یوحنایِ مکاشفه 18 - گیله مازبابِلِ فور بَموئَن 1 ایما بَدییَم ایتا دیگه فِرِشتِه آسِمانِ جی دَرِه جیر هَنه که ایتا گَتِ اقتدار داشتِه و زمین اونه جَلالِ هَمرَه نورانی هَبا. 2 ایتا بُلَندِ صدایِ هَمرَه داد بَزَه که: «فور بوماَ! گَتِ بابِل فور بوماَ! اون آلِشانِ سِرِه هَبا! وَ هر ناپاکِ اَرواحِ مَقَر، وَ هر ناپاکِ پَرنده یه فَک، وَ هر وحشی جانِوَر لانه که ناپاک و نفرت انگیزِ. 3 چون اونه هرزگی یه هوا و هَوَس شرابِ جی تمام مِلّتِشان بُخاردِن. وَ زمینِ شاهان اونه هَمرَه زَنا هَکُردَن، وَ زمینِ تاجِران اونه زیادی تجمّلاتِ جی پولدار هَبان.» 4 ایما ایتا دیگه صدا آسِمانِ جی بِشنَوِسَّم که باگوته: «اِی می قوم، این شَهرِ جی دِرگا بیئین، نَبو که اونه گُناهانِ دِلهِ شریک هَبین، نَبو که اونه بَلائِشان شیمی سَر هم بیه، 5 چونکه اونه گُناهان تا آسِمان بَرِسییَه، وَ خُدا اونه خطاها رِه خودشه یاد بیاردِه. 6 هَمونجور که اون بَقیِه یه هَمرَه رفتار هَکُردِه اونه هَمرَه رفتار هَکُنید؛ اون کارانِ عوض که هَکُردِه، دو بَرابَر اونه عوض هَدین. اون شرابِ پیاله یه دِلِه که خودِش دُرس هَکُردِه، دو برابر اونه هَدین. 7 همون قَدَر که خودِش رهِ جلال هَدَه و تجملاتِ دِلِه زندگی هَکُردِه همون قَدَر اونه عذاب و شیوَن هَدین. چون خودشه دِلِ میَن گونِه، ”من جوری نیشِنَم که انگار ایتا مَلَکِه نیشتِه. بیوِه نیِیَم و هیچ وَخت شیوَن نُکانَم.“ 8 اینِه وَسین اونه بلاها یه روزِ دِلِه هَنِن، مرگ و شیون و قَحطی. وَ تَشِ دِلِه سوزِنِه. چونکه خُداوند خُدایِی که اونه داوری هَکُردِه، قادِرِ.» 9 وَ زمینِ پادشاهان که اونه هَمرَه زَنا هَکُردَن و اونه هَمرَه تجمّلاتِ دِلِه زندگی هَکُردَن، وختی اونه بَسوتَنِ دود رِه بِینَن، اونه وَسین شیوَن و زاری کانَن و اونه وَسین عزا گیرنَن. 10 اونه عذابِ تَرسِ جی دور اِیسَنَن و گونَن: «وای، وای! اِی گَتِ شهر، اِی بابِل، اِی رَسدار شهر! چی هَبا که یه ساعَتِ سَر فور بوماَیی!» 11 وَ زمینِ تاجرِان اونه وَسین بِرمِه کانَن و عزا گیرِنَن، چون دِ هیچکس اوشانه بارِ نَهینِه، 12 یعنی نه طِلا و نُقرِه و جواهرات و مُرواری یه اوشان رِه؛ نه گِرانِ نازکِ کَتان و ابریشم و ارغوان و سُرخِ حریرِ اوشان رِه؛ نه جورواجورِ عطردارِ چو و جورواجورِ عاج ِظَرفان و جورواجورِ گِرانِ چویی ظرفان و مِفرق و آهین و مرمَرِ اوشان رِه، 13 نه دارچین و اَدویه و خوش بو بخور و مُر و کندرِ اوشان رِه؛ نه شراب و روغَن زیتون و خوبِ آرد و گَندُم اوشان رِه؛ نه گو و گوسَند و گَلِّه ها و اَسبِشان و اوشانه ارابه شان رِه و نه پاکاران یعنی آدَمان جان رِه. 14 اوشان گونَن: «اون میوِه که تی جان اونه آرزو رِه داشتِه، تی دَسِ جی بَشَه. تمام تی تجملات و شُکوه به باد بَشَه، وَ دِ هیچ وَخت اوشانه بِدس نیارنی.» 15 وَ این تاجرِان بار که اونه هَمرَه پولدار هَبان، اون عذابِ تَرسِ جی که اون کُشِنِه، دور اِیسَنَن و بِرمِه کانَن و گَتِه شیوَنِ هَمرَه 16 گونَن: «وای، وای! اِی گَتِ شهر، که لِواسی نازکِ کَتانِ پارچه هایِ جی که ارغوانی و سُرخ با دَکُردی وَ طَلا و جواهر و مُرواری یه هَمرَه بَزک هَبَیی! 17 چون تمام تی دارایی یه ساعتِ سَر به باد بَشَه.» وَ تمام ناخُدائِشان و هر کدام از اوشان که هَمَش کَشتی یه هَمرَه سَفر کانَن، مَلَوانان و تمام اوشانیکه دریایِ راه جی تجارت کانَن، دور اِیسَن. 18 وَ همون موقِه که اونه بَسوتَنِ دود رِه بَدییَن، داد بَزَن و باگُوتَن: «کُدام شهر، این گَتِه شَهرِ مِثان با؟» 19 وَ خاک خودِشانِه سَر بَریختِن و شیوَن هَکُردَن و ماتَم بِیتَن که: «وای، وای! اون گَتِ شهرِ وَسین، شَهری که تمام کَشتی‌دارِشان، اونه ثروتِ هَمرَه پولدار هَبان، اَسِه یه ساعتِ سَر فور بوماَ! 20 اِی آسِمان اونه وَسین ذوق هَکُن! اِی مقدّسین و پِیغمبرِان و رَسولان اونه وَسین ذوق هَکُنید! چون خُدا شیمی تقاص اونه جی بِیتِه.» 21 ایما ایتا رَسدار فِرِشتِه، ایتا سنگ که ایتا گَتِه آسیابِ سنگِ مِثان با رِه بِیته و اونه دَریایِ دِلهِ تُووادَه و باَگوته: «بابِل، اون گَتِ شهر، اینجوری کُشت و کُشتارِ هَمرَه فور هَنِه، و دِ هیچ نِشانِی اونه جی پیدا نَبونه. 22 ایما دِ نه مُطرِبان و چنگ نوازانِ صِدا وَ نه نی زَن و شیپورچی شانِ صِدا تی جی بِشنَوِسِّه نَبونه، دِ هیچ صنعتگری و هیچ صِنفی تی دِلهِ پیدا نَبونه. وَ دِ هیچ آسیابِ صِدا تی جی بِشنَوِسِّه نَبونه؛ 23 و دِ هیچ لَمپایه سو تی دِلِه نِتابِنِه؛ دِ هیچ عَروس و زامایِ صِدا تی جی بِشنَوِسِّه نَبونه. چونکه تی تاجِران زمینِ گَتِه مَردِکان بان و تمام مِلَّتِشان تی جادو یه هَمرَه گُمراه هَبان. 24 اونه دَس، مُقدّسین و پِیغمبرانِ خون، وَ تمام اوشانیکه زمینِ سَر بَکوشت هَبان خونِ هَمرَه آلودِه با.» |
@ 2024 Korpu Company