یوحنایِ مکاشفه 2 - گیله ماز

مَسیح پِیغام اَفِسُسِ کلیسایِ وَسین

¹ اَفِسُسِ کلیسایِ فِرشته یه وَسین بَنویس: «اونکه هفتا ستاره خودشه راسِ دَسِ دِلهِ داره و هفتا طِلا لَمپا پایِه یه میَن قَدَم زَنه، اینجور گونِه:

² تی کارانِ دانَم و تی صبر و تَحَمُل و عذابانِ جی خَبر دارَم و دانَم که شَرورِ آدمان نَتَّنی تحمل هَکُنی و اوشانیکه خودِشانِ رِه رسول دُخواندِنَن ولی نییَن، اوشانه آزمون هَکُردی و بِفهمسّی که دُروزَنِن.

³ دانَم که می اِسمِ خاطری صبرِ هَمرَه طاقت هارنی و تَحَمُل کانی و خَسِّه نَبونی.

⁴ «وَلی مَن این گِلِه رِه تی جی دارَم که اون مُحبتی که اَوّل داشتی رِه وِل هَکُردی.

⁵ پس تیِ یاد بیار که کوجهِ یه جی جیر بَکِتی، توبِه هَکُن و اون کارانی که اَوَّل کانِه بِیی رِه بِجا بیار. که اَگه نَکُنی، تی ور هَنَم و تی لَمپا پایِه رِه اونه جایِ سَر گیرنَم، مَگِه اینکه توبه هَکُنی.

⁶ ولی ایتا خُوبی رِه داری که نیکولاییانِ دار و دَسِّه یه کارانِ جی بیزاری، که مَنَم بیزارم.

⁷ «اونکه گوش داره بِشنوئهِ، که خُدایِ روح کلیساها رِه چی گونِه. هر کی که پیروز هَبو، اینه اونه بَخشِنَم تا زندگی یه دارِ میوه یه جی که خُدایِ بِهشتِ دِلِه دَرِه، بُخارِه.

مَسیح پِیغام اِسمیرنایِ کلیسایِ وَسین

⁸ «اِسمیرنایِ کلیسایِ فرشته یه وَسین بَنویس: «اون که اوَّل و اون که آخرِ، اون که بَمِردِه و زندهِ هَبا، اینجور گونِه:

⁹ تی عذابا و فَقرِ جی خَبر دارَم، ولی تو دولتمندی! و اون آدمانِ تُهمَتانِ جی خَبِر دارَم. که گونه یَهودیَن ولی نیَن، بلکه شیطانِ عبادتگاهِن.

¹⁰ اون عذابانِ جی که خِیلی زود کَشِنی، نَتِرس. بِییش، اِبلیس خِیلی زود بعضی اَز شِمِره زِندانِ دِلِه تُووادِنِه تا آزمون هَبین و دَه روز عذاب کَشِنین. تا مرگ وفادار بُمان، که مَن زندگی یه تاجِ تِرِه دَنَم.

¹¹ «اونکه گوش داره بِشنَوئهِ، که خُدایِ روح کلیساها رِه چی گونِه. هر کی که پیروز هَبو، دُوّمین مرگ جی بلایی اونه سَر نیئَنِه.

مَسیح پِیغام پِرگامومِ کلیسایِ وَسین

¹² «پِرگامومِ کلیسایِ فِرِشته یه وَسین بَنویس: «اونیکه دو دَم تیز شَمشیر داره، اینجور گونِه:

¹³ دانَم کوجهِ ماندِنی، اوجِه که شیطانِ پادشاهی یه تختِ. با این وجود، می اِسمِ قایِم بَچِسبسّی، و حتی اون روزانِ دِلِه که آنتیپاس، می اون وفادارِ شاهد رِه که شیمی میَن، اوجِه که شیطان ماندِنه، بَکوشتَن، ایمانی که مَرِه داشتی رِه حَشا نَکوردی.

¹⁴ «ولی مَن، ایتا کوچِ گِلِگیی تی جی دارَم: اوجِه بعضیان رِه داری که بَلعامِ تعلیمِ بَچِسبِسِّن؛ هَمونی که بالاقِ یاد هَدَه که اسرائیلِ قومِ پِیش سنگی هَبو که بَکِتَنِ باعث بونه، تا اون غذایی که بُتِشانِ پیشکَش بونه رِه بُخارِن و بی‌عفتی هَکُنَن.

¹⁵ و همینجورم، بعضیان رِه داری که نیکولاییانِ دار و دَسِّه یه تَعلیمِ بَچِسبِسِّن.

¹⁶ پَس توبِه هَکُن، وَ اِلّا خِیلی زود تی وَر هَنَم و می دَهنِ شَمشیر هَمرَه اوشانه علِیه جَنگ کانَم.

¹⁷ «اونکه گوش دارِه بِشنوئهِ که خُدایِ روح کلیساها رِه چی گونِه. هر کی که پیروز هَبو، اون جاهَدَه ’مَنّایِ‘ جی اونه دَنَم و ایتا اِسبی سَنگ اونه دَنَم، که اونه سَر ایتا جدیدِ اِسم بَنوِیشتِه هَبا که هیچکَس اونه نِدانِه، بِجُز کسی که اونِه گیرنِه.

مَسیح پِیغام تیاتیرایِ کلیسایِ وَسین

¹⁸ «و تیاتیرای کلیسای فرشته یه وَسین بَنویس: «خُدایِ ریکا که اونه چِش اَلوبِیتِه تَشِ رِه ماندِنهِ و اونه لِنگ ایتا مفرقِ که سو سو زَنه یه مِثانِ، اینجور گونِه:

¹⁹ مَن تی کارانِ جی، تی مُحَبت و ایمان و خِدمَت و صبر و تَحملِ جی خَبِر دارَم، وَ دانَم که تی آخرین کاران، تی اَوّلین کارانِ جی بیشتَرِ.

²⁰ وَلی این گِلِگی رِه تی جی دارَم، اون زِنا که اونه اِسم ایزابلِ و خودِشِه نَبیِه دانهِ رِه، آسان گیرنی. اونیکه می پاکارانِ تَعلیم دَنه و رایِه جی به دَر کانه تا بی عفتی هَکُنَن و اون غذاهای جی که بُتِشانِ پیشکَش هَبا رِه بُخارِن.

²¹ اونه مُهلَت هَدَم که توبِه هَکونه، وَلی اون نَخَنِه که خودشه بی عفتی یه جی توبه هَکونه.

²² بِییش، مَن اونه ناخُشی یه لایِ دِلِه تُووادِنَم و اوشانیکه اونه هَمرَه زَنا کانَن رِه ایتا گَتِ مصیبَت دِلهِ تُووادِنَم، مَگِه اینکه اونه کارانِ جی توبه هَکُنَن.

²³ وَ اونه وَچِه شان رِه هلاک کانَم. اون موقِه تمام کلیساها فهمِنَن که مَن اونیمِ که دِلِشان و فِکرِشان رِه وامُج دَمُج کانَم و هر کُدام از شِمِرِه طبقِ شیمی کاران عوض دَنَم.

²⁴ وَلی شُما بقیۀ، تیاتیرای دِلِه، شُما که این تَعلیمِ دُمّالِرو نیئَین و اونچه که بعضیان گونَن شیطانِ جَلِ رازان رِه یاد نِیتین، شِمِره گونَم که، شیمی دوش سَر بیشتر از این بار نُزارنَم.

²⁵ فقط اینکه اونچه که دارین رِه قایم بَچِسبین تا مَن بییَم.

²⁶ «هر کی که پیروز هَبو و می کارانِ تا آخر انجام هَدِه، اونه اِقتدار دَنَم تا تمام قومِشانِ سَر حکومت هَکونه،

²⁷ «و ”آهینی عَصایِ هَمرَه اوشانه سَر حکومت کانه؛ وَ اوشانه ایتا سُفالی پیلکایِ مِثان خُرد کانه،“ دُرس، هَمونجور که مَن می پیَرِ جی اِقتدار بِیتَم.

²⁸ و مَن صبِ ستارۀ رِه اونه دَنَم.

²⁹ اونکه گوش دارِه بِشنوئِه که خُدایِ روح کلیساها رِه چی گونِه.