لوقا 22 - گیله مازعیسی یه بَکوشَتنِ نَخشِه 1 عیدِ فَطیر که به پِسَخ هم مَعروفِ نَزیک بونِه با. 2 مَعبَدِ گَتِه کاهِنان و توراتِ مُعَلِمین ایتا راهِ دُمّال دَبان چِطور عیسی رِه بَکوشَن، چون مَردُمِ جی تَرسِنه بان. 3 ایما شیطان یَهودای مَعروف بِه اَسخَریوطی دِلِ میَن که ایتا اَزون دَوازدَه شاگِرد با، بَشَه. 4 یَهودا مَعبَدِ گَتِه کاهِنان و نِگَهبانانِ مَعبَدِ وَرجه بَشَه و اوشانه هَمرَه صُحبَت هَکُردِه که چِطور عیسی رِه اوشانه دَس تَسلیم هَکونه. 5 اوشان خوشحال هَبان و قبول هَکُردَن اونه پول هَدِن. 6 یَهودا هَم قَبول هَکُردِه و ایتا فُرصَتِ دُمّال گَردَنِه با دور از مَردُم، عیسی رِه اوشانه تَسلیم هَکونه. آخَرین شام 7 پس فَطیرِ عیدِ روز که بایِسّی پِسَخِ وَرِّه قُربانی هَبو، بَرِسییَه. 8 عیسی، پِطرُس و یوحَنا رِه روانه هَکوردِه و باگوته: «بیشین و عیدِ پِسَخِ شامِ اَمَرِه تَهیِّه بِینِین تا بُخاریم.» 9 اوشان بَپُرسییَن: «کوجهِ خَنیی تَهیِّه بِینیم؟» 10 عیسی جَواب هَدَه: «هَمینکه شَهرِ دِلِه بَشَین، ایتا مَردای رِه ایتا پیلکا اُویه هَمرَه دینین. هَر سِرِه یه دِلِه بَشَه اونه دُمّال بیشین. 11 اون صاب سِرِه رِه بآگویید: ”اُسّا گونه: ’مِهمان خانه کوجِئِه تا پِسَخِ شامِ می شاگِردانِ هَمرَه بُخارَم؟“ 12 او هَم ایتا بالاخانه دِلِه ایتا فَرش هَکُرده گته اطاق رِه شِمِره نِشان دَنه. اوجِه تَهیِّه بِینین.» 13 اوشان بَشَن و هَمِه چیزه اونجور كه عیسی باگوته با، پیداهَکُردَن و پِسَخِ عیدِ شامِ تَهیِّه بَدییَن. 14 شامِ موقه بَرِسییَه وعیسی خودشه رَسولان هَمرَه سُفرِه یِه سَر بَنیشته. 15 ایما اوشانه باگوته: «خِیلی شوق داشتِم قَبل از اینکه اَذیَت و آزار بِینَم، این پِسَخِ شامِ، شیمی هَمرَه بُخارَم. 16 شِمِره گونَم دِ این شامِ نُخارنَم تا اون موقه که خُدایِ پادشاهی بیه.» 17 پَس ایتا پیالِه بِیته شُکر هَکُردِه و باگوته: «اینِ هَگیرین و شیمی میَن قسمَت هَکُنید. 18 چون شِمِره گونَم تا خُدایِ پادشاهی نییِه دِ اَنگورِ میوِه یه جی نُخارنَم.» 19 ایما نان بِیته، شُکر هَکُردِه و اونِه پاره هَکوردِه و اوشانه هَدَه و باگوته: «این می تَنِ که شِمِره فَدا بونه، اینه به می یاد بِجا بیارین.» 20 بعدِ شام پیالِه رِه بِیته و باگوته: «این پیالِه، خُدایِ تازِه عَهدِ می خونِ دِلِه، که شِیمی خاطِری بَریخته بونه. 21 وَلی هَمونیکه قَصد دارِه مَرِه تَسلیم هَکونه، اونِه دَس می دَسِّ هَمرَه سُفرِه یه سَر دَرِه. 22 دُرسِّه که انسانِ ریکا هر چی اونه تَقدیرِ اونه سَر هَنه، وَلی وای بِحالِ اون کَسی که مَرِه دُشمَنِ دَس تَسلیم کانه.» 23 ایما رَسولان هَمدیگَر جی سوال کانه بان کُدام ایتا از اوشان تانه این کارِ هَکونه. کی گَته تَرِ 24 شاگِردانِ دِلِه بَحث دَکِته که اوشانه دِلِه کی گَته تَرِ. 25 عیسی اوشانه باگوته: «غیرِ یَهودیِانِ پادشاهان اوشانه سَرحکومت کانَن، وَ اوشانیکه اوشانِ سَرقُدرَت دارَن ’اَرباب‘ دُخوانده بونَن. 26 وَلی شُما اینجور نَبین. شیمی میَن اونیکه گَتِه تَرینِ جوری رَفتار هَکونه که اِنگار کوچیکتَرینِ، وَ رَهبر جوری رَفتار هَکونه که اِنگار ایتا پاکارِ. 27 کُدام یکی گَته تَرِ؟ اونیکه سُفرِه یه سَر نیشتِه یا اونیکه خِدمَت کانه؟ مَگِه اونیکه سُفرِه یه سَر نیشتِه گَته تَر نیِه؟ وَلی مَن شِیمی میَن یِنَفَر مِثانَم که دَرِه خِدمَت کانه. 28 «شُما کَسایی هیسین که می سَختی یه دِلِه می هَمرَه دَبِین. 29 پس همونجور كه می پیَر پادشاهی رِه مَرِه هَدَه، مَنَم شِمِره دَنَم. 30 تا می سُفرِه یه سَر می پادشاهی یه دِلِه بُخارین و بَنوشین، تَختِشانِ سَر بَنیشید و اسراییلِ دَوازدَه قَبیلِه رِه داوَری هَکُنید. عیسی، پِطرُسِ حَشا هَکُردَنِ پیشگویی کانه 31 «اِی شَمعون، اِی شَمعون، شِیطان اینهِ دُمّال دَبا که شِمِره گَندُم مِثان اَلَک هَکونه. 32 وَلی مَن تِرِه دُعا هَکُردَم تا تی ایمان از بِین نَشو. پَس وَختی که وَگرِسّی، تیِ اَداشانِ قُوَّت هَدِه.» 33 پِطرس اونه جِواب هَدَه: «اِی آقا، مَن حاضِرم تی هَمرَه زِندانِ دِلِه دَکِم و بَمیرم.» 34 عیسی باگوته: «اِی پِطرُس تِره گونَم، بِدان اِمروز پِیش از اینکه تِلا دُخوانه، سِه دَفه حَشا کانی که مَرِه اِشناسِنی.» 35 عیسی اوشانه باگوته: «اونوَخت که شِمِره بدونِ پول و بُقچه و چَمیش روانه هَکوردَم، چیزی یه مُحتاج هَبِین؟ جَواب هَدَن: «نه.» 36 عیسی اوشانه باگوته: «وَلی اَلآن هر کی پول و بُقچه داره هَگیره، وَ اگه شَمشیر نِداره، خودشه قَوا رِه بَروشِه خودِشه رَه ایتا شَمشیر بَهینِه. 37 چون شِمِره گونَم که این پیشگویی یِه نِوِشتِه های مُقَدَّس می باره بایِسّی به اَنجام بَرِسِه که گونه: ”اون تَقصیرکارانِ مِثان مَحکوم بونه،“ آره، اونچه می باره بَنویشتِه هَبا، عَمَلی بونه.» 38 شاگردان باگوتَن: «اِی آقا، بِیش، این هَم دُتا شَمشیر.» اوشانه باگوته: «بَسّه!» عیسی زیتونِ کوه سَر دُعا کانه 39 عیسی دِرگا بَشَه و طِبقِ خودشه عادت زیتونِ کوه سَمت را دَکِته و شاگِردان هم اونِ دُمّالسَر بَشَن. 40 وَختی اوجِه بَرِسییَن، اوشانه باگوته: «دُعا هَکُنید تا آزمونِ دِلِه دَنِکین.» 41 بعد ایتا سَنگ پرتاب هَکوردَنِ قَدَر اوشانه جی دور هَبا و زانو بَزَه و اینجور دُعا هَکُردِه: 42 «اِی پیر، اَگه تی خواسِّه اینه، این پیالِه رِه می جی دور هَکُن؛ امّا نه می خواسِّ وَسین، بلکه تی خواسِّه اَنجام هَبو.» 43 ایما ایتا فِرِشتِه آسِمانِ جی ظاهِر هَبا و اونه تقویَّت هَکورده. 44 عیسی اون رَنج و عذابِی که کَشِنه با یه دِلِه، صَمیمیَتِ بیشتر هَمرَه دُعا کانِبا و اونه عَرَق خون چیکِّه یه مِثان زِمینِ سَر کَلِسِّه. 45 وَختی دُعایی سَرِ جی وَرِسَه و شاگِردانِ وَر وَگرِسِّه، بَدییِه غُصِّه یه فِشار جی خاتَن. 46 اوشانه باگوته: «چِرا خاتین؟ وَرِسین و دُعا هَکُنید تا آزمونِ دِلِه دَنِکین.» عیسی یه دَسگیری 47 عیسی هَلَه گَب زنه با که یِه دَسِّه سَر بَرِسیِیَن. یَهودا، که ایتا اَزون دَوازدَه شاگِرد با اوشانه بیاردِه با. اون عیسی یه نَزیکی بوما تا اونه خُش هَدِه، 48 وَلی عیسی اونه باگوته: «اِی یَهودا، انسانِ ریکا رِه ایتا خُشِ هَمرَه تَسلیم کانی؟» 49 وَختی اوشانیکه عیسی یه دورِوَر دَبان بَدییَن چه اِتِّفاقی دَره دَکِنه، باگوتَن: «اِی آقا، اَمی شَمشیرشان رِه بَکِشیم؟» 50 وَ ایتا از اوشان کاهِنِ اَعظَمِ پاکارِ شمشیرِ هَمرَه بَزَه و اونه راسِ گوشِه بَبییَه. 51 وَلی عیسی باَگوته: «این کارِ نَکنین!» اون پاکارِ گوشِه دَس بَکِشیِیهَ و شَفا هَدَه. 52 ایما مَعبَدِ گَتِه کاهِنان و مَعبَدِ نِگَهبانان و مَشایِخی که اونه بِیتَنِ وَسین بوما بان رِه باَگوته: «مَگِه مَن راهزَنم که بال دَسّی و شَمشیر هَمرَه می سُراغ بومَین؟ 53 مَن هر روز مَعبَدِ دِلِه شیمی هَمرَه دَبام وَلی شُما می دَسگیری یه وَسین حتّی شیمی دَسِّ دِراز نَکُردین. وَلی اَلآن شِیمی وَخت و ظُلَماتِ قُدرَتِ وَختِ.» پِطرُس، عیسی رِه حَشا کانه 54 ایما عیسی رِه بِیتَن و کاهِنِ اَعظَمِ سِرِه بَبِردَن. پِطرُس هَم دورا دور اوشانه دُمّالَسر شونه با. 55 سِرِه یه حیاطِ میَن تَش روشَن با، چن نَفر اونه دُور نیشته بان. پِطرُس هَم اوشانه میَن بِنیشتِه. 56 همون موقه، ایتا کُلفَت پِطرُسِ تَشِ روشِنایی یه دِلِه بَدییِه و اونه زُل بَزَه و باَگوته: «این مَردَای هَم عیسی یه هَمرَه دَبا.» 57 وَلی پِطرُس حَشا هَکورده و باَگوته: «اِی زَن، مَن اونه نِشناسِنَم.» 58 یِکَم دیگه، یِنَفَر دیگه پِطرُسِ بَدییَه و باَگوته: «تو هم ایتا از اوشانی.» وَلی پِطرُس باَگوته: «اِی مَرد، من اوشانه جی نیِیَم.» 59 یه ساعَت بُگذشته و یِنَفَر دیگه اونه بَدییَه و اِصرارِ هَمرَه باَگوته: «بی شک این مَردَای هم اونه هَمرَه دَبا، چونکه اون هَم جَلیلیِه.» 60 وَلی پِطرُس جَواب هَدَه: «اِی مَرد، نِدانم تو چی گوُنی.» هَلَه گَب زنه با که تِلا دُخوانِسّه. 61 ایما عیسی یه خُداوند وَگرِسّه و پِطرُسِ بِیشییَه، پِطرُس عیسی یه خُداوندِ گَبِ یاد بیاردِه که اونه باگوته با: «اِمروز پِیش از تِلایِ دُخوانِسَّن، تو سِه دفعه مَرِه حَشا کانی.» 62 پِطرُس دِرگا بَشَه و زار زار بِرمِه هَکُردِه. عیسی رِه مَسخَرِه کانَن 63 اوشانیکه عیسی رِه بِیتِه بان، عیسی رِه مَسخَرِه کانه بان و اونه زَنه بان. 64 اوشان اونه چِشمِ دَبِسَّن و اونه جی پُرسِنه بان: «اَسِه غِیبِ جی باگو كی تِره زَنِه؟» 65 وَ خیلی فاشای دیگر هَم اونِه هَدَن و اونِه ناسِزا گونهِ بان. عیسی شورایِ وَرجهِ 66 وَختی هَوا روشَن هَبا، شورای مَشایخِ قوم، یعنی گَتِه کاهِنان و تورات ِمُعَلِمین، هَمدیگَرِ هَمرَه جَلِسِه بِیتَن و عیسی رِه شورایِ ورجه بیاردِن. 67 عیسی رِه باگوتَن: «اگه تو مَسیحِ موعودی اَمَرِه باگو؟» عیسی جَواب هَدَه: «اَگه باگوُم، می گَبِ باوَر نُکانید، 68 وَ اَگه شِیمی جی سوال هَکُنَم، می جِواب نَدِنِین. 69 وَلی مین بَعد، انسانِ ریکا خُدایِ قُدرَتِ راسِ دَس نیشِنه.» 70 هَمِه باگوتَن: «پَس، تو خُدایِ ریکائی؟» عیسی جَواب هَدَه: «شُما خودِتان باگوتید که هیسَم.» 71 پس باگوتَن: «دِ چی نیاز داریم یِنَفَر دیگه بیه شَهادَت هَدِه؟ اَما خودِمان اونه زِبانِ جی بِشنَوِسّیم.» |
@ 2024 Korpu Company