ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԵՐՐՈՐԴ 1 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ արքայ Դաւիթ ծերացեալ եւ անցեալ զաւուրբք, եւ ծածկէին զնա հանդերձիւք եւ ոչ ջեռնոյր։ 2 Եւ ասեն ծառայք նորա. Խնդրեսցեն տեառն մերոյ արքայի աղջիկ մի կոյս, եւ կացցէ առաջի արքայի եւ եղիցի դարմանել, եւ ննջեսցէ ընդ նմա եւ ջեռցի տէր մեր արքայ։ 3 Եւ խնդրեցին աղջիկ մի գեղեցիկ յամենայն սահմանացն Իսրայելի, եւ գտին զԱբիսակ Սոմնացի, եւ ածին զնա առ արքայ։ 4 Եւ էր աղջիկն գեղեցիկ յոյժ, եւ ջեռուցանէր զարքայ եւ պաշտէր զնա. եւ արքայ ոչ գիտաց զնա։ 5 Եւ Ադոնիա որդի Ագիթայ ամբառնայր. ասէ. Ես թագաւորեցից։ Եւ արար իւր կառս եւ հեծեալս, եւ յիսուն այր սուրհանդակս ընթանալ առաջի նորա։ 6 Եւ հայրն ոչ արգելոյր զնա, եւ ոչ երբեք ասէր թէ՝ Ընդէ՞ր արարեր զայդ. եւ ինքն էր գեղեցիկ տեսանելով, եւ զնա ծնաւ յետ Աբիսողոմայ։ 7 Եւ եղեն բանք նորա ընդ Յովաբայ որդւոյ Շարուհեայ եւ ընդ Աբիաթարայ քահանայի. եւ օգնէին Ադոնիայ։ 8 Եւ Սադովկ քահանայ եւ Բանեա որդի Յովիդայեայ եւ Նաթան մարգարէ եւ Սեմէի եւ Ռէի, եւ որդիք զօրաւորք Դաւթի չէին զհետ Ադոնիայ։ 9 Եւ եզեն Ադոնիա ոչխարս եւ եզինս եւ գառինս առ վիմին Զոողեթայ, որ է մօտ յերկիրն Ռովգելայ. եւ կոչեաց զամենայն զեղբարս իւր զորդիս արքայի, եւ զամենայն զարս Յուդայ զծառայս արքայի. 10 եւ զՆաթան մարգարէ եւ զԲանեա եւ զզօրաւորսն եւ զՍողոմոն զեղբայր իւր ոչ կոչեաց։ 11 Եւ խօսեցաւ Նաթան մարգարէ ընդ Բերսաբեայ մօր Սողոմոնի եւ ասէ. Ո՞չ լուար զի թագաւորեաց Ադոնիա որդի Ագիթայ, եւ տէր մեր արքայ Դաւիթ ոչ գիտաց։ 12 Եւ արդ եկ տաց քեզ խրատ, եւ ապրեցուսցես զանձն քո եւ զանձն որդւոյ քո Սողոմոնի։ 13 Երթ մուտ առ արքայ Դաւիթ, եւ խօսեսցիս ընդ նմա եւ ասասցես. Ո՞չ դու, տէր իմ արքայ, երդուար աղախնոյ քում եւ ասացեր թէ Սողոմոն որդի քո թագաւորեսցէ յետ իմ, եւ նա նստցի յաթոռ իմ. եւ այն զի՞նչ է զի թագաւորեաց Ադոնիա։ 14 Եւ ահա մինչդեռ դու խօսիցիս անդ ընդ արքայի, ես մտից եւ լցից զբանս քո։ 15 Եւ եմուտ Բերսաբէէ առ արքայ ի սենեակն. եւ արքայ ծերացեալ էր յոյժ, եւ Աբիսակ Սոմնացի կայր ի սպասու արքայի։ 16 Խոնարհեցաւ Բերսաբէէ եւ երկիր եպագ արքայի։ Եւ ասէ արքայ. Զի՞ է քեզ։ 17 Եւ նա ասէ. Տէր իմ արքայ, դու երդուար ի Տէր Աստուած քո՝ աղախնոյ քում եւ ասացեր, թէ Սողոմոն որդի քո թագաւորեսցէ յետ իմ, եւ նա նստցի յաթոռ իմ. 18 եւ ահա Ադոնիա թագաւորեաց, եւ դու, տէր իմ արքայ, ոչ գիտացեր. 19 եւ եզեն արջառս եւ ոչխարս եւ գառինս բազումս, եւ կոչեաց զամենայն որդիս արքայի եւ զԱբիաթար քահանայ եւ զՅովաբ իշխան զօրուն. եւ զՍողոմոն զծառայ քո ոչ կոչեաց։ 20 Եւ, տէր իմ արքայ, աչք ամենայն Իսրայելի ի քեզ են, պատմել նոցա թէ ո՛ նստցի յաթոռ տեառն իմոյ արքայի յետ նորա. 21 եւ եղիցի՝ եթէ ննջեսցէ տէր իմ արքայ ընդ հարս իւր, լինիցիմ ես եւ որդի իմ Սողոմոն վնասապարտք։ 22 Եւ մինչդեռ նա խօսէր ընդ արքայի, եկն Նաթան մարգարէ։ 23 Եւ պատմեցաւ արքայի, եւ ասեն. Աւասիկ Նաթան մարգարէ։ Եւ եմուտ առաջի արքայի, եւ երկիր եպագ արքայի ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր. 24 եւ ասէ Նաթան. Տէր իմ արքայ, դո՞ւ ասացեր եթէ Ադոնիա թագաւորեսցէ զկնի իմ, եւ նա նստցի յաթոռ իմում. 25 զի էջ այսօր եւ եզեն արջառս եւ ոչխարս եւ գառինս բազումս, եւ կոչեաց զամենայն որդիսն արքայի եւ զիշխանս զօրուն եւ զԱբիաթար քահանայ. եւ ահա ուտեն եւ ըմպեն առաջի նորա, եւ ասեն. Կեցցէ արքայ Ադոնիա։ 26 Եւ զիս զծառայ քո, եւ զՍադովկ քահանայ եւ զԲանեա որդի Յովիդայեայ եւ զՍողոմոն զծառայ քո ոչ կոչեաց։ 27 Եթէ ի ձեռն տեա՞ռն իմոյ արքայի եղեւ բանն այն, եւ ոչ ցուցեր ծառայի քում թէ ո՛ նստցի յաթոռ տեառն իմոյ արքայի յետ նորա։ 28 Պատասխանի ետ Դաւիթ արքայ եւ ասէ. Կոչեցէք առ իս զԲերսաբէէ։ Եւ եմուտ առաջի նորա, եւ եկաց յանդիման նորա։ 29 Եւ երդուաւ արքայ եւ ասէ. Կենդանի է Տէր, որ փրկեաց զանձն իմ յամենայն նեղութենէ, 30 զի որպէս երդուայ ի Տէր Աստուած Իսրայելի եւ ասեմ, եթէ Սողոմոն որդի քո թագաւորեսցէ յետ իմ, եւ նա նստցի յաթոռ իմ փոխանակ իմ, եթէ ոչ այսպէս արարից յաւուր յայսմիկ։ 31 Եւ խոնարհեցաւ Բերսաբէէ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր, եւ երկիր եպագ արքայի եւ ասէ. Կեցցէ տէր իմ արքայ Դաւիթ յաւիտեան։ 32 Եւ ասէ արքայ Դաւիթ. Կոչեցէք առ իս զՍադովկ քահանայ եւ զՆաթան մարգարէ եւ զԲանեա որդի Յովիդայեայ։ Եւ մտին առաջի արքայի։ 33 Եւ ասէ ցնոսա արքայ. Առէք ընդ ձեզ զծառայս տեառն ձերոյ, եւ հեծուցէք զՍողոմոն զորդի իմ ի ջորւոջն իմում, եւ իջուցէք զնա ի Գեհոն. 34 եւ օծցեն զնա անդ Սադովկ քահանայ եւ Նաթան մարգարէ ի թագաւոր ի վերայ Իսրայելի. եւ փող հարէք եղջերեաւն եւ ասասջիք. Կեցցէ արքայ Սողոմոն։ 35 Եւ ելջիք զկնի նորա, եւ մտցէ եւ նստցի յաթոռ իմում, եւ նա թագաւորեսցէ ընդ իմ. եւ ես ետու հրաման լինել նմա առաջնորդ ի վերայ Իսրայելի եւ Յուդայ։ 36 Եւ պատասխանի ետ Բանեա որդի Յովիդայեայ արքայի եւ ասէ. Եղիցի այդպէս. հաւատարմացուսցէ Տէր Աստուած տեառն իմոյ արքայի։ 37 Եւ որպէս էր Տէր ընդ տեառն իմում արքայի, եղիցի եւ ընդ Սողոմոնի. եւ մեծացուսցէ զաթոռ նորա քան զաթոռ տեառն իմոյ արքայի Դաւթի։ 38 Եւ էջ Սադովկ քահանայ եւ Նաթան մարգարէ եւ Բանեա որդի Յովիդայեայ, եւ Քերեթին եւ Ոփելեթին. եւ հեծուցին զՍողոմոն ի ջորւոջն արքայի Դաւթի, եւ տարան զնա ի Գեհոն։ 39 Եւ ա՛ռ Սադովկ քահանայ զեղջեւրն իւղոյ ի խորանէն եւ օծ զՍողոմոն եւ եհար զփողն եղջերեայ, եւ ասէ ամենայն ժողովուրդն. Կեցցէ արքայ Սողոմոն։ 40 Եւ ել ամենայն ժողովուրդն զհետ նորա, եւ պար առեալ պարուք ուրախ լինէին մեծաւ ուրախութեամբ, եւ հնչեաց երկիրն ի բարբառոյ նոցա։ 41 Եւ լուաւ Ադոնիա եւ ամենայն բազմականք նորա, եւ կատարեցին նոքա զուտելն. եւ լուաւ Յովաբ զձայն եղջերոյն, եւ ասէ. Զի՞նչ է բարբառն որ հնչէ ի քաղաքին։ 42 Եւ մինչդեռ նա խօսէր ահա Յովնաթան որդի Աբիաթարու քահանայի եհաս. եւ ասէ Ադոնիա. Մուտ զի այր զօրութեան ես դու, եւ բարութիւնս աւետարանես։ 43 Պատասխանի ետ Յովնաթան եւ ասէ ցԱդոնիա. Եւ կարի իսկ քաջ. տէր մեր արքայ Դաւիթ թագաւորեցոյց զՍողոմոն. 44 եւ առաքեաց ընդ նմա արքայ զՍադովկ քահանայ եւ զՆաթան մարգարէ եւ զԲանեա որդի Յովիդայեայ, եւ զՔերեթին եւ զՈփելեթին, եւ հեծուցին զնա ի ջորւոջն արքայի. 45 եւ օծին զնա Սադովկ քահանայ եւ Նաթան մարգարէ ի թագաւոր ի Գեհոն. եւ ելին անտի ուրախութեամբ, եւ հնչեաց քաղաքն. եւ այն է բարբառն զոր լուարուք։ 46 Եւ նստաւ Սողոմոն յաթոռն արքայութեան. 47 եւ մտին ծառայքն արքայի օրհնել զտէր մեր զարքայ Դաւիթ եւ ասեն. Մեծացուսցէ Աստուած զանուն Սողոմոնի որդւոյ քո քան զանուն քո, եւ մեծացուսցէ զաթոռ նորա քան զաթոռ քո։ Եւ երկիր եպագ արքայ յանկողնէ իւրմէ։ 48 Եւ այսպէս ասաց արքայ. Օրհնեալ է Տէր Աստուած Իսրայելի՝ որ ետ ինձ այսօր ի զաւակէ իմմէ նստել յաթոռ իմ, եւ աչք իմ տեսանեն։ 49 Եւ զարհուրեցան եւ յարեան ամենայն կոչնականքն Ադոնիայ, եւ գնացին այր իւրաքանչիւր զճանապարհ իւր։ 50 Եւ Ադոնիա երկեաւ յերեսաց Սողոմոնի, եւ յարեաւ չոգաւ բուռն եհար զեղջերաց սեղանոյն։ 51 Եւ ազդ եղեւ Սողոմոնի եւ ասեն. Ահա Ադոնիա երկեաւ յարքայէ Սողոմոնէ եւ ունի զեղջերաց սեղանոյն եւ ասէ. Երդուիցի ինձ այսօր արքայ Սողոմոն, եթէ ոչ սպանցէ զծառայ իւր սրով։ 52 Եւ ասէ Սողոմոն. Եթէ լինիցի յորդի զօրութեան, ոչ անկցի ի հերոյ նորա մազ մի ի գետին, ապա եթէ չարութիւն գտցի ի նմա՝ մահու մեռցի։ 53 Եւ առաքեաց արքայ Սողոմոն, եւ իջոյց զնա ի վերուստ ի սեղանոյ անտի։ Եւ եմուտ երկիր եպագ արքայի Սողոմոնի. եւ ասէ ցնա Սողոմոն. Երթ ի տուն քո։ |