ԱՌ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Այլ վասն որոյ գրեցէքն առ իս, բարւոք է մարդոյ ի կին մարդ չմերձենալ։ 2 Բայց վասն պոռնկութեան իւրաքանչիւր ոք զիւր կին կալցի, եւ իւրաքանչիւր ոք կին զիւր այր կալցի։ 3 Կնոջ այր իւր զպարտն հատուսցէ, նոյնպէս եւ կինն՝ առն իւրում։ 4 Զի կին մարմնոյ իւրում ոչ իշխէ, այլ այրն. նոյնպէս եւ այրն իւրում մարմնոյ ոչ իշխէ, այլ կինն։ 5 Մի՛ զրկէք զմիմեանս, բայց եթէ ինչ ի միաբանութենէ առ ժամանակ մի, զի ուխտիցն պարապիցէք, եւ դարձեալ ի նոյն դարձջիք, զի մի՛ փորձեսցէ զձեզ Սատանայ վասն անխառնութեանն ձերոյ։ 6 Զայս ասեմ ներելով եւ ոչ հրաման տալով։ 7 Քանզի կամիմ եթէ ամենայն մարդ լինէր իբրեւ զիս. այլ իւրաքանչիւր ոք զիւր շնորհս ունի յԱստուծոյ, ոմն այսպէս՝ եւ ոմն այնպէս։ 8 Բայց ամուրեացն եւ այրեացն ասեմ. Լաւ է նոցա եթէ կայցեն իբրեւ զիս։ 9 Ապա թէ ոչ ունիցին ժոյժ, ամուսնասցին, զի լաւ է ամուսնանալ քան զջեռնուլ։ 10 Այլ կանամբեացն պատուիրեմ ոչ ես, այլ Տէր. Կնոջ յառնէ մի՛ մեկնել. 11 ապա եթէ մեկնեսցի, անայր մնասցէ կամ անդրէն ընդ առն իւրում հաշտեսցի, եւ առն զկին իւր մի՛ թողուլ։ ՎՋ 12 Բայց այլոց ես պատուիրեմ, ոչ եթէ Տէր. Եթէ ոք եղբայր կին ունիցի անհաւատ, եւ նմա հաճոյ իցէ բնակել ընդ նմա, մի՛ թողցէ զնա։ 13 Եւ կին որ ունիցի այր անհաւատ, եւ նմա կամ իցէ բնակել ընդ նմա, մի՛ թողցէ զայրն. 14 զի սուրբ է այրն անհաւատ՝ կնաւն, եւ սուրբ է կինն անհաւատ՝ արամբն. ապա թէ ոչ՝ որդիքն ձեր պիղծ են, բայց այժմ սուրբ են։ 15 Ապա եթէ անհաւատն մեկնիցի, մեկնեսցի. զի ոչինչ հարկ ի վերայ կայ եղբօրն կամ քեռն յայնպիսի իրս, քանզի ի խաղաղութիւն կոչեաց զմեզ Աստուած։ 16 Զի՞ գիտես, կին դու, եթէ զայր քո ապրեցուսցես. կամ զի՞ գիտես, այր դու, եթէ զկին քո ապրեցուսցես. 17 եթէ ոչ՝ իւրաքանչիւր ումեք որպէս եւ բաժանեաց Տէր, զիւրաքանչիւր ոք որպէս եւ կոչեաց Աստուած՝ այնպէս գնասցէ. եւ այսպէս ընդ ամենայն եկեղեցիս պատուէր տամ։ 18 Թլփատեա՞լ ոք կոչեցաւ. մի՛ ցանկասցի անթլփատութեան. յանթլփատութենէ՞ ոք կոչեցաւ, մի՛ թլփատեսցի. 19 զի թլփատութիւն ոչինչ է, եւ անթլփատութիւն՝ ոչինչ, այլ՝ պահպանութիւն Աստուծոյ պատուիրանացն։ 20 Բայց իւրաքանչիւր ոք յոր կոչումն կոչեցաւ՝ ի նմին կացցէ։ 21 Ծառա՞յ կոչեցար, մի՛ փոյթ լիցի քեզ. այլ թէ կարիցես եւս ազատ լինել, քեզ այնպէս լաւ իցէ։ 22 Զի որ ի Տէր կոչեցեալ իցէ ծառայն՝ ազատ Տեառն է. նոյնպէս եւ որ ազատն կոչեցեալ է՝ ծառայ Քրիստոսի է։ 23 Գնոց գնեցայք, մի՛ լինիք ծառայք մարդկան։ 24 Իւրաքանչիւր յոր կոչումն կոչեցաւ, եղբարք, ի նմին կացցէ առաջի Աստուծոյ։ ԳԴ. 25 Այլ վասն կուսանաց հրաման ինչ ի Տեառնէ ոչ ունիմ, բայց խրատ տամ որպէս ողորմելոյ ուրուք՝՝ ի Տեառնէ հաւատարիմ լինել։ 26 Համարիմ թէ այնպէս լաւ իցէ, բայց վասն վտանգին՝՝ որ ի վերայ կայ, բարւոք է մարդոյ թէ այնպէս իցէ։ 27 Կապեա՞լ ես ի կին, մի՛ խնդրեր արձակել. արձակեա՞լ ես ի կնոջէ, մի՛ խնդրեր կին։ 28 Զի եթէ ամուսնանայցես՝ ոչ մեղար. եւ եթէ ամուսնանայցէ կոյսն, ոչ մեղաւ, բայց նեղութիւն մարմնոյ ունիցին այնպիսիքն. այլ ես խնայեցի ի ձեզ։ 29 Բայց զայս ասեմ, եղբարք, եթէ ժամանակս կարճեալ է այսուհետեւ. զի՝՝ որ ունիցին կանայս՝ որպէս թէ չունիցին, 30 եւ որ լայցենն՝ որպէս թէ ոչ լայցեն, եւ որ խնդանն՝ որպէս թէ ոչ խնդայցեն, եւ որ գնենն՝ որպէս թէ չունիցին, 31 եւ որ վարենն զաշխարհս՝ որպէս թէ չվայելիցեն. զի անցեալ է վայելչութիւն աշխարհիս այսորիկ։ 32 Այլ կամիմ զձեզ անհոգս լինել. զի որ անկինն է՝ հոգայ զՏեառն, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի Տեառն. 33 եւ որ կանամբին է, հոգայ զաշխարհիս, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի կնոջ իւրում։ 34 Եւ ահա մեկնեցան ի միմեանց առնակինն եւ կոյսն. զի կոյսն հոգայ զՏեառն, զի իցէ սուրբ մարմնով եւ հոգւով, եւ առնակինն հոգայ զաշխարհիս, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի առն իւրում։ 35 Այլ զայս վասն ձերոյ օգտի ասեմ. ոչ եթէ խեղդ ինչ արկանեմ ձեզ, այլ վասն պարկեշտութեան եւ հպատակութեան Տեառն առանց զբաղանաց։ ԳԶ. 36 Ապա թէ ոք ամօթ համարեսցի վասն կուսին իւրոյ, եթէ իցէ ելեալ ըստ չափ, եւ այնպէս ինչ պարտ իցէ լինել. զոր կամի արասցէ, ոչ մեղանչէ, ամուսնասցի։ 37 Իսկ որ հաստատեալ է ի սրտի իւրում, եւ վտանգ ինչ ոչ իցէ նմա, իշխանութիւն ունի ի վերայ կամաց իւրոց. եւ զայն ընտրեաց ի սրտի իւրում՝ պահել զկոյսն իւր, բարւոք առնէ։ 38 Եւ որ ամուսնացուցանէ զկոյսն իւր՝՝ բարւոք առնէ. եւ որ ոչն ամուսնացուցանէ՝ լաւ եւս առնէ։ 39 Կին կապեալ է՝՝, ցորքան ժամանակս կենդանի է այր նորա. ապա եթէ ննջիցէ այր նորա, ազատ է, ում կամիցի ամուսնանալ, բայց միայն Տերամբ։ 40 Բայց երանելի եւս է թէ այնպէս կացցէ ըստ իմում խրատու. ես այսպէս համարիմ թէ եւ յիս իցէ Հոգի Աստուծոյ։ |