اِنجیلِ مَتّی 18 - گیله مازکی هَمِه یه جی گَته تَرَه 1 ایما شاگِردان عیسی یه ورجه بومَن و اونه جی بَپُرسیَن: «کی آسمان پادشاهِی یه دِلِه هَمِه یه جی گَته تَرِه؟» 2 عیسی ایتا وَچِه رِه دُخوانِسِّه و اونه جی بِخواسِّه شاگِردانِ میِن بیِیَسه. 3 وَ باَگوته: «راس راسی شِمِره گونَم، تا عَوَض نَبین و کوچِ وَچِه شانِ مِثان نَبین، هیچ وخت نَتَّنید آسمانِ پادشاهِی یه دِلِه بیشین. 4 هَرکی خودِش رهِ این کوچِه وَچِه یه مِثان کوچِک هَکونه، آسمانِ پادشاهِی یِه دِلِه گَت تَرین بونه. 5 هر کی اینجور وَچِه رِه می اِسمِ خاطِری قَبول هَکونه، مَرِه قَبول هَکُردِه. 6 «وَلی هر کی باعِث هَبو ایتا ازاین کوچِکان که مَرِه ایمان داره بِه گُناه دَکِه، اونه رَه بِهتَر با که خودشه گَردَن آسیاب سَنگ دَبِدِه و دَریایِ جَلِ جایِ دِلِه غَرق هَبو! 7 وای بر این دُنیا که آدَمی رِه بِه گُناه وَسوَسِه کانه. چون وَسوَسِه هَمِش دَرِه، وَلی وای بِحالِ کَسی که وَسوَسِه باعِث بونه! 8 «اَگِه تی دَس یا لِنگ تِرِه بِه گُناه کِشاندِنِه، اونِه بَبین و تُوواد چونکه تِرِه بِهتَرِ که شَل یا چُلاق اَبَدی زندگی یه دِلِه بیشی تا اینکه دَس و لِنگِ هَمرَه اَبَدی تَشِ دِلِه تُووادِه هَبی. 9 وَ اَگِه تی چِش تِرهِ بِه گُناه کِشاندِنِه، اونِه دَر بیار و تُوواد چونکه تِرِه بِهتَرِ ایتا چِشِ هَمرَه اَبَدی زندگی دِلِه بیشی، تا اینکه دُتا چِشِ هَمرَه جَهَنَمِ تَشِ دِلِه تُووادِه هَبی. گُم هَبوسِّه گوسِند مَثَل 10 «هیچ وَخت این کوچِ وَچِه شانهِ کوچِک نِشمارین. چونکه شِمِره گونَم اوشانه فِرِشتِگان آسِمانِ دِلِه هَمَش می آسِمانی پیَرِ دیمِ دینَن. 11 چون انسان ریکا بوما تا گُم هَبوسِّه شانهِ نِجات هَدِه. 12 چی گَمان کانید؟ اَگِه ایتا مَردَای صد تا گوسِند بِدارِه و ایتا اَز اوشان گُم هَبو، تی نَظَر اون نَوَد و نِه گوسِند دیگَرِ کوهِ دِلِه وِل نُکانِه و گُم هَبوسِّه گوسِند دُمّال نَشونِه؟ 13 آرِه شِمِره گونَم اگه اونِه پیداهَکونه، اون ایتا گوسِند وَسین بیشَتر خوشحال بونه تا اون نَوَد و نُه گوسِند وَسین که گُم نَبان. 14 اینه وَسین شیمی آسِمانی پیَره خواسِّه این نیِه که حَتّی ایتا از این کوچَکان هَلاک هَبون. اَگه تی اَداش تِرِه گناه هَکُردِه 15 «اَگِه تی اَداش تِرِه گُناه هَکُردِه، اونه ورجه بوشو و شیمی میَن اونه خَطا رِه اونه گوشزَد هَکُن. اَگه تی گَبِ گوش هَکُردِه، تیِ اَداشِ پیدا هَکوردی؛ 16 وَلی اَگِه تی گَبِ گوش نَکُردِه، یکی دو نَفر دیگَرِ تیِ هَمرَه بَبِر تا هر اِتهامی، دو سِه تا شاهِد گَواهی یه همرَه ثابِت هَبو. 17 اَگِه حاضر نَبا اوشانه گَبِ گوش هَکونِه، كلیسا رِه باگو، وَ اَگِه حاضِر نَبا حَتّی كلیسای گَبِ گوش هَکونه، بَنی تِرِه ایتا بت پَرَس یا خراجگیر مِثان هَبو. 18 «راس راسی شِمِره گونَم، هَر چی زَمینِ سَر دَبِدین، آسِمانِ دِلِه هَم دَبِسِّه بونه؛ وَ هَر چی زَمینِ سَر واز هَکُنید، آسِمانِ دِلِه هَم واز بونه. 19 اینم شِمِره گونَم اَگِه شیمی جی دو نفر زَمینِ سَر اونچه یه باره که خُدایِ جی خَنید یِک دِل هَبین، می آسِمانی پیَر اونِه شِمِره دَنه. 20 چونکه هَر جا دو یا سِه نَفر می اسمِ هَمرَه جَمع هَبون، مَن اوجِه اوشانه میَن دَرَم.» بی رَحمِ پاکارِ مَثَل 21 ایما پِطرُس عیسی یِه ورجه بوما و اونه جی بَپُرسیِه: «آقا، اَداشی که مَرِه بَدی کانه رِه چَن دَفِه بایسّی بِبَخشِم؟ تا هَفت دَفِه؟» 22 عیسی اونه باَگوته: «نَگونَم هَفت دَفِه، بلکه هَفتاد تا هَفت دَفِه. 23 چونکه آسمانِ پادشاهِی ایتا پادشاهِ مِثانِ که تَصمیم بِیته خودشه پاکارانِ هَمرَه حِساب کِتاب هَکونه. 24 پس وَختی حِساب کِتابِ شُروع هَکُردِه، یِنَفَرِ اونه ورجِه بیاردَن که آنقَدَر پادشاه رِه بِدِهکار با که حتّی اَگه دو هِزار سال پادشاهِ وَسین کار کانِبا بازهَم نَتَّنِسِّه خودشه بدهی رِه پَس هَدِه. 25 وَ چون نَتَّنِسِّه خودشه بدهی رِه هَدِه، اَرباب دَستور هَدَه اون رِه اونه زَن و وَچِه و تمام اونه دار و نَدارِ هَمرَه بَروشَن تا خودِشه طَلَبِ هَگیره. 26 وَلی اون پاکار اَرباب لِنگِ پیش زانو بَزَه و خواهِش هَمرَه باگوتِه: ”مَرِه مُهلَت هَدِه، تمام می قَرضِ تِره دَنَم.“ 27 اَرباب دِل اونه رَه بَسوتِه و اونه وِل هَکُردِه و اونه قَرضِ بِبَخشیَه. 28 «وَلی وَختی هَمین پاکار دَبا درگا بوشو، ایتا اَز خودشه هَمکارانِ بَدییِه که صَد دینار که سِه ماه کارگری دسمزد قَدَر با اونه بِدِهکار با. پَس اونه بِیته و اونه قُورتِ فشار هَدَه و باگوتِه: ”تی قَرضِ پَس هَدِه!“ 29 اونه هَمکار اونه لِنگِ پیش زِانو بَزَه و خواهِش هَمرَه باگوتِه: ”مَرِه مُهلَت هَدِه؛ تا تمام می قَرضِ تِرِه هَدَم.“ 30 وَلی اون قَبول نَکُردِه، وَ اون مَردَای رِه زِندانِ دِلِه تُووادَه تا خودشه بدهی رِه هَدِه. 31 وَختی بَقیه پاکاران این ماجَرا رِه بَدییَن خِیلی ناراحَت هَبان، خودِشانِه اَرباب ور بَشَن و تمام ماجَرا رِه اونه وَسین باگوتَن. 32 ایما اَرباب اون پاکارِ خودشه وَرجه دُخوانِسِّه و اونه باگوته: ”اِی پاکارِ شَرور، مَگِه مَن تی خواهِش و تَمَنّایِ وَسین تمام تی قَرضِ نِبَخشییَم؟ 33 مَگِه نَبایِسّی هَمونجور که مَن تِره رَحم هَکُردَم، تو هَم تیِ هَمکارِ رَحم کانِه بِی؟“ 34 اَرباب آنقَدَر برزَخ هَبا که اونه زِندانِ دِلِه تُووادَه تا شِکَنجِه هَبو و تمام خودشه قَرضِ هَدِه. 35 هَمینجور هَم می پیَر که آسمانِ دِلِه دَرِه این بَلا رِه شیمی سَر هارنه، اَگِه شُما هَم شیمی اَداشه دِلِ جی نِبَخشین.» |
@ 2024 Korpu Company