رومی ایشون 4 - گیله مازابراهیمِ صالِح بِشمارِسِّه هَبوسَّن 1 پَس اونچه یه بارِه که ابراهیم بِدَس بیاردِه چی شَئنِه باگوتَن، اونیکه جسماً، اَمِی جَد بِشمارِسِّه بونِه؟ 2 چون اَگه ابراهیم خودِشِه اعمالِ هَمرَه صالِح بِشمارِسِّه بونه با، یِچی فَخر هَکوردَنِ وَسین داشتِه؛ وَلی نه خُدایِ پیش. 3 چون توراتِ دِلِه چی بَنویشتِه هَبا؟ «ابراهیم خُدا رِه ایمان بیاردِه و اونه وَسین صالِحِ بِشمارِسِّه هَبا.» 4 اَسِه اونیکه کار کانه، اونه مُزد اونه حَقِّ، نه هَدیه. 5 وَلی اونیکه کار نُکانه، بلکه اون خُدایِی رِه توکل کانه که بی خُدایان رِه هَم صالِح شُماردِنِه، اونه ایمان اونه وَسین صالِحِی بِشمارِسِّه بونه. 6 هَمونجور که داوود پادشاه هَم اونِیکه خُدا اونه بدون اعمال صالِح شُماردِنه رِه، مبارک خواندِنِه گونِه: 7 «خوش بِحال اوشانیکه اوشانه خطاها بَخشیدِه هَبا و اوشانه گُناهان پوشانده هَبا. 8 خوش بِحال اونیکه خداوند اونه گُناه رِه اونه حِساب نُزارنه.» 9 پس مَگِه این خوش بِحال ها، فقط خَتنه هَبوسِّه شانه وَسین هیسه یا ختنِه نَبوسِّه شانه وَسین هَم هیسه؟ چون باگوتیم که ابراهیم ایمان، اونه رَه صالِحِی بِشمارِسِّه هَبا. 10 پس چِطور اونه وَسین اینجور بِشمارِسِّه هَبا؟ موقِه ایی که اون خَتنِه هَبا با یا پیش از اون؟ اَلبَتَر پِیش از اونه خَتنِه هَبوسَّن با، نه بعد از اون، 11 ابراهیم خَتنِه یه نِشانه رِه بِیتِه تا اونه صالِحی یه وَسین مُهری هَبو که پیش از ختنه هَبوسَّن و ایمانِ طَریقِ جی اونه نَصیب هَبا با. اینجوری، اون تمام اوشانیکه بدون خَتنِه ایمان هارنَنِ پیَر هیسِه، تا اوشان هم صالِح بِشمارِسِّه هَبون. 12 وَ ابراهیم خَتنِه هَبوسِّه شانِ پیَر هم هیسِه، یعنی اوشانِ پیر که نه فقط خَتنِه هَبان، بَلکه ایمانِ راهِ طریقِ جی قدم نَنِن، همون راهی که اَمی پیَر ابراهیم هَم پیش اَز اونکه خَتنِه هَبو، قَدَم بَنَه. 13 چون شریعَتِ راه جی نَبا که ابراهیم و اونه نَسلِ وَعدِه هَدَه هَبا که این دُنیایِ وارِث بونَن، بلکه اون صالِحی یه راه جی با که ایمان سَر پابر جائِه. 14 چون اَگه اوشانیکه شریعَتِ طَرَفداران وارث هَبون، ایمان باطِل و وَعده هیچ بونه. 15 چون شریعَت خُدایِ غَضَب هارنه؛ وَلی اوجه ایی که شریعَت دَنیِه، شریعَتِ بِشکِندَن هم دَنیِه. 16 اینِه وَسینِ که وعدِه، ایمانِ طَریقِ جی هَنِه، تا اینکه فیضِ سَر استوار هَبو، و ابراهیمِ پیغمبرِ تمامِ نَسلِ وَسین ایتا ضِمانت، یعنی نه فقط اوشانِ وَسین که شریعَتِ جی اطاعت کانَن، بَلکه اوشانِ وَسین هم هیسِه که ابراهیمِ ایمانِ جی اطاعت کانَن، که اَمی هَمِه یه پیَرِ. 17 هَمونجور که توراتِ کِتابِ دِلِه بَنوِیشتِه هَبا: «ترِه خیلی قومهایِ پیَر هَکُردَم.» وَ خُدایِ نظرهم اینجورِه، خُدایی که ابراهیم اونه ایمان بیاردِه، اونیکه مُردِگانِ زنده کانه و اون چیزانی که وجود نِدارِه رِه، هستی دَنِه. 18 اوجِه ایی که هیچ اُمیدی دَنِبا، ابراهیم اُمیدِ هَمره باور هَکُردِه که خِیلی قومهایِ پیَر بونِه، هَمونجور که اونه باگوته هَبابا، که: «تی نَسل اینجور بونِه.» 19 ابراهیم خودشه ایمان دِلهِ سُس نَبا، اون موقِه که خودشه بَمِردِه تَنِ بِیشییِه، چون حدودِ صد سال داشتِه و سارایِ رَحِم هَم خُشک هَبا با. 20 ولی اون بی ایمانی یه سَر خُدایِ وَعدِه رِه شَک نَکُردِه، بَلکه ایمانِ دِلِه قوی هَبا و خُدا رِه جَلال هَده. 21 او مُطمَئن با که خُدا تانهِ خودِشِه وَعدِه رِه انجام هَدِه. 22 اینه خاطری اونِ ایمان «اونه وَسین صالِحِی بِشمارِسِّه هَبا.» 23 ولی این جملِه که «اونه وَسین بِشمارِسِّه هَبا»، فقط اونه خاطری بَنویشتِه نَبا 24 بلکه اَمی وَسین هم بَنویشتِه هَبا، تا اَمِرِه هم بِشمارِسِّه هَبو، اَما که اونه ایمان داریم که اَمی خُداوند عیسی رِه مُردِگانِ جی زنده هَکُردِه، 25 اون اَمی گُناهانِ خاطری مرگِ تَسلیم هَبا و اَمی صالِح بِشمارِسِّه هَبوسَّنِ وَسین، مُردِگانِ جی زندِه هَبا. |
@ 2024 Korpu Company