یوحنایِ مکاشفه 19 - گیله مازخُشحالی آسِمانِ دِلِه 1 بعدِ این چیزان، ایتا صدا بِشنَوِسَّم ایتا گَتِ جَماعَتِ صِدایِ مِثان آسِمانِ دِلهِ، که گونه بان: «هَلِلویاه! نِجات و جَلال و قُوَّت اَمیِ خُدای شین هیسِه، 2 چونکه اونه داوریان حَق وعدلِ. چون اون، اون گَتِ فاحشِه رِه داوری هَکُردِه اون فاحشه که خودشه بی عفتی یه هَمرَه زمینِ فاسِد هَکُردِه، وَ خُدا، خودشه خادمانِ تقاصِ اونه جی بِیته.» 3 وَ یِدَفِه دیگه باگوتَن: «هَلِلویاه! اون شهرِ جی تا اَبد و تا اَبد دود بُلَند بونه.» 4 و اون بیس و چارتا ریش سفید و اون چارتا زندهِ مخلوق خودِشانِه دیمِ سَر بَکِتَن و خُدا رِه که تَختِ سَر نیشته با، پَرَسِّش هَکُردَن و باگُوتَن: «آمین. هَلِلویاه!» 5 ایتا صدا تَختِ جی بوما که گونه با: «اَمی خُدا رِه حمد و ثنا باگویید، اِی تمام اونه خادمین، اِی شُما که اونه جی تَرسِنین، اَز گَت تا کوچِیک!» 6 ایما ایتا صدا بِشنَوِسَّم که ایتا گَتِ جَماعَتِ صِدا رِه ماندِنِه با، و فراوانِ اُوئیشانِ صِدایِ مِثان با، و رَادی بُلَندِ صدا، که داد زنه با و گونه با: «هَلِلویاه! چونکه خُداوند، اَمیِ خُدا، خُدای قادِرِ مطلق، دَرِه سلطَنَت هَکونِه. 7 بیئین ذوق هَکُنیم و خوشحال هَبیم، وَ اونه جَلال هَدیم، چون اون وَرِّه یه عَروسی یه موقِه بَرِسییَه، وَ اونه عَروس خودِشِه آمادِه هَکُردِه؛ 8 ایتا نازکِ کَتان لِواس که سو سو زَنه و پاکِ رِه اونه هَدَن تا خودشه تَن دَکُنِه.» چون اون نازُکِ کَتان لِواس، مقدّسین صالِحِ اعمالِ. 9 و اون فرشتِه مَرِه باَگوته: «اینه بَنویس: خُشا بِحال اوشانیکه اون وَرِّه یه شامِ عروسی دَعوَتِن.» وَ مَرِه باَگوته: «ایشان خُدای حَقیقی کَلامِن!» 10 ایما، اونه لِنگ دَکِتَم تا اونه پَرَسِّش هَکُنَم. وَلی اون مَرِه باَگوته: «اینجور نَکُن! چون مَنَم تی مِثان و تی اَداشانِ مِثان که عیسی یِه شَهادَتِ قائم بَچِسبِسِّن، هَمخِدمتم. خُدا رِه پَرَسِّش هَکُن! چون عیسی یِه شَهادَت، نَبُوَّتِ روحِ.» اونیکه اِسبی اَسبِ سَر سَوارِه 11 ایما بَدییَم که آسِمان واز هَبا، و ایتا اِسبی اَسبِ بِیشییَم! یِنفر اونه سَر سَوارِه که اونه اِسم وفادار و حَقِّ. اون عادلانِه داوری کانه و جَنگِنِه. 12 اونه چِش اَلو بِیتِه تَشِ ماندِنِه و اونه کَلّه یه سَر خِیلی تاجا دَرِه. وَ ایتا اِسم اونه سَر بشنویشتِه هَبا که هیچکَس نِدانِه، بِجز خودِش. 13 ایتا خونی قَوا دَکوردِه با و اِسمی که اونه دُخواندَن ’خُدایِ کَلامِ‘. 14 آسِمانِ لَشگرِشان، نازکِ کَتان لِواس دَکُردِه بان که اِسبی و پاک با، اِسبی اَسبِ سَر سَوار بان و اونه دُمّالسَر هَنه بان 15 وَ اونه دَهَنِ جی ایتا تیز شَمشیر دِرگا هَنِه با، تا اونه هَمرَه مِلّتیشان رِه بَزِنِه. «آهینی عصایِ هَمرَه اوشانه سَر حکومت کانه.» او، خُدای قادِرِ مطلقِ غیظ، و غضبِ انگورِ شرابِ حوضِ دِلِه لَگَدِ دَموج کانه. 16 ایتا اِسم اونه قَوا و رانِ سَر بَنوِیشته هَبا: ’شاه شاهان و خُداوندِ خداوَندان.‘ 17 ایما ایتا فِرِشتِه رِه بَدییَم که آفتویه دِلِه ایسَبا و بُلَندِ صدایِ هَمرَه تمام پَرَندگانی که آسِمانِ دِلهِ پَر زَنه بان رِه دُخوانِسِّه و باَگوته: «بیئین، خُدایِ گَتِ شامِ وَسین جَم هَبین، 18 تا پادشاهان و فرماندِهان و رَسدارانِ گوشتِ جی بُخارین، وَ اوشانه اَسب و سَوارانِ گوشتِ جی، وَ تمام آدمان، از گَت تا کوچِیک، پاکار و آزادِ گوشتِ جی بُخارین.» 19 و اون وحشی جانِوَر و زمینِی پادشاهانِ بَدییَم، که خودِشانِه لَشگرِشانِ هَمرَه جَم هَبا بان، تا اونه علیِه که اَسبِ سَر نیشتِه و اون لَشگرِ علِیه بَجِنگِن. 20 اون وحشی جانِوَر گِرِفتار هَبا، و اونه هَمرَه اون دِروئی پیغَمبر که اون وحشی جانِوَر اِسمِ هَمرَه نِشانه ها و معجِزات انجام دَنهِ با و اون نِشانه هانِ هَمرَه اوشانِ گول بَزَه با که اون وحشی جانِوَر علامتِ قبول هَکُردهِ بان و اونه مُجَسمِه رِه پَرَسِّش کانه بان. اوشان هر دُتا، زندهِ زندهِ، تَشِ دریاچه یه دِلهِ که گوگِردِ هَمرَه سوزِنِه، تُووادِه هَبان. 21 وَ بقیِه اوشان اون شَمشیر هَمرَه که اون اَسب سَوارِ دَهَنِ جی دِرگا هَنِه با، بَکوشت هَبان و تمام پَرَندِگان خودِشانِ رِه اوشانه گوشتِ جی سیر هَکُردَن. |
@ 2024 Korpu Company