مَرقُس 13 - گیله ماز

عیسی معبدِ خراب هَبوسَّن پیشگویی کانه

¹ وَختی عیسی مَعبَدِ جی دِرگا هَنِبا، ایتا اَز اونه شاگِردان اونه باَگوته: «اُسّا! بِیِش، این سَنگِشان و بَنائیشان چَنّی قَشَنگن!»

² عیسی اونه باَگوته: «تمامِ این گَتِه بنائیشان رِه دینی؟ بِدان ایجه سَنگ سَنگِ سَر نُماندِنه، بلکه همه فور هَنِن.»

³ وَختی عیسی مَعبدِ روبِرو زِیتونِ کوهِ سَر نیشته با، پِطرُس و یعقوب و یوحنا و آندریاس خَلوتِ دِلِه اونه جی بَپُرسیَن:

⁴ «اَمِرِه باگو این چیزان کِی اِتِفاق دَکِنه. تمام این چیزانِ نِشانه وَختی که اونه اتفاق دَکِتَن نزیک بونه چیِه؟»

⁵ عیسی اوشانه باَگوته: «مُواظِب هَبین تا هیچکس شِمِره راه جی به در نَکُنِه.

⁶ چون خِیلیان می اِسمِ هَمرَه هَنِن، گونَن، ”مَن همون مَسیحَم“ وَ خِیلیان رِه راه جی به در کانَن.

⁷ وَختی جَنگِشانِ بارِه اِشنَوِنید و جَنگِشانِ خَبِر شِیمی گوش رَسِنه، پَریشان نَبین. اینجور چیزان بایسِّی اتّفاق دَکِه، وَلی هَلَه این آخِرِ زِمان نیِه.

⁸ قومان و مَملِکَتان همدیگَرِ عَلِیه وَرِسِنَن. خیلی جاها زِلزِلِه هَنه، قَحطی بونه. وَلی ایشان تَنها شُروع بِزاسَّن دَردِ ماندِنِه.

⁹ «وَلی شُما شیمی مُواظِب هَبین، چون شِمِره مَحکَمِه یه تَحویل دَنِن و عِبادَتگاهانِ دِلِه زَنِن و می خاطِری فَرمانداران و پادِشاهانِ وَرجه هیسِنین تا اوشانه پِیش شَهادَت هَدین.

¹⁰ اَوَل بایسّی انجیل تمام قومِشانِ وَسین اِعلام هَبو.

¹¹ پَس هر وَخت شِمِره دَسگیر هَکُردَن و مَحکَمِه بَکِشاندَن، پیش پیش نِگَران نَبین که چی باگویین، بلکه اونچه که همون موقِه شِمِرِه هَدَه بونه، اونِه باگویید، چون اونیکه گَب زَنه شُما نییَین، بلکه روح القُدُسِ.

¹² اَداش، اَداشِ و پیَر وَچِه رِه مَرگِ تسلیم کانه. وَچِه شان خودِشانِه پیَر و مآر عَلِیه وَرِسِنَن و اوشانه کُشتَن دَنِن.

¹³ هَمِه می اسمِ خاطِری شیمی جی بیزار بونَن، وَلی هر کی که تا آخَر دَوام بیارِه و بِمانه، نِجات گیرنِه.

¹⁴ «وَلی وَختی اون ”وَحشتناک چیرهِ“ اوجه که نباید دَبو، بَرپا بِینین - اونیکه دَره خواندِنه رِه حالی هَبو - ایما اوشانیکه یَهودیِه مَنطَقِه یه دِلِه دَرِن، کوهِ سَمت دَر بوشون.

¹⁵ هر کی سِرِه یه پُشتِ بامِ سَر دَرِه، هیچی یه بِیتَنِ وَسین جیر نییِه و سِرِه یه دِلِه نَشو.

¹⁶ هر کی بِجار سَر دَرِه، خودشه قَوایِ بِیتَنِ وَسین سِرِه وَنِگردَه.

¹⁷ وای بِحالِ زِناکانی که اون روزان شِکَمدارَن و اوشانیکِه وَچِه شیر دَنِن!

¹⁸ دُعا هَکُنید این اِتِّفاقان زِمِسّانِ دِلِه دَنِکه.

¹⁹ چون اون روزان ایتا مُصیبَتی اتّفاق دَکِنِه که اونِه مِثان از اوَّلِ خِلقت که خُدا دُنیا رِه بِوجود بیاردِه تا اَلآن اتّفاق نَکِتِه و هیچ وَخت هم دَنِکِنِه.

²⁰ اَگه خداوند اون روزان رِه کوتاه نَکُرده با، هیچ بَشَری جانِ سالِم بِدَر نَبِردِه. وَلی اِنتخاب هَبوسِّه شانه خاطِری، که خودش اوشانه اِنتخاب هَکُرده، اون روزان رِه کوتاه هَکُردِه.

²¹ اون دورِه، اَگه کَسی شِمِره باگو: ”بِیِش، مَسیحِ موعود ایجه دَرِه“، یا ”بِیِش، اون اوجِه دَرِه!“ باوَر نَکُنین.

²² چون دروئی مَسیحان وپیغمبران وَرِسِنِن، وَ عَجیب کاران و مُعجِزِها کانَن تا اَگه هَبو اِنتخاب هَبوسِّه شان رِه هم راه جی بِدَر هَکُنَن.

²³ پَس شِیمی حَواس دَبو، چون پیشتَر تمام ایشان رِه شِمِره باگوتَم.

²⁴ «وَلی اون روزان، اون گَتِ مُصیبَت دُمّال، «”خورشید تاریک بونه و ماه دِ سو نَدِنه.

²⁵ سِتارِه شان آسِمانِ جی جیر کَنِن و آسِمانِ ستونان لَرزِه دَکِنه.“

²⁶ ایما مَردُم اِنسانِ ریکا رِه دینَن که گَتِه قُدرَت و جلالِ هَمرَه اَبرشانِ دِلِه هَنِه.

²⁷ اون فِرشتِگان رِه روانه کانه و خودشه انتخاب هَبوسِّه شانِ دُنیایِ چار سویِ جی، زَمینِ این سَر تا آسِمانِ اون سَر، یِجا جَم کانه.

²⁸ «اَنجیل دارِ جی این دَرسِ یاد بِگیرین: هَمینکه اونه شاخِه شان نُروک زَنِه و وَلگ دَنِه، فَهمِنین تابِسّان نَزّیکِه.

²⁹ هَمینجور هَم، هر وَخت بِدیِیَن این چیزان اتّفاق دَکِنِه، بِدانید انسانِ ریکایِ بَموئَن نَزّیکِه، بلکه دَرِ وَر دَرِه.

³⁰ راس راسی شِمِره گونَم تا تمام این اتّفاقان دَنِکه، این نسل از بِین نَشونِه.

³¹ آسِمان و زَمین از بِین شونِه، وَلی می گَبِشان هیچ وَخت از بِین نَشونِه.

اون روز و ساعتِ جی هیچکس خَبِر نِداره

³² «بِجزآسِمانی پیَر هیچکی اون روز و ساعَتِ نِدانه؛ حتّی آسِمانِ فِرِشتِگان و ریکا هَم اونه جی خَبِر نِدارَن.

³³ پَس بیدار بییَسید و شِیمی حَواس دَبو، چون نِدانین اون موقِه کِی رَسِنه.

³⁴ اون روزِ بَموُئن، یِنَفَرِه ماندِنه که سَفر بَشَه و وَختی که دَبا بوشو، خودشه سِرِه یه اختیاره خودشه پاکارانِ دَس هَدَه، وَ هَر کُدامِ ایتا وظیفِه هَدَه و دَربان رِه هَم دَستور هَدَه که بیدار بُمانه.

³⁵ پَس شُما هَم بیدار بییَسید، چونکه نِدانین صاب سِرِه کِی هَنه، شُو یا نِصفِ شُو، تِلایِ دُخوانِسَّنِ موقِه یا صُبِ سَر.

³⁶ نَکُنِه اون یِدَفه بییِه و شِمِرِه خُوابِ دِلِه بِینِه.

³⁷ اونچه که شِمِره گونَم، هَمِه رِه گونَم: بیدار بییَسید!»