ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԱՌԱՋԻՆ 17 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)1 Եւ եղեւ իբրեւ բնակեաց Դաւիթ ի տան իւրում, ասէ Դաւիթ ցՆաթան մարգարէ. Ահա ես բնակեմ ի տան մայր փայտից, եւ տապանակ ուխտին Տեառն է ընդ վրանօք։ 2 Եւ ասէ Նաթան ցԴաւիթ. Զամենայն որ ինչ է յանձին քում՝ արա. վասն զի Աստուած ընդ քեզ է։ 3 Եւ ի գիշերին յայնմիկ եղեւ բան Տեառն առ Նաթան եւ ասէ. 4 Երթ եւ ասա ցԴաւիթ ծառայ իմ. Այսպէս ասէ Տէր. Ոչ շինեսցես դու ինձ տուն բնակելոյ ի նմա. 5 վասն զի ոչ երբեք բնակեցի ի տան յօրէ յորմէ հանի զԻսրայէլ յԵգիպտոսէ մինչեւ յօրս յայս. էի խորանաւ ի վայրաբնակս։ 6 Ամենայն ուրեք ընդ որ անցին որդիքն՝՝ Իսրայելի. եթէ խօսելով խօսեցա՞յ ընդ միում ի ցեղիցն Իսրայելի եւ ի դատաւորաց նորա՝՝, որոց պատուիրեցի հովուել ժողովրդեան իմոյ, եւ ասացի. Ընդէ՞ր ոչ շինեցէք ինձ տուն ի մայր փայտից։ 7 Եւ արդ այսպէս ասասցես ցծառայ իմ Դաւիթ. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Առի զքեզ ի վերջէ վանաց հովուացն, առ ի լինել առաջնորդ ժողովրդեան իմում Իսրայելի. 8 եւ էի ընդ քեզ ամենայն ուրեք ուր եւ երթայիր, եւ սատակեցի զամենայն թշնամիս քո յերեսաց քոց, եւ արարի քեզ տուն ըստ անուան մեծամեծաց որք ի վերայ երկրի։ 9 Եւ արդ եդից զտեղի ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ տնկեսցես զդա, եւ բնակեսցէ առանձինն, եւ ոչ եւս հոգասցէ ինչ՝՝, եւ ոչ եւս յաւելցէ անիրաւութիւն խոնարհեցուցանել զդա որպէս ի սկզբանն, 10 եւ յաւուրցն յորոց կարգեցի դատաւորս ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ նկուն արարի զամենայն թշնամիս քո. եւ արդ աճեցուցից զքեզ, եւ շինեցից զքեզ ես Տէր՝՝։ 11 Եւ եղիցի յորժամ լցցին աւուրք քո՝ ննջեսցես ընդ հարս քո. եւ յարուցից զզաւակ քո յետ քո, որ եղիցի յորովայնէ քումմէ. եւ պատրաստեցից զթագաւորութիւն նորա։ 12 Նա շինեսցէ ինձ տուն, եւ ուղղեցից զաթոռ նորա յաւիտեան. 13 ես եղէց նմա ի հայր, եւ նա եղիցի ինձ յորդի. եւ զողորմութիւնս ոչ արարից ի բաց ի նմանէ, որպէս մերժեցի յայնցանէ որք յառաջ քան զքեզ էին։ 14 Եւ հաւատարիմ լիցի նա ի տան իմում, եւ թագաւորութիւն նորա՝՝ մինչեւ յաւիտեանս, եւ աթոռ նորա եղիցի ուղղեալ մինչեւ յաւիտեանս։ 15 Ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ եւ ըստ ամենայն տեսլեանս այսմ՝ նոյնպէս խօսեցաւ Նաթան ընդ Դաւթայ։ 16 Եւ եկն արքայ Դաւիթ, նստաւ առաջի Տեառն եւ ասէ. Ո՞վ եմ ես, Տէր Աստուած, եւ կամ զի՞նչ տուն իմ, զի սիրեցեր զիս մինչեւ յաւիտեան. 17 եւ ոչ փոքրկացան՝՝ այսոքիկ առաջի քո, Աստուած. եւ խօսեցար յաղագս տան ծառայի քո յերկարագոյն, եւ հայեցար դու յիս տեսլեամբ մարդոյ. բարձրացուցեր դու զիս՝՝, Տէր Աստուած։ 18 Զի՞նչ եւս յաւելուցու Դաւիթ փառաւորել զքեզ՝՝. դու գիտես զծառայս քո։ 19 Ըստ սրտի քում արարեր զամենայն զմեծութիւնդ քո Տէր, 20 ոչ՝՝ ոք է նման քեզ, եւ ոչ գոյ բաց ի քէն, ըստ ամենայնի զորս լուաք ականջօք մերովք։ 21 Եւ ոչ ոք է իբրեւ զժողովուրդ քո զԻսրայէլ՝ ազգ ի վերայ երկրի՝ որում առաջնորդեաց նմա Աստուած փրկել իւր ժողովուրդ, եւ դնել զանուն իւր մեծ եւ երեւելի, հանել յերեսաց ժողովրդեան քո զոր փրկեցեր յԵգիպտոսէ՝ զազգսն։ 22 Եւ եդիր զժողովուրդ քո զԻսրայէլ ի ժողովուրդ քեզ յաւիտեան, եւ դու եղեր նոցա յԱստուած։ 23 Եւ արդ, Տէր, բանն զոր խօսեցար ընդ ծառայի քում եւ յաղագս տան նորա, հաւատարիմ լիցի մինչեւ յաւիտեան. զոր ասացեր, 24 Տէր՝՝, Տէր ամենակալ Աստուած Իսրայելի, եթէ տուն՝՝ Դաւթի ծառայի քո եղիցի ուղղեալ առաջի քո։ 25 Վասն զի դու, Տէր, բացեր զունկն ծառայի քո շինել քեզ տուն. յաղագս այսորիկ եգիտ ծառայ քո կալ յաղօթս առաջի քո։ 26 Եւ արդ, Տէր, դու ես Աստուած. եւ խօսեցար վասն ծառայի քո զբարիսդ զայդոսիկ։ 27 Սկսիր այսուհետեւ օրհնել զտուն ծառայի քո, լինել առաջի քո յաւիտեան. վասն զի դու, Տէր, օրհնեցեր, եւ օրհնեա յաւիտեան։ |