ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 19 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ խօսեցաւ Սաւուղ ընդ Յովնաթանայ որդւոյ իւրում, եւ ընդ ամենայն ծառայս իւր սպանանել զԴաւիթ։ 2 Եւ Յովնաթան որդի Սաւուղայ հաճեալ էր ընդ Դաւթի յոյժ. եւ պատմեաց Յովնաթան Դաւթի եւ ասէ. Հայր իմ խնդրէ սպանանել զքեզ. զգոյշ լեր վաղիւ ընդ առաւօտն, եւ թաքիջիր եւ նստիջիր ի թաքստեան. 3 եւ ես ելից եւ կացից մօտ առ հօր իմում յանդիման, ուր եւ իցես դու անդ, եւ ես խօսեցայց վասն քո ընդ հօր իմում, եւ տեսից եթէ զինչ իցէ եւ պատմեցից քեզ։ 4 Եւ խօսեցաւ Յովնաթան վասն Դաւթի բանս բարիս ընդ Սաւուղայ հօր իւրում, եւ ասէ ցնա. Մի՛ մեղիցէ արքայ ի ծառայ իւր Դաւիթ, զի ոչինչ մեղաւ նա քեզ. եւ գործք նորա բարութեամբ են առ քեզ յոյժ։ 5 Եւ եդ զանձն իւր ի ձեռին իւրում, եւ եհար զայլազգին. եւ արար Տէր փրկութիւն մեծ, եւ ամենայն Իսրայէլ տեսին եւ ուրախ եղեն՝՝. եւ ընդէ՞ր մեղանչիցես յարիւն արդար սպանանել զԴաւիթ տարապարտուց։ 6 Եւ լուաւ Սաւուղ ձայնի Յովնաթանու, եւ երդուաւ Սաւուղ եւ ասէ. Կենդանի է Տէր եթէ մեռանիցի։ 7 Եւ կոչեաց Յովնաթան զԴաւիթ, եւ պատմեաց նմա Յովնաթան զամենայն բանս զայսոսիկ. եւ տարաւ Յովնաթան զԴաւիթ առ Սաւուղ, եւ էր առաջի նորա իբրեւ յերէկն եւ յեռանդ։ 8 Եւ յաւել եւս լինել պատերազմ, եւ զօրացաւ Դաւիթ տալ պատերազմ ընդ այլազգիսն, եւ եհար ի նոցանէ հարուածս մեծամեծս յոյժ. եւ փախեան յերեսաց նորա։ 9 Եւ եղեւ այս չար ի Տեառնէ ի վերայ Սաւուղայ, եւ ինքն նստէր ի տան, եւ գեղարդն ի ձեռին նորա, եւ Դաւիթ երգէր ձեռօք իւրովք։ 10 Եւ խնդրէր Սաւուղ հարկանել զգեղարդնն ընդ Դաւիթ եւ ընդ որմն. եւ խուսեաց յերեսաց Սաւուղայ. եւ եհար զգեղարդն յորմն, եւ Դաւիթ ել գնաց եւ զերծաւ։ 11 Եւ եղեւ ի գիշերին յայնմիկ՝՝ առաքեաց Սաւուղ հրեշտակս ի տուն Դաւթի պահել զնա, զի սպանցէ զնա ընդ առաւօտն։ Եւ պատմեաց Դաւթի Մեղքող կին իւր եւ ասէ. Եթէ ոչ ապրեցուսցես զանձն քո ի գիշերիս յայսմիկ, վաղիւ մեռանելոց ես։ 12 Եւ իջոյց Մեղքող զԴաւիթ ընդ պատուհանն, եւ փախեաւ գնաց եւ ապրեաց։ 13 Եւ ա՛ռ Մեղքող պաճուճապատանս եւ եդ ի վերայ մահճացն, եւ լեարդ այծեաց՝՝ եւ կծիկ մազոյ եդ ի սնարէ, եւ ծածկեաց զնա հանդերձիւ։ 14 Եւ առաքեաց հրեշտակս Սաւուղ ունել զԴաւիթ. եւ ասեն. թէ՝ Խօթ է։ 15 Եւ առաքեաց ի վերայ Դաւթի դարձեալ՝՝ եւ ասէ. Հանէք զնա մահճօքն առ իս եւ սպանից զնա։ 16 Եւ եկին հրեշտակքն, եւ ահա պաճուճապատանքն ի վերայ մահճացն, եւ լեարդ այծեաց՝՝ եւ կծիկ մազոյ ի սնարսն։ 17 Եւ ասէ Սաւուղ ցՄեղքող. Ընդէ՞ր այսպէս խաբեցեր զիս, եւ արձակեցեր զթշնամին իմ եւ ապրեցաւ։ Եւ ասէ Մեղքող ցՍաւուղ. Ինքն ասաց թէ արձակեա զիս, ապա թէ ոչ՝ սպանանեմ զքեզ։ 18 Եւ Դաւիթ փախեաւ եւ ապրեցաւ, եւ եկն առ Սամուէլ յԱրիմաթեմ, եւ պատմեաց նմա զամենայն ինչ զոր արար նմա Սաւուղ։ Եւ գնացին Սամուէլ եւ Դաւիթ եւ նստան ի Նաւաթ Հռամա։ 19 Ազդ եղեւ Սաւուղայ եւ ասեն. Ահա Դաւիթ ի Նաւաթ Հռամայ է։ 20 Եւ առաքեաց Սաւուղ հրեշտակս ունել զԴաւիթ. եւ տեսին զեկեղեցին մարգարէից մարգարէացելոց, եւ Սամուէլ կայր ի վերայ նոցա. եւ եղեւ ի վերայ հրեշտակացն Սաւուղայ Հոգի Աստուծոյ, եւ մարգարէացան եւ նոքա։ 21 Եւ պատմեցաւ Սաւուղայ. եւ յաւել Սաւուղ առաքել այլ հրեշտակս, եւ մարգարէացան եւ նոքա։ Եւ յաւել Սաւուղ առաքել այլ հրեշտակս, եւ մարգարէացան եւ նոքա։ 22 Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Սաւուղ, եւ՝՝ գնաց ինքն յԱրիմաթեմ, եւ եկն մինչեւ ի ջրհորն մեծ որ ի Սոկքով, եւ եհարց եւ ասէ. Ո՞ւր է Սամուէլ եւ Դաւիթ։ Եւ ասեն. Ի Նաւաթ Հռամայ է։ 23 Եւ գնաց անտի ի Նաւաթ Հռամայ. եւ եղեւ ի վերայ նորա Հոգի Աստուծոյ, եւ երթայր երթալով եւ մարգարէանայր, մինչեւ հասանել նմա ի Նաւաթ Հռամայ։ 24 Եւ մերկացաւ զհանդերձ իւր ինքնին, եւ մարգարէացաւ առաջի նոցա. եւ անկաւ մերկ զտիւն ողջոյն եւ զգիշերն ամենայն. վասն այնորիկ ասէին թէ՝ Եւ Սաւո՞ւղ ի մարգարէս։ |