ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ մերձեցան աւուրք Դաւթի մեռանելոյ, եւ պատասխանի ետ Սողոմոնի որդւոյ իւրում, եւ ասէ. 2 Ես երթամ զճանապարհ ամենայն երկրի. եւ դու զօրասցիս եւ եղիցես յայր. 3 եւ պահեսցես զպահպանութիւնս Տեառն Աստուծոյ քո, գնալ ի ճանապարհս նորա եւ պահել զպատուիրանս նորա եւ զիրաւունս եւ զդատաստանս եւ զվկայութիւնս նորա, զգրեալս յօրէնս Մովսիսի. զի ի միտ առնուցուս զոր առնիցես, ըստ ամենայնի զոր պատուիրեմ քեզ՝՝։ 4 Զի հաստատեսցէ Տէր զբան իւր զոր խօսեցաւ վասն իմ եւ ասէ. Եթէ պահեսցեն որդիք քո զճանապարհս իւրեանց գնալ առաջի իմ ճշմարտութեամբ յամենայն սրտէ իւրեանց եւ յամենայն անձնէ իւրեանց, ասէ. Մի՛ սատակեսցի այր յաթոռոյ Իսրայելի։ 5 Եւ դու ինքնին գիտես, զոր ինչ արար ինձ Յովաբ որդի Շարուհեայ, զոր ինչ արար ընդ երկուս իշխանս զօրաց Իսրայելի՝ ընդ Աբեններ որդի Ներեայ եւ ընդ Ամեսայի որդի Յեթերայ, եւ սպան զնոսա, եւ խնդրեաց զարիւն պատերազմի ի խաղաղութեան, եւ ետ զարիւն անպարտ ի կեանս իւրում,՝՝ ի մէջ իւր եւ ի կօշիկս ոտից իւրոց։ 6 Եւ արասցես ըստ իմաստութեան քում, եւ ոչ իջուսցես զալիս նորա խաղաղութեամբ ի դժոխս։ 7 Եւ որդւոցն Բերզելեայ Գաղաադացւոյ արասցես ողորմութիւն, եւ եղիցին ընդ այնոսիկ որ ուտիցեն ի սեղանոյ քումմէ. զի այնպէս մերձեցան յիս ի փախչել իմում յերեսաց Աբիսողոմայ եղբօր քո։ 8 Եւ ահա ընդ քեզ է Սեմէի որդի Գերեայ որդւոյ Յեմինայ Բաւուրիմացւոյ. եւ նա անէծ զիս անէծս ցաւագինս՝ յաւուր յորում գնացեալ երթայի ի Բանակս. եւ նա էջ ընդ առաջ իմ ի Յորդանան, եւ երդուայ նմա ի Տէր եւ ասեմ եթէ՝ Ոչ սպանից զքեզ սրով։ 9 Եւ մի՛ անպարտ առնիցես զնա, զի այր իմաստուն ես դու, գիտասջիր որպէս առնիցես նմա, եւ իջուսցես զալիս նորա արեամբ ի դժոխս։ 10 Եւ ննջեաց Դաւիթ ընդ հարս իւր, եւ թաղեցաւ ի քաղաքի Դաւթի։ 11 Եւ աւուրք զոր թագաւորեաց Դաւիթ ի վերայ Իսրայելի՝ ամք քառասուն. ի Քեբրոն թագաւորեաց ամս եւթն, եւ յԵրուսաղէմ թագաւորեաց ամս երեսուն եւ երիս։ 12 Եւ Սողոմոն նստաւ յաթոռ Դաւթի հօր իւրոյ, ամաց երկոտասանից, եւ պատրաստեցաւ՝՝ թագաւորութիւն նորա յոյժ։ 13 Եւ եմուտ Ադոնիա որդի Ագիթայ առ Բերսաբէէ մայր Սողոմոնի, եւ երկիր եպագ նմա. եւ՝՝ ասէ. Խաղաղութի՞ւն է մուտդ քո։ Եւ ասէ. Խաղաղութիւն է։ 14 Եւ ասէ. Բանք ինչ են իմ ընդ քեզ։ Եւ ասէ. Խօսեաց։ 15 Եւ ասէ ցնա. Դու ինքնին գիտես զի իմ էր թագաւորութիւնն, եւ յիմ վերայ եդ ամենայն Իսրայէլ զերեսս իւր ի թագաւոր, եւ դարձաւ թագաւորութիւնն եւ եղեւ եղբօր իմում. զի ի Տեառնէ եղեւ նմա։ 16 Եւ արդ խնդիր մի խնդրեմ ի քէն, մի՛ դարձուցաներ զերեսս քո յինէն։ Եւ ասէ ցնա Բերսաբէէ. Խօսեաց։ 17 Եւ ասէ ցնա. Ասասցես ցՍողոմոն արքայ, զի ոչ դարձուսցէ զերեսս իւր ի քէն, եւ տացէ ինձ զԱբիսակ Սոմնացի կնութեան։ 18 Եւ ասէ Բերսաբէէ. Բարւոք է, ես խօսեցայց վասն քո ընդ արքայի։ 19 Եւ եմուտ Բերսաբէէ առ արքայ Սողոմոն խօսել ընդ նմա վասն Ադոնիայ. եւ յոտն եկաց արքայ ընդ առաջ նորա, եւ համբուրեաց զնա՝՝. եւ նստաւ յաթոռ իւրում, եւ եդաւ աթոռ մօրն արքայի, եւ նստաւ ընդ աջմէ նորա. 20 եւ ասէ ցնա. Խնդիր մի փոքր խնդրեմ ես ի քէն, մի՛ դարձուցանիցես զերեսս քո յինէն։ Եւ ասէ արքայ. Խնդրեա, մայր իմ. զի ոչ դարձուցից զերեսս իմ ի քէն։ 21 Եւ ասէ. Տացի Աբիսակ Սոմնացի Ադոնիայ եղբօր քում կնութեան։ 22 Պատասխանի ետ արքայ Սողոմոն եւ ասէ ցմայր իւր. Եւ ընդէ՞ր խնդրիցես զԱբիսակ Սոմնացի Ադոնիայ, այլ խնդրեա նմա զթագաւորութիւնս. զի նա երէց եղբայր է քան զիս, եւ նորա Աբիաթար քահանայ եւ Յովաբ որդի Շարուհեայ սպարապետ եւ բարեկամ՝՝։ 23 Եւ երդուաւ արքայ Սողոմոն ի Տէր եւ ասէ. Օն եւ օն արասցէ ինձ Աստուած եւ օն եւ օն յաւելցէ՝ եթէ ոչ հակառակ անձին իւրոյ խօսեցաւ Ադոնիա զբանդ զայդ։ 24 Եւ արդ կենդանի է Տէր, որ արար զիս եւ եդ՝՝ յաթոռ Դաւթի հօր իմոյ, եւ նա արար ինձ տուն որպէս եւ խօսեցաւ Տէր, եթէ ոչ այսօր իսկ մեռցի Ադոնիա։ 25 Եւ առաքեաց արքայ Սողոմոն ի ձեռն Բանեայ որդւոյ Յովիդայեայ, եւ սպան զնա, եւ մեռաւ Ադոնիա յաւուր յայնմիկ՝՝։ 26 Եւ ցԱբիաթար քահանայ ասէ արքայ. Երթ յԱնաթովթ յագարակ քո, զի այր մահու ես դու յաւուր յայսմիկ. եւ ոչ՝՝ սպանից զքեզ, զի կրեցեր զտապանակ ուխտին Տեառն առաջի հօր իմոյ. եւ զի չարչարեցար ամենայն ուրեք ուր չարչարեցաւ հայր իմ։ 27 Եւ եհան Սողոմոն զԱբիաթար չլինել քահանայ Տեառն, առ ի կատարելոյ բանին Տեառն զոր խօսեցաւ ի վերայ տանն Հեղեայ ի Սելով։ 28 Եւ լուր եհաս մինչեւ առ Յովաբ. զի Յովաբ միացեալ էր զհետ Ադոնիայ, եւ ոչ միտեցաւ զհետ Սողոմոնի. եւ փախեաւ Յովաբ ի խորանն Տեառն, եւ բուռն եհար զեղջերաց սեղանոյն։ 29 Եւ ազդ եղեւ Սողոմոնի եւ ասեն, թէ փախեաւ Յովաբ ի խորանն Տեառն. եւ ահա ունի զեղջերաց սեղանոյն։ Եւ առաքեաց Սողոմոն առ Յովաբ եւ ասէ. Զի՞ եղեւ քեզ՝ զի փախեար ի սեղանդ։ Եւ ասէ Յովաբ. Զի երկեայ յերեսաց քոց, եւ փախեայ առ Տէր։՝՝ Եւ առաքեաց Սողոմոն արքայ զԲանեա որդի Յովիդայեայ եւ ասէ. Երթ սպան զնա, եւ թաղեա զնա։՝՝ 30 Եւ չոգաւ Բանեա որդի Յովիդայեայ առ Յովաբ՝՝ ի խորանն Տեառն, եւ ասէ ցնա. Այսպէս ասէ արքայ. Ել այտի։ Եւ ասէ Յովաբ. Չելանեմ, քանզի աստէն մեռանիմ։ Եւ դարձաւ Բանեա որդի Յովիդայեայ՝՝, եւ խօսեցաւ ընդ արքայի եւ ասէ. Զայս ինչ խօսեցաւ Յովաբ, եւ զայս ինչ ետ պատասխանի։ 31 Եւ ասէ ցնա արքայ. Երթ եւ արա նմա որպէս եւ ասացն, եւ սպան զնա եւ թաղեա զնա, եւ բարձցես այսօր զարիւնն զուր զոր եհեղ Յովաբ՝ յինէն եւ ի տանէ հօր իմոյ։ 32 Դարձոյց Տէր զարիւն անիրաւութեան նորա ի նորին գլուխ, որպէս պատահեաց երկուց արանց արդարոց եւ քաջաց քան զնա, եւ սպան զնոսա սրով, եւ հայր իմ ոչ գիտաց զարիւն նոցա՝՝, զԱբեններ որդի Ներեայ՝ զսպարապետն Իսրայելի, եւ զԱմեսայի որդի Յեթերայ՝ զսպարապետն Յուդայ։ 33 Եւ դարձան արիւնք նոցա ի գլուխ դորա եւ ի գլուխ զաւակի դորա յաւիտեան. եւ Դաւթի եւ զաւակի իւրոյ եւ տան իւրոյ եւ աթոռոյ իւրոյ եղիցի խաղաղութիւն ի Տեառնէ յաւիտեան։ 34 Եւ ել Բանեա որդի Յովիդայեայ, եւ պատահեաց Յովաբայ եւ սպան զնա, եւ թաղեաց զնա ի տան իւրում յանապատին։ 35 Եւ ետ արքայ զԲանեա որդի Յովիդայեայ փոխանակ նորա ի զօրավարութիւն. եւ թագաւորութիւնն ուղղէր յԵրուսաղէմ.՝՝ եւ զՍադովկ քահանայ ետ արքայ փոխանակ Աբիաթարու ի քահանայ առաջի Տեառն։ Եւ ետ Տէր Սողոմոնի հանճար եւ իմաստութիւն բազում յոյժ, եւ լայնութիւն սրտի իբրեւ զաւազ առ եզր ծովու. եւ բազմացաւ հանճար Սողոմոնի քան զամենայն որդւոց նախնեաց, եւ քան զիմաստնոց եգիպտացւոց։ Եւ առ զդուստրն փարաւոնի, եւ ած զնա ի քաղաքն Դաւթի, մինչեւ ցկատարել նորա զտունն իւր։ Եւ նախ զտունն Տեառն եւ զպարիսպն Երուսաղեմի շուրջանակի՝ զեւթն ամ արար եւ կատարեաց։ Եւ էին Սողոմոնի եւթանասուն հազար բեռնակրաց, եւ ութսուն հազար քարահատաց ի լերինն։ Եւ արար Սողոմոն զծովն եւ զմոյթսն եւ զաւազանսն մեծամեծսն, եւ զսիւնսն եւ զջրաբուխսն սրահին եւ զծովն պղնձի։ Եւ շինեաց զբարձաւանդակն մահարձանօք, եւ անջրպետեաց զքաղաքն Դաւթի։ Եւ ապա դուստրն փարաւոնի ել ի քաղաքէն Դաւթի ի տուն իւր զոր շինեաց նմա. եւ ապա շինեաց զբարձաւանդակն։ Եւ Սողոմոն մատուցանէր երիցս ի տարւոջ ողջակէզս եւ խաղաղականս ի վերայ սեղանոյն զոր շինեաց Տեառն, եւ արկանէր խունկս առաջի Տեառն. եւ կատարեաց զտունն։ Եւ այս են իշխանք որ կային ի վերայ գործոյն Սողոմոնի. երեք հազար եւ վեց հարեւր գործավարք ժողովրդեանն, որ գործէին զգործն։ Եւ շինեաց զԱսուր եւ զՄակդով եւ զԱզեր եւ զԲեթորոն վերին եւ զԲաղաաթ. բայց յետ շինելոյն նորա զտունն Տեառն եւ զպարիսպն Երուսաղեմի շուրջանակի՝ ապա շինեաց զքաղաքսն զայնոսիկ։ Եւ մինչդեռ կենդանի էր Դաւիթ՝ պատուիրեաց Սողոմոնի եւ ասէ. Ահա ընդ քեզ է Սեմէի որդի Գերեայ՝ որդի զաւակի Յեմինայ ի Քեբրոնէ. նա անէծ զիս անէծս ցաւագինս յաւուր յորում գնացեալ երթայի ի Բանակս։ Եւ նա էջ ընդ առաջ իմ յափն Յորդանանու. եւ երդուայ նմա ի Տէր, թէ՝ Ոչ մեռցիս սրով. եւ արդ մի՛ առնիցես զնա անպարտ, զի այր իմաստուն ես դու, եւ գիտասցես զինչ առնիցես նմա. եւ իջուսցես զալիս նորա արեամբ ի դժոխս։՝՝ 36 Եւ առաքեաց արքայ եւ կոչեաց զՍեմէի, եւ ասէ ցնա. Շինեա դու քեզ տուն յԵրուսաղէմ, եւ նիստ անդ, եւ մի՛ ուրեք ելանիցես անտի. 37 եւ եղիցի յաւուր ելանելոյ քո թէ անցանիցես ընդ հեղեղատն Կեդրոնի, գիտելով գիտասջիր զի մահու մեռանիցիս, եւ արիւն քո ի գլուխ քո եղիցի։ Եւ երդուաւ նմա արքայ յաւուր յայնմիկ։՝՝ 38 Եւ ասէ Սեմէի ցարքայ. Բարի է բանդ զոր խօսեցար, տէր իմ արքայ, այնպէս արասցէ ծառայ քո։ Եւ նստաւ Սեմէի յԵրուսաղէմ ամս երիս՝՝։ 39 Եւ եղեւ յետ երից ամաց փախեան ծառայք երկու Սեմեայ առ Անքուս որդի Մաաքայ արքայ Գեթայ. եւ ազդ եղեւ Սեմեայ եւ ասեն. Ահա երկու ծառայք քո ի Գէթ են։ 40 Յարեաւ Սեմէի եւ հանդերձեաց զէշ իւր, եւ գնաց առ Անքուս խնդրել զծառայս իւր. եւ չոգաւ Սեմէի եւ ած զծառայսն իւր ի Գեթայ։ 41 Եւ պատմեցաւ Սողոմոնի, ասեն, թէ՝ Չոգաւ Սեմէի յԵրուսաղեմէ ի Գէթ եւ դարձոյց զծառայս իւր՝՝։ 42 Եւ առաքեաց արքայ եւ կոչեաց զՍեմէի եւ ասէ ցնա. Ո՞չ երդմնեցուցի զքեզ ի Տէր, եւ եդի քեզ վկայութիւն եւ ասեմ. Յաւուր յորում ելանիցես յԵրուսաղեմէ եւ երթայցես յաջ կամ յահեակ՝ գիտելով գիտասջիր զի մահու մեռանիցիս. եւ ասացեր ցիս. Բարի է բանդ զոր լուայ. 43 եւ արդ զիա՞րդ է զի ոչ պահեցեր զերդումն Տեառն եւ զպատուէրն զոր պատուիրեցի քեզ։ 44 Եւ ասէ արքայ ցՍեմէի. Դու ինքնին գիտես զչարութիւն քո՝՝, զոր գիտէ սիրտ քո զոր արարեր ընդ Դաւթի հօր իմում. եւ հատոյց Տէր զչարիսն քո ի գլուխ քո. 45 եւ արքայ Սողոմոն օրհնեալ է, եւ աթոռ Դաւթի պատրաստ առաջի Տեառն յաւիտեան։ 46 Հրաման ետ արքայ Սողոմոն Բանեայ որդւոյ Յովիդայեայ, եւ ել սպան զնա, եւ մեռաւ։ |