یوحنایِ مکاشفه 21 - گیله ماز

جدیدِ آسِمان و زَمین

¹ ایما ایتا جدیدِ آسِمان و جدیدِ زمین بَدییَم، چون اوّلین آسِمان و اوّلین زمین از بِین بَشَ بان و دِ دریایی دَنِبا.

² و مقدّسِ شهر، یعنی جدیدِ اورشلیمِ بَدییَم که آسِمانِ جی خُدایِ وَرِ جی دَبا جیر بییِه، ایتا عَروسِ مِثان که خودِش رهِ خودشه شویه وَسین بَزَک هَکُردهِ بو آمادِه هَبا.

³ و تَختِ جی، ایتا بُلَندِ صِدا بِشنَوِسَّم که گونه با: «بِیِیش، خُدایِ مَنزِل آدَمان هَمرَئِه. اون اوشانه هَمرَه ماندِنِه، و اوشان اونه قوم بونَن، و خُدا خودِش، اوشانه هَمرَئِه و اوشانه خُدا بونه.

⁴ او، اوشانه چِشِ جی هر آرسوئی رِه پاک کانه. و دِ مرگی دَنیِه؛ و دِ هیچ شیوَن و هیچ بِرمِه و هیچ دردی دَنیِه، چون اوّلین چیزان از بِین بَشَن.»

⁵ و اون تخت نشین باَگوته: «بِیِیش، مَن هَمِه چیزانِ نو کانَم.» و باز هم باَگوته: «ایشان رِه بَنویس چون این گَبان راسِّ و شَئنِه اعتماد هَکُردن.»

⁶ و اون مَرِه باَگوته: «انجام هَبا! مَن ’الف‘ و ’ی‘ و اَوَّل و آخرم. مَن هر کَس که تَشنا هَبو رِه، زندگی چشمِه یه اُویه جی مَجانی اونه دَنَم.

⁷ هر کی پیروز هَبو، اینه اِرث بَرنهِ، و مَن اونه خُدا بونَم و اون می ریکا بونه.

⁸ وَلی ترسوئان و بی‌ایمانان و فاسِدان و آدم کُشان و زَناکاران و جادوگَران و بُت پَرَسّان و همه یه دِروزَنِشان، تمام اوشانه نصیب، اَلو بَیتِه دریاچِه، تَش و گوگردِ همرَئه. این دُوّمین مرگِ.»

جدیدِ اورشلیم

⁹ ایما، ایتا از اون هفتا فِرشتِه که هفتا پیالِه که هفتا آخرین بلایِ جی پُر با رِه داشتِن، بوما و مَرِه باَگوته: «بیِه، مَن عروس، یعنی وَرِّه یه زِنا رِه تِرهِ نِشان دَنَم.»

¹⁰ و اون، خُدایِ روحِ دِلهِ مَرِه ایتا گَته و بُلَندِ کوهِ سَر بَبِرده و اورشَلیمِ مُقَدَّس شَهرِ مَرِه نِشان هَدَه که آسِمانِ جی خُدایِ وَر جی دَبا جیر بیِه.

¹¹ خُدایِ جَلالِ داشتِه و اونه سو سو ایتا گِران و کَمیابِ جواهرِ مِثانِ با، ایتا یَشمِ مِثان و بلورِ مِثان شفاف با.

¹² ایتا گَته و بُلَندِ دیفار داشتِه، دَوازده تا دَروازه یه هَمرَه، و دَوازده تا فرشته اونه دَروازِه شانه سَر ایسَبان. و اون دَروازِهایِ سَر اسرائیلِ دَوازده طایفه یه اِسم بَنوِیشتِه هَبا با.

¹³ سِه تا دَروازه مشرقِ سَمت، سِه تا دَروازه شمالِ سَمت، سِه تا دَروازه جِنوبِ سَمت و سِه تا دَروازه مغربِ سمت دَبا.

¹⁴ و شَهرِ دیفار دَوازده تا پی داشتِه که اوشانِ سَر وَرِّه دَوازده تا رَسولِ اِسم بَنوِیشتِه هَبا با.

¹⁵ و اون فرِشتِه که می هَمرَه گَب زنه با، ایتا چو اَندازه گیری یه وَسین که طِلایِ جی با خودشه دَس دِلهِ داشتِه تا شَهر و دروازه شان و اونِ دیفاران رِه اندازِ بگیرِه.

¹⁶ شَهر مربعی شِکل با، اونه درازا و پهنا یِه اندازه با. فِرشتِه اون چویه اندازه گیری یه هَمرَه اون شهرِ اَندازِه بِیته که دو هزار و چارصد کیلومتر با. اونه درازا و پهنا و بُلَندی یه اندازه با

¹⁷ فِرشتِه شهرِ دیفارِ اندازِ بِیته، که آدمی یه قیاسِ هَمرَه اون دیفار شص و پنج مِتر با. که فِرشتِه یه قیاس هم این با.

¹⁸ شَهرِ دیفار یَشمِ جی بِساته هَبا با، و شهر خالِصِ طِلای جی، ایتا شیشه یه مِثان شَفاف با.

¹⁹ شَهرِ دیفارِ پی همه جور جواهرِ هَمرَه قشنگ هَبا با. اوّلین پی یَشمِ جی با، دُوّمین پی یاقوتِ جی، سِوّمین پی اِسبی عَقیقِ جی، چارمین پی زُمرّدِ جی،

²⁰ پنجمین پی سُرخِ عقیقِ جی، شِشمین پی آتَشی عقیقِ جی، هَفتِمین پی زِبَرجَدی جی، هشتمین پی کَبودِ یاقوتِ جی، نهمین پی زردِ یاقوتِ جی، دهمین پی سَبزِ عقیقِ جی، یازدهمین پی فیروزه یه جی و دوازدهمین پی بنفشِ یاقوتِ جی.

²¹ و شَهرِ دَوازده تا دَروازه، دَوازدَه تا مُرواری بان، هَر کُدام اَز دَروازه‌شان ایتا مُرواری یه هَمرَه بِساته هَبا با. شَهرِ جادِه خالِصِ طِلای جی و ایتا شیشه یه مِثان شَفاف با.

²² شَهرِ دِلهِ هیچ معبدی نَدییَم، چون خُداوند خُدای قادِرِ مطلق و وَرِّه، اونه معبد هیسَن.

²³ شَهر آفتو و ماهِ احتیاج نِداره که اونه روشِن هَکونه، چون خُدایِ جلال اونه سو دَنه و وَرِّه اونه لَمپائِه.

²⁴ و مِلّتِشان اونه نورِ دِلِه قدم زَنِن و زمینِی پادشاهان، خودِشانِه جلالِ اوجِه هارنَن.

²⁵ اون شَهرِ دَروازه شان هیچ وَخت روز دِلِه دَبِسِّه نَبونه، و اوجِه هیچ وخت شُو نَبونه.

²⁶ مِلّتِشانِ جلال و حُرمتِ اوجِه هارنَن.

²⁷ وَلی هیچ ناپاکِ چیزی و هیچکَس که اونه کاران نفرت انگیز و دُروئی یه جی هَبو، اَصلاً اونه دِلِه نَشونِه، بلکِه فقط اوشانه اِسم که وَرِّه یه حیاتِ دفترِ دِلِه بَنوِیشتِه هَبا، اونه دِلِه شونِن.