لوقا 7 - گیله مازرُومی اَفسَر پاکارِ شفا 1 وَختی عیسی تمام خودشه گَب مَردُمانِ هَمرَه تَمام هَکُردِه، به كَفرناحوم شَهر بَشَه. 2 اوجِه ایتا رُومی اَفسَر دَبا که ایتا پاکار داشتِه و خِیلی اونه رَه با ارزش با. اونه پاکار مَریض هَبا و دَبا بَمیرِه. 3 وَختی اَفسَر، عیسی یِه آوازِه رِه بِشنَوِسِّه، یَهودِ گَتِه شانِ جی چَن نَفَر رِه اونه وَرجه روانه هَکوردِه تا اونه جی بِخوان بیه و اونه پاکارِ شَفا هَدِه. 4 اوشان عیسی یِه وَرجه بومَن و اونه جی خواهِش تَمَنّا هَکُردَن و باگوتَن: «این مَردای لیاقت داره این لُطفِ اونه وَسین هَکُنی، 5 چونکه اَمیی مَردُم رِه دوس دَاره و همونیه که اَمیی عبادَتگاه رِه اَمِرِه بِساته.» 6 عیسی اوشانه هَمرَه بَشَه. وَختی سِرِه یه نَزیکی بَرِسییَه، اون اَفسَر چَن نَفَر از خودشه رَفِیقانِ این پِیغامِ هَمرَه عیسی یه ورجه روانه هَکوردِه و باگوته: «اِی آقا، تِره زَحمَت نَدِه، چونکه مَن لایِق نیَم تو می سِرِه یِه سَخفِ جیر بیئَیی. 7 اینه وَسین، خودَم رِه لایق نِدانِسَّم تی وَرجه بیَم. فَقَط یه کَلَمِه باگو می پاکار شَفا گیرنِه. 8 چونکه مَن خودَم فَرماندِه دارَم و سَربازانی هَم می دَسِّ جیر دارَم. ایتا رِه گونَم ”بوشو!“ شونِه، ایتا دیگَرِ گونَم ”بیِه!“ هَنه. می پاکارِ گونَم ”این كارِ هَکُن!“ اون این کارِ کانه.» 9 عیسی وَختی اینه بِشنَوِسِّه، اونه گَبِ جی تَعَجِب هَکُردِه و جَماعَتی كه اونه دُمّالسَر هَنِه بان رِه بیِشیِه و باگوته: «شِمِره گونَم، اینجور ایمانی حَتّی اسراییلِ مَردُمانِ دِلِه هَم نَدییَم.» 10 وَختی اَفسَرِ پِیغام رِسانان سِرِه وَگَرِسَّن، اون پاکاررِه سالِم وتندرس بَدییَن. عیسی ایتَا جَوانِ زندهِ کانِه 11 چَن وَخت دیگه، عیسی به شَهری که اونِه اِسم نائین با بَشَه. اونه شاگِردان و ایتا گَتِه ازدِحام اونه همراهی کانه بان. 12 وختی شَهرِ دروازۀ یه نَزیکی بَرِسیَه، بَدییَه ایتا مِیِّتِ بَرنِن که ایتا بیوِه زِنا یِه تنها ریکا با. شَهرِ مَردُم جی خیلیان هم اون زِنا رِه هَمراهی کانه بان. 13 عیسی یه خداوند وَختی اونه بَدییَه، اونه دِل اونه رِه بَسوتِه و اون بیوِه زِنا رِه باگوته: «بِرمِه نَکُن!» 14 ایما پِیش بَشَه و تابوتِ سَر دَس بَنَه. اوشانیکه تابوتِ بَرنِه بان، بییَسَن. عیسی باگوته: «اِی جَوان تِرِه گونَم، وَرِس!» 15 مُرده راس هَبا و بِنیشته و شُروع هَکُردِه به گَب بَزَئن! عیسی اونه خودِشه مآره دَست بِسپارسِّه. 16 تمام مَردُم بَتِرسیَن و همونجور که خُدا رِه شُکر کانه بان، گونه بان: «ایتا گَتِ پِیغَمبَر اَمی میَن ظهور هَکُردِه. خُدا خودشه قومِ کمک هَکوردَنِ وَسین بوما.» 17 عیسی یه این کارِ خَبَر تمام یَهودیِه یه دِلِه و تمام اون دور و وَر دَپیتِه. یحییِ قاصِدان 18 یَحیی یه شاگِردان یحیی رِه تمام این اِتِّفاقانِ جی خَبَردار هَکُردَن. اون دو نَفَر از خودشه شاگردانِ دُخوانِسِّه 19 و این پِیغامِ هَمرَه عیسی یه خُداوَندِ وَرجه روانه هَکوردِه و باگوته: «تو هَمونی هیسی كه بایسّی بییِه، یا یِنَفَر دیگَرِ منتظِر هَبیم؟ 20 اون دو نَفَر وَختی عیسی یه وَرجه بومَن اونه باگوتَن: «یحیی یه تَعمید دَهندِه اَمَرِه روانه هَکورده تا تی جی بَپُرسیم تو هَمونی هیسی که بایسّی، بییِه یا یِنَفَر دیگَرِ منتظِر هَبیم؟» 21 همون موقه، عیسی خِیلی از اوشانیکه درد و مَرَض و پَلیدِ اَرواح داشتَن رِه شَفا هَدَه و خِیلی از کوران رِه بینا هَکُرده. 22 ایما قاصِدانِ جَواب باگوته: «بیشین و اونچه که بِدیِیَن و بِشنَوِسّین رِه یَحیی وَسین باگویید، كه کوران دینَن، شَلان راه شونَن، جُذامیان شَفا گیرنَن، کَران اِشنَوِنَن، مُردِگان زنده بونَن، وَ فَقیران رِه خَبَرِ خوش هَدهَ بونه. 23 خوش بِحالِ کَسی که مَرِه شَک نَکُنِه.» 24 وَختی یَحیی یه قاصِدان بَشَن، عیسی یحیی یه بارِه شُروع به گَب بَزَن هَکُردِه و جَماعَتِ باگوته: «چیه بَدییَنِ وَسین صَحرایِ دِلِه بَشَیین؟ لَلِه یه بَدییَنِ وَسین كه وایِه جی لَرزِنِه؟ 25 پس چیه بَدییَنِ وَسین بَشَین؟ ایتا مَردای که نَرمِ پیرَن خودشه تَن داره؟ اوشانیکه پُر زَرق و بَرق لِواس دُکانَن و تَجملاتی زندگی کانَن، پادشاهانِ کاخِ دِلِه دَرِن. 26 پَس چیه بَدییَنِ وَسین بَشَین؟ ایتا پِیغَمبَرِ بَدییَنِ وَسین؟ آرِه، شِمِره گونَم او ایتا پِیغَمبَر جی هم گَتِ تَره. 27 او هَمونیِه كه نِوِشتِه های مُقَدَّسِ دِلِه اونه بارِه بَنویشتِه هَبا: «”اَسِه می قاصِدِ تی جی جلوتر روانه کانَم که تی راه رِه تی وَسین آمادِه هَکونه.“ 28 شِمِره گونَم یحیی جی گَته تَر کسی مآره جی بِزاسِّه نَبا، وَلی کوچیکترین، خُدایِ پادشاهِی یه دِلِه اونه جی گَته تَرِه.» 29 تمام مَردُم که این گَبِ بِشنَوِسَّن، حتّی خَراجگیران، تایید هَکُردَن که خُدایِ راه حَقِ، چونکه یحیی یه دَّسِ جی غسل ِتَعمید بِیته بان. 30 وَلی عُلَمایِ فِرقِه فَریسی و توراتِ مُعَلِمین که یَحیی یه جی تَعمید نِیتَه بان، اینجوری خُدایِ اِراده رِه خودِشانِه وَسین رَد هَکُردَن. 31 عیسی باگوته: «پس، این نسلِ مَردُم به چی تَشبیِه هَکُنَم؟ چیرِه ماندِنَن؟ 32 وَچِه هانی رِه ماندِنَن كه بازار دِلِه نیشِنِن و هَمدِیگَره دُخواندِنَن گونَن: «”شِمِرِه نِی بَزییم، نَرِقصییَین، مَرثیِه بُخوانِسِّیم، بِرمِه نَکُردِین.“ 33 چونکه یحیی یه تَعمید دَهندِه بوما كه نه نان خاردِه و نه شراب نوش کانِبا؛ باگوتین ”آل دارِه.“ 34 انسانِ ریکا بوما که خارنِه و نوش کانه؛ گونید ”آدَمی هیسه شِکَم پیس و شراب خوار، خراجگیران و گُناهکارانِ رَفیقِ.“ 35 ولی وچِهانِ عقل و حکمَتَن که دُرسِّی یه حکمت رِه ثابت کانَن.» گُناهکارِ زِنا بَخشیدِه بونه 36 یه روز ایتا ازعُلمایِ فرقی فَریسی عیسی رِه غَذا بُخاردَنِ وَسین دَعوَت هَکُردِه. عیسی اون فَریسی یه سِره بَشَه و سُفرِه یه سَر بِنیشته. 37 اون شَهرِ دِلِه، ایتا گُناهکارِ زِنا دَبا که وَختی بِشنَوِسِّه عیسی اون فَریسی یِه سِرِه مِهمانِ، ایتا مَرمَری ظَرف که عَطر جی پُربا خودشه هَمرَه بیاردِه 38 وَ بِرمِه یه هَمرَه عیسی یه دَمّال سَر، اونه لِنگِ وَر بییَسَه. ایما خودشه آرسو یه هَمرَه عیسی یه لِنگِ بَشوردِه و خودشه گیسِ هَمرَه اونِه خُشک هَکُردِه. بعد اونه لِنگِ خوش هَدَه و اونه سَر عَطر بَریختِه. 39 وَختی اون فَریسی اینه بَدییَه، خودشه وَرجه باگوته: «اَگه این مَردای راس راسی پِیغَمبَر با دَانِسِّه این زِنا که اونه دَس کَشِنِه چِجور زَنییِه؛ دَانِسِّه که گُناهکارِ.» 40 عیسی اونه باگوته: «اِی شَمعون، خَنِم یِچی تِرِه باگوُم.» باگوته: «بِفَرما، اُسّا!» 41 عیسی باگوته: «یِنَفَر، دو نَفَرِ جی طَلَب داشتِه: یِنَفَرِ جی پونصَد روز دَسمُزِّه قَدَر و اون یِکی جی پَنجاه روز دَسمُزِّه قَدَر. 42 وَلی چونکه هیچی نِداشتَن اونه هَدَن، هَر دُتایِ بدهی رِه بِبَخشییَه. اَسِه تی نَظَر کُدام یکی اونه بیشتر دوس دارن؟» 43 شَمعون جِواب هَدَه: «می نَظَر اونیکه بیشتر بِدِهکار با و بَخشیدِه هَبا.» عیسی باگوته: «دُرُس باگوتی.» 44 پس اون زِنا رِه اِشارِه هَکُردِه و شَمعونِ باگوته: «این زِنا رِه دینی؟ تی سِرِه بومَم، تو می لِنگِ بَشوردَنِ وَسین اُو نیاردی. وَلی این زِنا خودشه آرسو یه هَمرَه می لِنگِ بَشوردِه و خودشه گیسِ هَمرَه خُشک هَکُردِه! 45 تو مَرِه خُش نَدَییی، وَلی این زِنا از وَختی که بومَم، یه لَحظِه هَم می لِنگِ خوش هَدَنِ جی نییَسَا. 46 تو می سَرِ روغَن نمالِسِّی، وَلی اون می لِنگِ عَطر بُمالِسِّه. 47 پس تِرِه گونَم، اینه وَسّین اون مُحَبَتِ بیشتَری نِشان دَنه چونکه اونه تمام گُناهان که خِیلی بان آمُرزیدِه هَبا. وَلی اونیکه کَمتَر بَخشیدِه هَبا، کَمتر هم مُحَبَت کانِه.» 48 پس اون زِنا رِه بِیشیِه و باگوته: «تی گُناهان آمُرزیدِه هَبا.» 49 مِهمانان هَمدیگَرِ باگوتَن: «این کیِه كه گُناهان رِه هَم بَخشِنِه؟ 50 عیسیِ اون زِنا رِه باگوته: «تی ایمان تِرِه نِجات هَدَه؛ بوشو به سَلامَت!» |
@ 2024 Korpu Company