եւ ծանեաւ Սաւուղ զձայնն Դաւթի եւ ասէ. Այդ ձայն քո՞ է, որդեակ իմ Դաւիթ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Ծառայ քո եմ՝՝, տէր իմ արքայ։ 18 Եւ ասէ. Ընդէ՞ր է այդ, տէր իմ, զի մտեալ ես զկնի ծառայի քո. զի՞ մեղայ, եւ զի՞ գտաւ յիս վնաս։ 19 Եւ արդ լուիցէ տէր իմ արքայ զբանս ծառայի իւրոյ. եթէ Աստուծոյ շարժեալ է զքեզ ի վերայ իմ, ճենճերեսցի զոհ քո. եւ եթէ որդւոց մարդկան, անիծեալ լիցին դոքա առաջի Տեառն. զի մերժեցին զիս այսօր չհաստատել ինձ ի ժառանգութեան Տեառն. ասեն. Երթ ծառայեա աստուածոց օտարաց։ 20 Եւ արդ մի՛ անկցի արիւն իմ յերկիր առաջի երեսաց Տեառն. զի ելեալ է թագաւոր Իսրայելի խնդրել զանձն իմ, որպէս ընթանայցէ ագռաւ՝՝ ընդ լերինս։ 21 Եւ ասէ Սաւուղ. Մեղայ, դարձիր, որդեակ իմ Դաւիթ, զի ոչ ինչ արարից քեզ չար, փոխանակ զի պատուական է անձն իմ առաջի աչաց քոց. եւ ես յայսմ աւուր ժամանակի զրախնդիր եւ յանցաւոր եմ յոյժ։ 22 Պատասխանի ետ Դաւիթ եւ ասէ. Ահաւասիկ գեղարդնն արքայի, անցցէ մի ոք ի մանկտւոյդ եւ առցէ զսա։ 23 Եւ Տէր հատուսցէ իւրաքանչիւր ումեք ըստ արդարութեանց իւրոց եւ ըստ հաւատարմութեան. թէ ո՛րպէս մատնեաց զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ, եւ ոչ կամեցայ ձգել զձեռն իմ յօծեալ Տեառն։ 24 Եւ որպէս մեծացաւ անձն քո աստ այսօր առաջի աչաց իմոց, այնպէս մեծասցի անձն իմ առաջի Տեառն, եւ ամրացուսցէ զիս՝՝ եւ ապրեցուսցէ զիս յամենայն նեղութենէ։ 25 Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Օրհնեալ ես դու, որդեակ իմ Դաւիթ, եւ առնելով արասցես եւ զօրանալով զօրասցիս։ Եւ գնաց Դաւիթ զճանապարհ իւր, եւ Սաւուղ դարձաւ ի տեղի իւր։ |