ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 23 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ազդ եղեւ Դաւթի եւ ասեն. Ահա այլազգիք պատերազմին ընդ Կեիլայ, եւ յափշտակեցին զկալորայն։ 2 Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Եթէ երթա՞յց եւ հարկանիցե՞մ զայլազգիսն զայնոսիկ։ Եւ ասէ Տէր ցԴաւիթ. Երթ եւ հարցես զայլազգիսն, եւ փրկեսցես զԿեիլա։ 3 Եւ ասեն արք Դաւթի ցնա. Ահա մեք աստէն ի Հրէաստանի յերկիւղի եմք, եւ զիա՞րդ լինիցի եթէ երթիցեմք ի Կեիլա յաւար այլազգեացն։ 4 Եւ յաւել միւսանգամ Դաւիթ հարցանել ի Տեառնէ. եւ պատասխանի ետ նմա Տէր եւ ասէ ցնա. Արի էջ ի Կեիլա, զի ես մատնեցից զայլազգիսն ի ձեռս քո։ 5 Եւ գնաց Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա ի Կեիլա, եւ մարտեաւ ընդ այլազգիսն. եւ փախեան յերեսաց նորա,՝՝ եւ ա՛ռ զանասուն նոցա, եւ եհար ի նոցանէ հարուածս մեծամեծս. եւ փրկեաց Դաւիթ զբնակիչսն Կեիլայ։ 6 Եւ եղեւ ի փախչելն Աբիաթարայ որդւոյ Աքիմելեքայ առ Դաւիթ եւ ինքն ընդ Դաւթի էջ՝՝ ի Կեիլա. եւ ունէր զեփուդն ի ձեռին իւրում։ 7 Եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ եկն Դաւիթ ի Կեիլա. եւ ասէ Սաւուղ. Վաճառեաց զնա Աստուած ի ձեռս իմ. զի փակեցաւ մտեալ ի քաղաք դրանց եւ դռնափակաց։ 8 Եւ հրաման ետ Սաւուղ ամենայն ժողովրդեանն իջանել ի պատերազմ ի Կեիլա, ունել զԴաւիթ եւ զարս նորա։ 9 Եւ գիտաց Դաւիթ զՍաւուղայ եթէ ոչ դադարէ ի չարութենէ՝՝. եւ ասէ Դաւիթ ցԱբիաթար քահանայ. Մատո՛ զեփուդդ Տեառն։ 10 Եւ ասէ Դաւիթ. Տէր Աստուած Իսրայելի, լսելով լուաւ ծառայ քո եթէ խնդրէ Սաւուղ գալ ի վերայ Կեիլայ, ապականել զքաղաքս վասն իմ. 11 եթէ պաշարիցի՞՝՝. եւ եթէ իջանիցէ՞ այժմ այսր Սաւուղ որպէս լուաւ ծառայ քո, Տէր Աստուած Իսրայելի, պատմեա ծառայի քում։ Եւ ասէ Տէր. Պաշարեսցի։ 12 Եւ ասէ Դաւիթ. Եթէ մատնեսցե՞ն զիս Կեիլացիքս եւ զարս իմ ի ձեռս Սաւուղայ։ Եւ ասէ Տէր. Մատնեսցեն։ 13 Եւ յարեաւ Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա իբրեւ չորեքհարեւր, ելին ի Կեիլայ եւ գնացին յո եւ գնացին. եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ զերծաւ Դաւիթ ի Կեիլայ, եւ դադարեաց յելանելոյ։ 14 Եւ նստաւ Դաւիթ յանապատին ի Մասերեթ յանձուկսն, եւ նստէր ի լերին անապատին Զիփայ ի մռայլ լերինն ի մթին երկրին՝՝։ Եւ խնդրէր զնա Սաւուղ զամենայն աւուրս, եւ ոչ մատնեաց զնա Տէր ի ձեռս նորա։ 15 Եւ ետես Դաւիթ եթէ ելանէ Սաւուղ խնդրել զԴաւիթ, եւ Դաւիթ նստէր յանապատին ի մռայլ լերինն Զիփայ ի նորում՝՝։ 16 Եւ յարեաւ Յովնաթան որդի Սաւուղայ, եւ չոգաւ առ Դաւիթ ի նորն. եւ հաստատեաց զձեռս իւր ի Տէր՝՝. 17 եւ ասէ ցնա. Մի՛ երկնչիր, զի ոչ գտցէ զքեզ ձեռն Սաւուղայ հօր իմոյ. եւ դու թագաւորեսցես ի վերայ Իսրայելի, եւ ես եղէց քո երկրորդ. եւ Սաւուղ հայր իմ գիտէ թէ այդպէս է։ 18 Եւ ուխտեցին ուխտ երկոքեան առաջի Տեառն։ Եւ նստէր Դաւիթ ի նորումն. եւ Յովնաթան գնաց ի տուն իւր։ 19 Եւ ելին Զիփացիքն ի մռայլ երկրէն առ Սաւուղ ի բլուրն՝՝, եւ ասեն. Ո՞չ աւանիկ Դաւիթ թաքուցեալ է առ մեզ ի Մասերա յանձուկս նորոյն ի բլուրն Եքեղատու ընդ աջմէ՝՝ Յեսեմոնայ։ 20 Եւ արդ ըստ ամենայն ցանկութեան անձին արքայի իջցէ իջանելով առ մեզ. քանզի փակեսցուք զնա ի ձեռս արքայի։ 21 Եւ ասէ ցնոսա Սաւուղ. Օրհնեալ էք դուք ի Տեառնէ, զի ցաւեաց ձեզ վասն իմ։ 22 Արդ երթայք եւ այլ եւս կազմեցարուք, եւ դիտեցէք եւ տեսէք զտեղին ուր իցէ ոտն նորա. հասէք վաղվաղակի անդր ուր ասացէքն թէ է, գուցէ խորամանգիցէ՝՝։ 23 Եւ քննեսջիք եւ տեսջիք յամենայն տեղեաց ուր թաքուցեալ իցէ, եւ դարձջիք առ իս պատրաստութեամբ, եւ երթիցուք ընդ ձեզ. եւ եղիցի եթէ իցէ յերկրին, խուզեցից զնա ամենայն հազարաւորօք՝՝ Յուդայ։ 24 Եւ յարեան եւ գնացին Զիփացիքն յերեսաց Սաւուղայ. եւ Դաւիթ եւ արք նորա էին յանապատին Մաոնայ առ երեկս՝՝ ընդ աջմէ Յեսեմոնայ։ 25 Եւ գնաց Սաւուղ եւ արք իւր խնդրել զԴաւիթ. եւ ազդ արարին Դաւթի, եւ էջ ի վէմն որ յանապատին Մաոնայ. եւ լուաւ Սաւուղ, եւ պնդեցաւ զհետ Դաւթի յանապատն Մաոնայ։ 26 Երթայր Սաւուղ եւ արք իւր՝՝ զայս կողմն լերինն, եւ Դաւիթ եւ արք իւր առ ի կողմն զայն կողմն լերինն. եւ եղեւ Դաւթի թաքստեամբ երթալ յերեսաց Սաւուղայ. եւ Սաւուղ եւ արք նորա պատեցան զԴաւթիւ եւ զարամբք նորա ունել զնոսա։ 27 Եւ եկն հրեշտակ առ Սաւուղ եւ ասէ. Փութա եկ այսր, զի արշաւեցին այլազգիք յերկիրս։ 28 Եւ դարձաւ Սաւուղ չպնդել զհետ Դաւթի, եւ չոգաւ ընդդէմ այլազգեացն. վասն այնորիկ կոչեցաւ տեղին այն Վէմ բաժանեալ։ |