ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 14 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ օր, եւ ասէ Յովնաթան որդի Սաւուղայ ցպատանին ցկապարճակիրն իւր. Եկ անցցուք ի կիրճս այլազգեացն յայնկոյս՝՝։ Եւ հօր իւրում ոչ պատմեաց։ 2 Եւ Սաւուղ նստէր ի գլուխ Բլրոյն ընդ նռնենեաւն ի Մագդովղ. եւ էին ընդ նմա իբրեւ վեց հարեւր այր ի ժողովրդենէն։ 3 Եւ Աքիա որդի Աքիտովբայ եղբօր Քաբիելի, որդւոյ Փենեէսի որդւոյ Ղեւեայ քահանայի Աստուծոյ ի Սելով որ կրէր զեփուդն. եւ ժողովուրդն ոչ գիտէր եթէ երթեալ իցէ Յովնաթան։ 4 Եւ ի մէջ կրճին ընդ որ խնդրէր անցանել Յովնաթան ի ճամբար այլազգեացն ի կիրճս. եւ՝՝ քարաժայռք յայսմ կողմանէ, եւ քարաժայռք յայնմ կողմանէ, անուն միումն Բազէս, եւ անուն միւսումն Սենա։ 5 Եւ ժայռ մի ի հիւսիսոյ որ երթայր ընդ Մաքմաս, եւ մեւս եւս ժայռ՝ որ երթայր ի հարաւոյ ի Գաբայէ՝՝։ 6 Եւ ասէ Յովնաթան ցպատանին ցկապարճակիրն իւր. Եկ անցցուք ի կիրճս անթլփատիցն այնոցիկ, թերեւս արասցէ ինչ մեզ Տէր. զի ոչինչ է խտիր Տեառն ապրեցուցանել բազմօք կամ սակաւուք։ 7 Եւ ասէ ցնա կապարճակիրն իւր. Արա զամենայն ինչ յոր եւ յօժարեսցէ սիրտ քո. ահաւասիկ ես ընդ քեզ եմ. որպէս սիրտ քո՝ սիրտ իմ։ 8 Եւ ասէ Յովնաթան. Ահաւասիկ մեք անցանեմք առ արսն, եւ յափսիթերս երթիցուք առ նոսա՝՝. 9 եթէ ասիցեն ցմեզ. Ի բաց կացէք այտի մինչեւ պատմեսցուք ինչ՝՝ ձեզ, զտեղի կալցուք եւ մի՛ ելցուք առ նոսա։ 10 Ապա թէ ասիցեն. Ելէք առ մեզ, ելցուք, զի մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս մեր. այս լիցի մեզ նշանակ։ 11 Եւ մտին երկոքեան ի կիրճս այլազգեացն. եւ ասեն այլազգիքն. Ահա Եբրայեցիքն ելանեն ի ծակուց իւրեանց ուր թաքուցեալ էին։ 12 Եւ պատասխանի ետուն արք կրճացն եւ ասեն ցՅովնաթան եւ ցկապարճակիրն. Ելէք առ մեզ եւ ծանուսցուք ձեզ բանս։ Եւ ասէ Յովնաթան ցկապարճակիրն իւր. Եկ զկնի իմ, զի մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս Իսրայելի։ 13 Եւ ել Յովնաթան յափսիթերս, եւ կապարճակիրն նորա ընդ նմա. եւ հայեցան ընդդէմ՝՝ Յովնաթանու, եւ եհար զնոսա. եւ կապարճակիրն տայր ստէպ՝՝ զհետ նորա։ 14 Եւ եղեն առաջին հարուածքն զոր եհար զնոսա Յովնաթան եւ կապարճակիրն իւր՝ իբրեւ քսան արանց, նետիւք եւ բռնաքարամբք դաշտին՝՝։ 15 Եւ եղեւ խռովութիւն յանդին, ի բանակին, եւ ամենայն ժողովուրդն որ ի կիրճսն էին՝՝ եւ ապականիչքն զարհուրեցան, եւ ոչ կամէին աշխատել՝՝. եւ դղրդեցաւ երկիրն, եւ եղեւ ահ ի Տեառնէ։ 16 Եւ տեսին դէտքն Սաւուղայ ի Գաբաայ Բենիամինի, եւ ահա խռովեալ էր բանակն յայսկոյս յայնկոյս։ 17 Եւ ասէ Սաւուղ ցժողովուրդն որ ընդ նմա. Հանդէս արարէք եւ տեսէք ո՞վ երթեալ իցէ ի մէնջ։ Եւ հանդէս արարին, եւ ոչ գտանէր Յովնաթան եւ կապարճակիր նորա։ 18 Եւ ասէ Սաւուղ ցԱքիա. Մատո զեփուդդ։ Քանզի նա կրէր զեփուդն.՝՝ զի էր տապանակն Աստուծոյ յաւուր յայնմիկ առաջի Իսրայելի։ 19 Եւ եղեւ մինչդեռ խօսէր Սաւուղ ընդ քահանային, եւ աղաղակ ի բանակին այլազգեաց երթալով երթայր եւ յաճախէր. եւ ասէ Սաւուղ ցքահանայն. Ամփոփեա զձեռն քո։ 20 Եւ ել Սաւուղ եւ ամենայն ժողովուրդն որ ընդ նմա, եւ եկին մինչեւ ցպատերազմն. եւ ահա եղեւ սուր առն ի վերայ ընկերի իւրոյ, եւ աղմուկ մեծ յոյժ։ 21 Եւ ծառայքն որ էին ընդ այլազգիսն յերէկն եւ յեռանդն՝ որ ելեալ էին ընդ բանակին, դարձան անդրէն լինել ընդ Իսրայելի եւ ընդ Սաւուղայ եւ Յովնաթանու։ 22 Եւ ամենայն Իսրայէլ որ թաքուցեալ էին ի լերինն Եփրեմի, իբրեւ լուան եթէ փախեան այլազգիքն, խմբեցան եւ նոքա եւս զհետ նոցա ի պատերազմ։ 23 Եւ փրկեաց Տէր յաւուր յայնմիկ զԻսրայէլ, եւ պատերազմն պատեցաւ զԲեթաւանաւ։ 24 Եւ ամենայն ժողովուրդն էր ընդ Սաւուղայ իբրեւ տասն հազար արանց. եւ էր պատերազմ ցրուեալ ընդ ամենայն քաղաքսն ի լերինն Եփրեմի։ Եւ Սաւուղ անգիտացաւ անգիտութիւն յաւուր յայնմիկ, եւ նզովեաց՝՝ զժողովուրդն՝ եւ ասէ. Անիծեալ լիցի մարդն որ կերիցէ հաց մինչեւ ցերեկոյ. եւ խնդրեցից վրէժ ի թշնամեաց իմոց։ Եւ ոչ ճաշակեաց ամենայն ժողովուրդն հաց. 25 եւ ամենայն երկիրն ճաշէր. եւ անդ էր անտառ մեղուաց հանդէպ անդին՝՝։ 26 Եւ եմուտ զօրն ի մեղուանոցն, եւ անցանէին քրթմնջելով՝՝. եւ չէր ոք որ դարձուցանէր զձեռն իւր ի բերան իւր. քանզի երկեաւ ժողովուրդն յերդմանէն Տեառն։ 27 Եւ Յովնաթանու չէր լուեալ եթէ երդմնեցոյց հայր նորա զժողովուրդն, եւ կարկառ զծագ գաւազանի իւրոյ որ ի ձեռին իւրում, եւ եհար ի խորիսխ մեղու. եւ դարձոյց զձեռն իւր ի բերան իւր, եւ բացան աչք նորա։ 28 Եւ պատասխանի ետ ոմն ի զօրուէ անտի եւ ասէ. Երդմնեցուցանելով երդմնեցոյց հայր քո զժողովուրդս եւ ասէ. Անիծեալ լիցի այր որ կերիցէ հաց մինչեւ ցերեկոյ։ Եւ լքաւ ժողովուրդն։ 29 Եւ իբրեւ գիտաց՝՝ Յովնաթան ասէ. Կորոյս հայր իմ զերկիրս. զի եթէ տեսին աչք իմ, վասն զի ճաշակեցի սակաւ մի ի մեղուէս յայսմանէ. 30 եթէ ուտելով կերեալ էր այսօր ժողովրդեանն յաւարէ թշնամեաց իւրեանց զոր գտին, մեծամեծ հարուածս առնէին յայլազգիսն։ 31 Եւ եհար յաւուր յայնմիկ յայլազգեացն ի Մաքմաս. եւ աշխատեցաւ ժողովուրդն յոյժ։ 32 Եւ յարձակեցաւ ժողովուրդն յաւարն. եւ ա՛ռ ժողովուրդն զհօտս եւ զանդեայս եւ զծնունդս արջառոց, եւ սպանանէր ի վերայ երկրի, եւ ուտէր ժողովուրդն հանդերձ արեամբն։ 33 Ազդ եղեւ Սաւուղայ եւ ասեն, թէ՝ Մեղաւ ժողովուրդն Տեառն. զի կերան արեամբ հանդերձ։ Եւ ասէ Սաւուղ. Ի Գեթթամա անօրինեցայք՝՝. թաւալեցուցէք ինձ այսր վէմ մի մեծ։ 34 Եւ ասէ Սաւուղ. Սփռեցայք ընդ ժողովուրդդ եւ ասացէք ցդոսա մատուցանել այսր զիւրաքանչիւր արջառ իւր եւ զիւրաքանչիւր ոչխար իւր, եւ սպանէք ի վերայ դորա եւ կերայք զդոսա. եւ մի՛ մեղանչէք Տեառն ուտելով հանդերձ արեամբ։ Եւ մատոյց ժողովուրդն իւրաքանչիւր որ ի ձեռին իւրում՝՝ զցայգն, եւ սպանանէին անդ։ 35 Եւ շինեաց անդ Սաւուղ սեղան Տեառն. զայն նախ սկսաւ Սաւուղ շինել սեղան Տեառն։ 36 Եւ ասէ Սաւուղ. Իջցուք զհետ այլազգեացն զցայգս եւ յափշտակեսցուք ի նոցանէն մինչեւ լուսասցի օր, եւ մի՛ թողցուք ի նոցանէ այր։ Եւ ասեն ցնա. Զամենայն զոր ինչ հաճոյ թուի առաջի աչաց քոց՝ արա։ Ասէ քահանայն. Մատիցուք աստ առ Աստուած։ 37 Եւ եհարց Սաւուղ զԱստուած. Իջցո՞ւք զհետ այլազգեացն, եթէ մատնեսցե՞ս զնոսա ի ձեռս Իսրայելի։ Եւ ոչ արար նմա պատասխանի Տէր յաւուր յայնմիկ։ 38 Եւ ասէ Սաւուղ. Մատուցէք այսր զամենայն ազգս Իսրայելի՝՝, եւ գիտասջիք եւ տեսջիք թէ վասն ո՞յր եղեն այսօր մեղքս այսոքիկ։ 39 Զի կենդանի է Տէր որ փրկեաց զԻսրայէլ, եթէ զՅովնաթանայ որդւոյ իմոյ տացէ պատասխանի, մահու մեռցի։ Եւ ոչ ոք էր որ տայր պատասխանի յամենայն ժողովրդենէն։ 40 Եւ ասէ ցամենայն այր Իսրայելի. Դուք լիջիք ի մի կողմն, եւ ես եւ Յովնաթան որդի իմ եղիցուք ի մի կողմն։ Եւ ասէ ժողովուրդն ցՍաւուղ. Որ ինչ հաճոյ իցէ առաջի աչաց քոց՝ արա։ 41 Եւ ասէ Սաւուղ. Տէր Աստուած Իսրայելի, զի՞ է զի ոչ ետուր պատասխանի ծառայի քում յաւուր յայնմիկ. եթէ յիս իցեն այսօր եւ եթէ ի Յովնաթան յորդի իմ անօրէնութիւնք, տուր յայտնութիւն եւ եթէ ի ժողովրդեան քում Իսրայելի իցէ անիրաւութիւն՝ տուր քաւութիւն։ Եւ արկին վիճակս Յովնաթանու եւ Սաւուղայ՝՝. եւ ել ժողովուրդն արտաքս։ 42 Եւ ասէ Սաւուղ. Արկէք վիճակ ընդ իս եւ ընդ Յովնաթան որդի իմ. եւ որում հանցէ Տէր զվիճակն՝ մեռցի։ Եւ ասէ ժողովուրդն ցՍաւուղ. Մի՛ լիցի բանդ այդ։ Եւ ստիպեաց Սաւուղ զժողովուրդն, եւ արկին ընդ նա եւ ընդ Յովնաթան որդի նորա.՝՝ եւ ել վիճակն Յովնաթանու։ 43 Եւ ասէ Սաւուղ ցՅովնաթան. Պատմեա ինձ զի՞նչ արարեր։ Եւ պատմեաց նմա Յովնաթան եւ ասէ. Ճաշակելով ճաշակեցի ծայրիւ գաւազանին որ ի ձեռին իմում սակաւ մի մեղր, եւ ահա մեռանիմ ես։ 44 Եւ ասէ ցնա Սաւուղ. Օն եւ օն արասցէ ինձ Աստուած եւ օն եւ օն յաւելցէ, եթէ ոչ մահու մեռանիցիս այսօր։ 45 Եւ ասէ ժողովուրդն ցՍաւուղ. Քաւ լիցի եթէ մեռանիցի այսօր, որ արար զփրկութիւնս զայս մեծ Իսրայելի. կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ գլխոյ նորա յերկիր. զի ժողովուրդս Աստուծոյ արար զմեղս զայսոսիկ։ Եւ եկաց ժողովուրդն յաղօթս առ Տէր վասն Յովնաթանու յաւուր յայնմիկ՝՝, եւ ոչ մեռաւ։ 46 Եւ դարձաւ Սաւուղ յայլազգեացն, եւ այլազգիքն գնացին ի տեղիս իւրեանց։ 47 Եւ եհաս Սաւուղայ թագաւորել, եւ վիճակեցաւ՝՝ ի վերայ Իսրայելի. եւ տայր պատերազմ շուրջ ընդ ամենայն թշնամիս իւր, ընդ Մովաբայ եւ ընդ որդիսն Ամոնայ եւ ընդ որդիսն Եդովմայ եւ ընդ Բեթովրայ՝՝ եւ ընդ թագաւորին Սուբայ եւ ընդ այլազգիսն. եւ ուր շրջէր՝ փրկէր։ 48 Եւ առնէր զօրութիւնս սաստիկս. եւ եհար զԱմաղէկ, եւ ապրեցոյց զԻսրայէլ ի ձեռաց կոխողաց նորա։ 49 Եւ էին որդիք Սաւուղայ Յովնաթան եւ Յեսսուր եւ Մեղքիսաւէ. եւ անուանք երկուց դստերաց նորա, անուն անդրանկանն Մերովբ, եւ անուն երկրորդին Մեղքող։ 50 Եւ անուն կնոջ նորա Աքինոամ դուստր Աքիմասայ. եւ անուն զօրավարին նորա Աբեններ, որդի Ներեայ որդւոյ ընտանւոյ Սաւուղայ։ 51 Եւ Կիս՝ հայր Սաւուղայ, եւ Ներ՝ հայր Աբեններայ, որդիք Յամինայ որդւոյ Աբիելի՝ երեսուն եւ ութ՝՝։ 52 Եւ էր պատերազմ սաստիկ ընդ այլազգիսն զամենայն աւուրս Սաւուղայ. եւ տեսեալ Սաւուղայ զամենայն զօրաւոր եւ զամենայն որդի զօրութեան, ժողովեաց զնոսա առ ինքն։ |