ԱՌ ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹ 2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ ես թէպէտ եւ եկի առ ձեզ, եղբարք, ոչ՝՝ ըստ առաւելութեան ինչ բանից իմաստութեան պատմել ձեզ զվկայութիւնն Աստուծոյ։ 2 Զի ոչ եթէ ի մտի եդի գիտել ինչ ի ձեզ, բայց միայն զՅիսուս Քրիստոս, եւ զնոյն ի խաչ ելեալ։ 3 Եւ ես տկարութեամբ եւ երկիւղիւ եւ դողութեամբ բազմաւ եղէ առ ձեզ. 4 եւ բանն իմ եւ քարոզութիւն ոչ պատիր բանիւք իմաստութեան, այլ՝ արդեամբք Հոգւոյն եւ զօրութեամբ. 5 զի հաւատք ձեր մի՛ իցեն իմաստութեամբ մարդկան, այլ՝ զօրութեամբ Աստուծոյ։ ՎՋ 6 Զիմաստութիւն խօսիմք ընդ կատարեալս, զիմաստութիւն, ոչ զաշխարհիս այսորիկ եւ ոչ զիշխանաց աշխարհիս այսորիկ զխափանելեացս, 7 այլ խօսիմք զԱստուծոյ իմաստութիւնն ծածուկ խորհրդով, զոր յառաջ քան զյաւիտեանս սահմանեաց Աստուած ի փառս մեր. 8 զոր ոչ ոք յիշխանաց աշխարհիս այսորիկ ծանեաւ. զի եթէ էր ծանուցեալ, ոչ արդեւք զՏէրն փառաց ի խաչ հանէին։ 9 Այլ որպէս եւ գրեալ է. Զոր ակն ոչ ետես եւ ունկն ոչ լուաւ եւ ի սիրտ մարդոյ ոչ անկաւ, պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց։ ԲԴ. 10 Այլ մեզ յայտնեաց Աստուած Հոգւովն իւրով. զի Հոգին զամենայն քննէ եւ զխորս Աստուծոյ։ 11 Զի ո՞ ոք ի մարդկանէ գիտէ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի մարդոյն որ ի նմա. նոյնպէս եւ ոչ զԱստուծոյսն ոք գիտէ, եթէ ոչ Հոգին Աստուծոյ։ 12 Այլ մեք ոչ եթէ զհոգի աշխարհիս այսորիկ առաք, այլ զՀոգին որ յԱստուծոյ. զի ծանիցուք զայն որ յԱստուծոյն շնորհեցաւ մեզ։ 13 Եւ զոր խօսիմքս՝ ոչ եթէ մարդկեղէն ուսմամբ ճարտարութեան բանից, այլ վարդապետութեամբ Հոգւոյն, ընդ հոգեւորս զհոգեւորսն համեմատեմք։ 14 Քանզի շնչաւոր մարդ ոչ ընդունի զՀոգւոյն Աստուծոյ, զի յիմարութիւն է նմա. եւ ոչ կարէ գիտել, եթէ հոգեպէս քննիցի՝՝։ 15 Իսկ հոգեւորն քննէ զամենայն, եւ ինքն յումեքէ ոչ քննի։ 16 Իսկ արդ՝ ո՞վ գիտաց զմիտս Տեառն, որ եւ խրատտու լինիցի նմա. այլ մեք զմիտս Քրիստոսի ունիմք։ |