ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ իբրեւ վախճանեաց զխօսելն ընդ Սաւուղայ, եւ ոգի Յովնաթանու կապեցաւ ընդ ոգւոյն Դաւթի, եւ սիրեաց զնա Յովնաթան ըստ անձին իւրում։ 2 Եւ առ զնա Սաւուղ առ իւր յաւուր յայնմիկ, եւ ոչ ետ նմա դառնալ ի տուն հօր իւրոյ։ 3 Եւ ուխտեաց ընդ նմա Յովնաթան ուխտ առ ի սիրել զնա ըստ անձին իւրում։ 4 Եւ մերկացաւ Յովնաթան զլօդիկն որ զիւրեւ եւ ետ զայն Դաւթի, եւ զվարապանակս իւր՝ մինչեւ ցսուսեր իւր եւ ցաղեղն իւր եւ ցկամար իւր։ 5 Եւ երթայր Դաւիթ ամենայն ուրեք ուր եւ առաքէր զնա Սաւուղ, եւ իմաստնանայր. եւ կացոյց զնա Սաւուղ ի վերայ արանց պատերազմի. եւ հաճոյ եղեւ առաջի աչաց ամենայն ժողովրդեանն, նա եւ առաջի աչաց ծառայիցն Սաւուղայ։ 6 Եւ եղեւ ի մտանելն նոցա իբրեւ դարձաւ Դաւիթ ի սպանանելոյ զայլազգին, ելին պարաւորք ընդ առաջ Դաւթի՝՝ յամենայն քաղաքացն Իսրայելի երգել, պար առնուլ ընդ առաջ Սաւուղայ արքայի թմբկօք եւ ուրախութեամբ եւ ծնծղայիւք։ 7 Եւ նուագէին կանայք խաղալիկք եւ ասէին. Եհար Սաւուղ զհազարս, եւ Դաւիթ զբեւրս։ 8 Եւ զչարեցաւ Սաւուղ վասն բանին այնորիկ, եւ ասէ. Դաւթի ետուն զբեւրս, եւ ինձ ետուն զհազարս. եւ արդ զի՞նչ պակասէ նմա, բայց եթէ թագաւորութիւնս։ 9 Եւ ընդ ակամբ հայէր Սաւուղ յօրէ յայնմանէ եւ առ յապա։ 10 Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր եւ հարաւ այս չար յԱստուծոյ ի վերայ Սաւուղայ, եւ մարգարէանայր ի մէջ տան իւրոյ, եւ Դաւիթ երգէր ձեռամբ իւրով որպէս եւ հանապազն. եւ գեղարդն ի ձեռին Սաւուղայ։ 11 Եւ ասէ. Հարից կարեցից զԴաւիթ գեղարդեամբս ընդ որմն։ Եւ ձգեաց Սաւուղ՝՝, եւ խոյս ետ յերեսաց նորա Դաւիթ երկիցս։ 12 Եւ երկեաւ Սաւուղ յերեսաց Դաւթի, զի Տէր էր ընդ նմա, եւ ի Սաւուղայ վերացեալ էր։ 13 Եւ ի բաց արար զնա Սաւուղ յիւրմէ, եւ կացոյց զնա իւր հազարապետ, եւ ելանէր եւ մտանէր առաջի ժողովրդեանն։ 14 Եւ էր Դաւիթ խելամուտ յամենայն ճանապարհս իւր, եւ Տէր ընդ նմա։ 15 Եւ ետես Սաւուղ թէ այնչափ իմաստուն է յոյժ, ակնածէր յերեսաց նորա։ 16 Եւ ամենայն Իսրայէլ եւ Յուդայ սիրէր զԴաւիթ, զի նա ելանէր եւ մտանէր առաջի երեսաց ժողովրդեանն։ 17 Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Ահա դուստր իմ երէց Մերովբ, տաց զնա քեզ կնութեան. բայց լեր դու ինձ յորդի զօրութեան, եւ պատերազմեա զպատերազմունս Տեառն։ Քանզի ասաց Սաւուղ. Մի՛ եղիցի ձեռն իմ ի նա, այլ եղիցի ի նա ձեռն այլազգեացն։ 18 Եւ ասէ Դաւիթ ցՍաւուղ. Ո՞վ եմ ես եւ կամ կեանք ազգատոհմի հօր իմոյ ի մէջ Իսրայելի, զի լինիցիմ փեսայ արքայի։ 19 Եւ եղեւ ի ժամանակի տալոյ զՄերովբ դուստր Սաւուղայ՝ Դաւթի, տուաւ նա Եդրիելի Մովլաթացւոյ կնութեան։ 20 Եւ սիրեաց Մեղքող՝ դուստր Սաւուղայ՝ զԴաւիթ. եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ, եւ հաճոյ թուեցաւ բանն յաչս նորա։ 21 Եւ ասէ Սաւուղ. Տաց զնա նմա կնութեան, եւ եղիցի նմա ի գայթագղութիւն։ Եւ էր ի վերայ Սաւուղայ՝՝ ձեռն այլազգեացն։ Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Երկոքումբք փեսայասցիս դու ինձ այսօր։ 22 Եւ պատուիրեաց Սաւուղ ծառայից իւրոց եւ ասէ. Խօսեցարուք դուք լռելեայն ընդ Դաւթի եւ ասացէք. Ահա արքայ հաճեալ է ընդ քեզ, եւ ամենայն արք նորա սիրեն զքեզ. եւ արդ փեսայացիր դու արքայի։ 23 Եւ խօսեցան ծառայքն Սաւուղայ յականջս Դաւթի ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ. եւ ասէ Դաւիթ. Թեթե՞ւ իցէ յաչս ձեր փեսայանալ արքայի. եւ ես այր մի տառապեալ եմ, եւ ոչ փառաւոր։ 24 Եւ պատմեցին Սաւուղի ծառայքն իւր ըստ բանիցս այսոցիկ զոր խօսեցաւ Դաւիթ։ 25 Եւ ասէ Սաւուղ. Այսպէս ասասջիք ցԴաւիթ, եթէ՝ Ոչ կամի արքայ վարձանս, այլ հարեւր անթլփատութիւն այլազգեաց, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց արքայի։ Եւ Սաւուղ խորհէր արկանել զնա ի ձեռս այլազգեացն։ 26 Եւ պատմեցին Դաւթի ծառայքն Սաւուղայ զբանս զայսոսիկ. եւ հաճոյ թուեցաւ բանն յաչս Դաւթի փեսայանալ արքայի. եւ չէին լցեալ աւուրք, 27 եւ յարեաւ Դաւիթ եւ գնաց ինքն եւ արք իւր, եւ եհար յայլազգեացն արս հարեւր, եւ եբեր զանթլփատութիւնս նոցա եւ ելից զնոսա առաջի արքայի, եւ փեսայացաւ՝՝ արքայի. եւ ետ Սաւուղ զՄեղքող դուստր իւր նմա կնութեան։ 28 Եւ ետես Սաւուղ եւ ծանեաւ եթէ Տէր է ընդ նմա, եւ ամենայն Իսրայէլ՝՝ սիրէր զնա, 29 եւ յաւել եւս ակնածել ի Դաւթէ. եւ եղեւ Սաւուղ թշնամութեամբ ընդ Դաւթի զամենայն աւուրս։ 30 Եւ ելին իշխանք այլազգեացն, եւ եղեն ի բազում ժամանակաց ելք՝՝ նոցա, խելամուտ էր Դաւիթ քան զամենայն ծառայսն Սաւուղայ, եւ պատուեցաւ անուն նորա յոյժ։ |