یوحنایِ مکاشفه 4 - گیله ماز

تَخت آسمانِ دِلهِ

¹ ایما بِیشییَم و ایتا واز هَبا دَر، آسِمانِ دِلِه بَدییَم، وَ اون اوّلین صِدا که بِشنوِسِّه بام که ایتا شیپورِ صِدایِ مِثان می هَمرَه گَب بَزَه با، یِدَفِه دیگه باَگوته: «ایجه جآربیِه، وَ مَن اونچه که بعد اَز این بایِسّی اتّفاق دَکِه رِه، تِرهِ نِشان دَنَم.»

² همون دَم خُدایِ روحِ جی پُر هَبام و ایتا تَخت آسِمانِ دِلهِ بَدییَم که یِنفر اون تَختِ سَر نیشته با.

³ و اونیکه نیشته با یه ظاهر، ایتا یَشم و عقیقِ سَنگِ مِثان با و اون تَختِ دُور تا دُور ایتا رنگین کَمان دَبا که ایتا زُمُرّدِ مِثان با.

⁴ اون تَختِ دُور تا دُور، بیس و چار تا تَخت دَبا، و اون تَختانِ سَر بیس و چار تا ریش سِفید نیشته بان که اِسبی لِواس خودِشانِه تَن و طلایه تاج خودِشانِه سَر داشتِن.

⁵ تَختِ جی، گُرتَک و گته صدا وَرِسِنه با، و هفتا روشَنِ مشعل، تَختِ پِیش دَبا، که خُدایِ هفتا روحِن.

⁶ وَ تَختِ جیر، یِچی دَبا که ایتا شیشه ایی دریا رِه ماندِنِه با، ایتا بِلورِ مِثان. تَختِ دُورتا دُور و چار گوشِه، چار تا زندهِ مخلوق دَبان، اوشانه تَن هر طرف، پَس و پیش، چِشِ جی پُر با

⁷ اوّلین زندهِ مخلوق، ایتا شیرِ مِثان با و دُوّمین زندهِ مخلوق تَرِه گوکِ مِثان. سوّمین زندهِ مخلوق، آدَمِ مِثان با و چارمین زندهِ مخلوق، ایتا عقابِ مِثان با که دَبا پرواز هَکونه.

⁸ و اون چار تا زندهِ مخلوق، هر کُدام شِش تا بال داشتِن و دُور تا دُور و اوشانه میَن چِشِ جی پُربا، وَ شُو و روز یِکسَرِه گونه بان: «قدّوسِ، قدّوسِ، قدّوسِ خُداوند، خُدای قادِرِ مطلق، اونیکه دَبا و دَرِه و هَنه.»

⁹ هر وخت که اون زندهِ مَخلوقان، اون تَختنِشینِ وَسین، اونیکه تا اَبد و تا اَبد زِندِئِه، جلال و حُرمت و شُکر پیشکش کانَن

¹⁰ اون بیس و چار تا ریش سفید اون تخت نِشینِ پِیش زمین سَر دَکِنِن و اونه که تا اَبد و تا اَبد زِندِئِه رِه پَرَسِّش کانَن و خودِشانِه تاجِ اونه تَختِ پِیش توُوادِنَن و گونَن:

¹¹ «اِی اَمیی خُداوند، اِی اَمی خُدا، تو لایقی که جلال و حُرمت و قُوَّت تِرِه پیشکَش هَبو، چونکه هَمِه چیرِه تو خلق هَکُردی و هَمِه چی تی خواسِّه یه هَمرَه بوجود بوماَ و خَلق هَبا.»