رومی ایشون 7 - گیله مازشریعت جی آزاد هَبوسَّن 1 اِی اَداشان، مَگِه نِدانید - چون اوشانِ هَمرهَ، دَرَم گَب زَنَم که شریعَتِ دانَن- فقط تا موقِه ایی که آدَمی زِندِئه شریعت اونه سَر حُکومت کانه؟ 2 چون طبقِ شریعَت، ایتا شو داره زِنا تا وَختی که اونه شو زنده هیسِه، اونه وابستِئه. وَلی اَگه اونه شو بَمیرِه، اون زِنا شَرعاً اونه جی آزاد بونِه. 3 پس اَگه اون موقِه ایی که اونه شو زِندِئِه، ایتا دیگَر مَردایِ هَمرهَ دَبو، زَناکارِ. وَلی اَگه اونه شو بَمیرِه، این شریعَتِ جی آزادِه، وَ اَگِه ایتا دیگَر مَردایِ هَمره عَروسی هَکونِه، زَناکار نیِه. 4 اینه وَسین، اِی می اَداشان، شُما هَم مَسیحِ تَنِ طَریقِ جی شریعَتِ وَسین بَمِردین تا یِنَفر دیگَرِ همرهَ وصلت هَکُنین، یعنی اونه همرهَ که مُردِگانِ جی زنده هَبا، تا خُدایِ وَسین ثمر بیاریم 5 چون اون موقِه ای که اَما جِسمِ دِلِه زندگی کانِه بِیم، اَمی هوا و هوس که گُناهِ جی پُر با و شریعتِ طریقِ جی بیدار هَبا با، اَمِی اعضاء دِلِه کار هَکوردِه تا مَرگِ وَسین ثَمر بیاریم. 6 وَلی اَلآن اَما شریعَتِ جی آزاد هَبَیم، و اون چیه وَسین که اونه گرفتار بِیم بَمِردیم، تا روح القدُسِ همره ایتا تازِه راهِ دِلِه خِدمت هَکُنیم، نه قدیمِ راه، که ایتا بَنویشته بیشتر نیِه. شریعت و گناه 7 پَس چه باگوییم؟ مَگِه شریعَت گُناهِ؟ اَصلاً! با این حال اگه شریعَت دَنِبا، نِدانِسّیم گُناه چیِه. چون اَگه شریعَت نَگوتِه با «طَمع نَکُن»، نِدانِسّیم طَمع هَکُردَن چیِه. 8 وَلی گُناه شَریعَتِ حُکمِ طریقِ جی ایتا فِرصت پیدا هَکوردِه تا هر جور طمعِ می دِلِه بِوجود بیارِه. چون سیفا از شَریعت، گُناه بَمِردِه. 9 مَن یه وختی سیفا از شریعت زندِه بام؛ وَلی وَختی شریعتِ حُکم بوما، گُناه زنده هَبا و مَن بَمِردَم. 10 همون حُکمی که زندگی یه وعدِه رِه دَنهِ با، می مَرگ باعث هَبا. 11 چون گُناه شریعتِ حُکمِ طریقِ جی، ایتا فُرصت پیدا هَکوردِه، مَرِه گول بَزَه و اونِ طریقِ جی مَرِه بَکوشتِه 12 پس شریعت مُقَدَّسِ و شریعتِ حُکم هم مُقَدَّسِ، عادلانِه و خُجیرِ. 13 پَس مَگِه اونچه خُجیر با، می مرگ باعِث هَبا؟ اَصلاً! بَلکه گُناه اونچه یه طریق که خَجیر با، مَرگِ می دِلِه بِوجود بیاردِه تا اینجوری معلوم هَبو که گُناه، گُناهِ، وَ شریعتِ حُکمِ طریقِ جی معلوم هَبا که گُناهِ پلیدی چَنّی بی حد و حِسابِ. 14 اَما دانیم که شریعَت روحانیِه، وَلی مَن آدَمِ جِسمانی هیسَم و ایتا نوکر مِثان گُناهِ بَروتِ هَبام 15 چون نِدانَم دَرَم چِکار هَکونَم، چون اونچه که خَنَم رِه نُکانَم، بلکه همون کاری رِه کانَم که اونه جی بیزارم. 16 اَسِه اَگه اونچه که نَخَنَم رِه کانَم، پس قبول کانَم که شریعَت خُجیرِ. 17 پس اینجوری دِ مَن نیِیَم که این کارِ کانَم، بلکه گُناهیِه که می دِلِه دَرِه. 18 چون دانَم که می دِلِه، یعنی می جِسمِ دِلِه، هیچ خوبی ای دَنیِه. چون خَنَم اونچه که دُرُسِ رِه هَکُنِم، وَلی نَتَّنَم اونِه انجام هَدَم. 19 چون اون خوبِ کار که خَنَم رِه، نکانَم، بَلکه اون بَدِ کار که نَخَنَم رِه، به جا هارنَم. 20 اَسه اَگه اون کاری که نَخَنَم هَکُنَم رِه، کانَم، پس دِ مَن نییَم که اون کارِه کانَم، بَلکه اون گُناهیِه که می دِلِه دَرِه. 21 پَس این قانونِ فَهمِنَم که وَختی خَنَم خوبی هَکُنَم، بَدی، می دَسِ وَر دَرِه 22 چونکه مَن می باطنِ دِلِه خُدایِ شریعَتِ جی، کیف کانَم، 23 وَلی ایتا دیگه قانونِ می اعضایِ دِلِه دینَم که اون شریعتِ هَمره که می عقل قبول کانِه، جَنگِنِه و مَرِه شریعتِ گُناهِ اَسیر کانِه که می اعضایِ دِلِه دَرِه 24 آی چه بدبختی هیسَم مَن! کیِه که مَرِه این بَمِردِه تَنِ جی آزاد هَکُنِه؟ 25 خُدا رِه شُکر- اَمی خُداوند عیسی مَسیحِ طریقِ جی! پس، مَن خُدایِ شریعتِ می عقلِ هَمره نوکری کانَم، وَلی می جِسمِ هَمره گُناهِ شریعتِ نوکری کانَم. |
@ 2024 Korpu Company