یوحنایِ مکاشفه 6 - گیله مازهفتا مُهر 1 اون موقِه وَرِّه رِه بَدییَم که ایتا از اون هفتا مُهرِ بِشکِندِه، و بِشنَوِسَّم که ایتا از اون چارتا زندهِ مخلوق ایتا صِدایِ هَمرَه، که رادی مِثان با، باَگوته: «بیِه!» 2 هَمینکه بِییشییَم، ایتا اِسبی اَسب بَدییَم! و اونیکه اونه سَر سَوار با، ایتا تیرکَمان داشتِه، و ایتا تاج اونه هَدَن و اونیکه پیروزی یه هَمرَه دِرگا بوما تا فتح هَکونه. 3 وختی که وَرِّه دُوّمین مُهرِ بِشکِندِه، بِشنَوِسَّم که دوّمین زندهِ مخلوقِ باَگوته: «بیِه!» 4 و ایتا دیگه اَسب دِرگا بوما که تَشِ مِثان سُرخ با، اونیکه اون اسبِ سَر سَوار با، این اِجازِه اونه هَدَه هَبا تا صلح و سلامتی رِه زَمینِ جی هَگیره تا مَردُم همدیگَرِ بَکوشَن، و ایتا گَتِه شَمشیر اونه هَدَه هَبا. 5 وختی که وَرِّه، سِوّمین مُهرِ بِشکِندِه، بِشنَوِسَّم که سِوّمین زندهِ مخلوقِ باَگوته: «بیِه!» هَمینکه بِیشییَم، ایتا سیا اَسب بَدییَم و اونیکه اون اَسبِ سَر سَوار با خودشه دَسِ دِلهِ ایتا ترازو داشتِه. 6 و اون چارتا زندهِ مخلوقِ میَن، یِچی ایتا صِدایِ مِثان بِشنَوِسَّم که گونه با: «ایتا کیله گَندُم یه دینار و سِه تا کیله جو یه دینار، ولی روغَن و شرابِ ضَرر نَزِن!» 7 وختی که وَرِّه چارمین مُهرِ بِشکِندِه، چارمین زندهِ مخلوقِ صدارِه بِشنَوِسَّم که باَگوته: «بیِه!» 8 هَمینکه بِییشییَم، ایتا رنگ و رو بَشَه اَسب بَدییَم و اون کَسِ اِسم که اَسبِ سَر سَوار با مَرگ با و مُردِگانِ دُنیا اونه دُمّالسَر هَنِه با. و اوشانه اقتدار هَدَه هَبا تا زَمینِ یه چارُمِ، شَمشیر و قحطی و کُشندِه مَرَض و زمینِ وحشی جانِوَرانِ هَمرَه بَکوشَن. 9 وختی که وَرِّه پَنجِمین مُهرِ بِشکِندِه، مَن قُربانگاه جیر، اون آدمانِ جان بَدییَم که خُدایِ کلامِ خاطری و اون شهادتایی که هَدَه بان، بَکوشت هَبا بان. 10 اوشان بُلَندِ صدایِ هَمرَه داد زَنه بان و گونهِ بان: «اِی خُداوند که قادر و قدّوس و حَقّی، تا کِی داوَری نُکانی و اَمیِ خونِ تقاص زمینِ مَردُمِ جی نَگیرنی؟» 11 و هَر کُدام اَز اوشانه، اِسبی قَوا هَدَه هَبا و اوشانه باَگوته هَبا که یِکَم بیشتر آرام بَگیرَن تا اوشانه همخِدمتان و اَداشانِ تعداد که قرارِ اوشانه مِثان بَکوشت هَبون، کامل هَبو. 12 و وختی که وَرِّه شِشمین مُهرِ بِشکِندِه، مَن بَدییَم و بِیشییَم، ایتا گَتِه زِلزِلِه بوماَ، و آفتو پِلاسِ مِثان سیا هَبا، و کامِلِ ماه، خونِ رنگ هَبا. 13 و آسِمانِ سِتارِه شان زِمین سَر جیر بَکِتِن، ایتا اَنجیل دارِ مِثان که ایتا تُنِّ وایِه هَمرَه تِکان خارنِه و اونه کالِ میوه شان کَلنِه. 14 آسِمان ایتا لول هَبا طوماری مِثانِ غیب هَبا، هر کوه و جزیرهای خودشه جایی جی بَکِّندِه هَبا. 15 ایما زَمینِ پادِشاهان و گَتِ آدَمان، و فَرمانداران و پولداران و رَسداران، و هر پاکار و هر آزادی، خودِشان رِه غارِشانِ دِلهِ و کوه و کَمَرِ صخره شانِ میَن جا هَدَن. 16 اوشان کوهِشان و صخره شانِ گونه بان: «اَمیِ سَر دَکین و اَمَرِه اون تَخت نِشینِ چِشِ جی و اون گوسِندِ غضبِ جی جاهَدین. 17 چون اوشانه گَتِه روزغضب بَرِسیَه و کیه که بَتَّنِه طاقت بیارِه؟» |
@ 2024 Korpu Company