لوقا 2 - گیله ماز

عیسیِ زاد روز

¹ اون روزان دِلِه، آگوستوس که رومِ اِمپراطور با دَستور هَدَه تا تمام اوشانیکه رومِ اِمپراطوری یِه دِلِه زندگی کانَن، سَرشُماری هَبون.

² این اوَّلین سَرشُماری با و موقعه ایی انجام هَبا که كورینیوس سوریِه یِه فَرماندار با.

³ پَس هَر کی خودشه شَهرِ سمت بَشَه تا خودِشه اِسمِ بَنویسه.

⁴ یوسِف هَم چون داوودِ پادشاهِ تَلکُ و طایفه جی با ناصِره شَهر جی که جَلیلِ مَنطَقِه دِلِه دَبا به بیت لِحِم شَهر، یَعنی داوود زادگاه که یَهودیِه مَنطَقِه دِلِه با بَشَه.

⁵ او اوجه بَشَه تا خودشه نامزد مریمِ هَمرَه که اونه بِزاسَّنِ وقت نزدیک با، خودِشانِه اِسمِ بَنویسِن.

⁶ موقه ایی که اوجِه دَبان، مریمِ بِزاسَّن وقت بَرِسییَه.

⁷ مریم خودشه اوَّلین وَچِه كه ریکا با رِه دُنیا بیاردِه. اونه قُنداقِ میَن دَپیته و پالوکا یه دِلِه بخواباندِه، چون مُسافِر خانه یه دِلِه اوشانه وَسین جا دَنِبا.

گالِشان و فِرشتِه گان

⁸ اون دور و وَر، گالِشانی دَبان که صَحرایِ دِلِه زندگی کانه بان و شُویه دِلِه خودِشانِه گَلِّه یه جی مُواظِبَت کانه بان.

⁹ یِدَفه خُداوَندِ ایتا از فرشتگان اوشانه ظاهِر هَبا و خُداوندِ جَلالِ نور اوشانه دور بِتابِسِّه وگالِشان بَدجور بَترسییَن،

¹⁰ وَلی فِرشتِه اوشانه باگوته: «نَتِرسین، مَن شِمِرِه ایتا خُجیرِ خَبِر دارَم، ایتا خُجیرِ خبرکه تمام قومِ خوشحال کانِه:

¹¹ اِمروز داوود زادگاهِ دِلِه، ایتا نِجات دَهَندِه شِمِرِه دُنیا بوما. اون خداوند، مَسیحِ موعودِ.

¹² اونه نِشانِه هَم شِمِرِه اینه که ایتا تَره وَچِه قُنداقه دِلِه دَپیته پالوکا یه دِلِه بَخُته پیدا کانید.»

¹³ یِدَفهِ اون فِرِشتِه هَمرَه ایتا گَتِ لَشکَرِ آسِمانی ظاهِر هَبان که خُدا رِه پَرَسِّش کانه بان و گونه بان:

¹⁴ «جَلال خُدا رِه آسِمانِ عَرشِ دِلِه، وَ صُلح و سَلامتی اوشانه وَسین که خُدا زَمینِ سَر اوشانه جی راضیِه!»

¹⁵ وَختی فِرشتِه گان ایشانِ چِشمِ ور آسِمان سَمت بَشَن، گالِشان هَمدیگَرِ باگوتَن: «بیئِین بیشیم بیت‌لِحِم و اونچه که اتّفاق دَکِته و خداوند اَمَرِه اون جی باخَبَر هَکُردِه رِه، بِینیم.»

¹⁶ پس بِتیش بَشَن و مریم و یوسِف و تَرِه وَچِه رِه پالوکا یه دِلِه بَخُتِه پیداهَکُردَن.

¹⁷ وَختی تَرِه وَچِه رِه بَدییَن، گَبی كه دَربارِه اون بِشنَوِسِّه بان رِه، پَخش هَکُردَن.

¹⁸ هر کی گالِشانِ گَبِ اِشنَوِنِه با، اونچه جی که اوشان گونه بان تَعجِب کانه بان.

¹⁹ وَلی مریم، همه این اِتِّفاقان رِهِ خودشه خاطِر اِسپاردِنِه با و خودشه دِلِ میَن به اوشان فِکر کانِبا.

²⁰ گالِشان وَگَرِسَّن و اونچه یه خاطِری که بِشنَوِسِّه بان و بَدیه بان خُدارِه شُکر و پَرَسِش گونِه بان، چون اونچه که اوشانِ باگوتِه بان اوشانه رِه اتّفاق دَکِتِ با.

²¹ هَشتمین روز، وَختی خَسِّن وَچِه رِه خَتنِه هَکُنَن، اونه اِسمِ عیسی بَنَن. این همون اِسمی با كه فِرشتِه، پیش از مریمِ شِکَمدار هَبوسَّن اونه رو بَنَ با.

عیسی پیشکَش هَکُردَن مَعبَدِ دِلِه

²² بعدِ اینکه یوسِف و مریم تَطهیرِ رَسمِ طِبقِ موسایهِ شَریعَت بِجا بیاردِن، عیسی رِه به اورشلیم بَبِردَن تا خُداوَندِ پیشکَش هَکُنَن،

²³ طِبقِ خُداوندِ شَریعَتِ حُکم که گونهِ: «اوَّلین ریکائی که خودشه مآره شِکمِ جی به دُنیا بیه، بایسّی خداوند وَقفِ هَبو.»

²⁴ وَ طِبقِ اونچه که خُداوندِ شَریعَتِ دِلِه بوما، «یِه جُفت قُمری وَ یا دتا چورِه کَفتَر» بِعنوانِ قُربانی پیشکَش هَکُنَن.

²⁵ اون وَختان، اورشلیمِ دِلِه ایتا مَردای که اونه اِسمِ شَمعون با زندگی کانِبا كه صالِح و خُدا تَرس با. وَ اِنتِظار کَشَنه با تا مَسیحِ موعود ظهور هَکونه. شَمعون روح القُدُسِ داشتِه.

²⁶ روح القُدُس اونه رَه آشکار هَکُردهِ با که تا مَسیحِ خُداوندِ نَینه، نَمیرنِه.

²⁷ پس شمعون روح القُدُسِ هِدایتِ هَمرَه یَهودیِانِ مَعبَدِ دِلِه بَشَه. وَختی که عیسیِ یه پیَر و مآر وَچِه رِه بیاردِن تا اونچه كه طِبقِ شَریعَت رَسم با رِه اَنجام هَدَن،

²⁸ شَمعون وَچِه رِه خودشه بَقَلِ میَن بِیته و خُدا رِه شُکر هَکُردِه و باگوته:

²⁹ «اَسِه اِی خداوند، طِبقِ تیِ وَعدِه، تیِ خادِمِ به سَلامَت مُرخَص هَکُن.

³⁰ چونکه می چِش تی نِجاتِ بَدییَه،

³¹ نِجاتی که مَردُمانِ چِشِ وَر فَراهَم هَکُردی،

³² نوری که حَقیقَت رِه دیگر قومانِ وَسین آشکار کانه و تی قوم اِسرائیل سَر بُلَندیِه باعث بونه.»

³³ عیسی یِه پیَر و مآر اون گَبانِ جی که عیسی یه باره باگوتِه هَبا بُهت هَکُردَن.

³⁴ ایما شَمعون اوشانه بَرکَت هَدَه و مریم، عیسیِ مارِ با گوته: «قَرارِ که این وَچِه باعِثِ بَکِتَن و بلَند هَبوسَّنِ خِیلیان اِسرائیل قوم جی هَبو و نِشانه ایی که اونه هَمرَه مُخالِفَت کانَن

³⁵ تا خِیلیانِ جا هَدَه خیال آشکار هَبو و ایشان شَمشیرِ مِثان تی جان چاک دَنه.»

³⁶ اوجِه ایتا زِنا که اونه اِسم حَنّا با زندگی کانِبا. حَنّا فَنوئیل کیجا اَشیر طایفِه جی با، خُداوند طَرفِ جی نَبوَّت کانِبا. او پیرِ زِنا با. حَنّا بعد اینکه هفت سال خودِشِه شویه هَمرَه زندگی هَکوردِه، خودِشِه شو رِه از دَس هَدَه با

³⁷ و تا هشتاد و چهار سالِگی بیوِه بُمانِسِّه با اون هیچ وَخت مَعبَدِ جی دِرگا نَشَونه با، بلکه شُو و روز دُعا و روزِه یه هَمرَه خُدا ره پَرَسِّش کانِبا.

³⁸ اون همون موقه جلو بوما، خُدا رِه شُکر هَکُردِه و تمام اوشانه هَمرَه که اورشلیم آزادی یه چِشم بِراه بان عیسی یه باره گَب بَزَه.

³⁹ وَختی یوسِف و مریم همه اون چیزایی که خُداوندِ شَریعَتِ دِلِه بوما با رِه بِجا بیاردِن، به خودِشانِه شهر ناصِره که جَلیل مَنطَقِه یه میَن با وَگَرِسَّن.

⁴⁰ اون وَچِه گَته و رَسدار بونِه با. او حِکمَت جی پُر با و خُدای فیض اونه هَمرَه دَبا.

عیسی یِه دِوازدَه سالِه مَعبَدِ دِلِه

⁴¹ عیسی یه پیَر و مآر هَر سال پسَخِ عیدِ وَسین اورشلیم شونِه بان.

⁴² وَختی عیسی دَوازدَه سالِه هَبا، طِبقِ عیدِ رَسم و رُسوم به اورشلیم بَشَن.

⁴³ بعدِ اینکه عید تَمام هَبا، و اوشان خَسِّن به خودِشانِه شَهر وَگِردِن عیسی اورشلیمِ دِلِه بُمانسِّه. وَلی اونه پیَر و مآر نِدانِسَّن،

⁴⁴ به گَمانِ اینکه اون کاروانِ دِلِه دَرِه ایتا روز تَمام سَفرِ اِدامِه هَدَئن. سَرآخَر خودِشانه فامیلِان و رَفیقِانِ میَن عیسی یِه دُمّال گَردَنِه بان.

⁴⁵ وَختی اونه پیدا نَکُردَن، وَگَرِسَّن اورشلیم تا اونه دُمّال بَگِردَن.

⁴⁶ بَعدِ سه روز، اونه مَعبَدِ دِلِه پیداهَکُردَن. عیسی مُعَلِّمینِ میَن نیشته با و اوشانه گَبِ گوش دَنهِ با و اوشانه جی سوال کانِبا.

⁴⁷ هر کی اونه گَبِ اِشنَوِنِبا، اونه فَهم جی و جَوابانی که دَنهِ با بُهت کانِبا.

⁴⁸ وَختی اونه پیَر و مآر اونه اوجِه بَدییَن بُهت هَکُردَن. اونه مآر اونه باگوته: «می ریکا، چِرا اَمیِ هَمرَه اینجور هَکُردی؟ من و تی پیَر خِیلی دِلواپَسی یه هَمرَه همه جا رِه تی دُمّال بَگَرسِّیم.»

⁴⁹ وَلی عیسی اوشانه باگوته: «چرا می دُمّال بَگَرسّین؟ مَگِه نِدانِسّین مَن بایِسّی می پیَره سِرِه یِه دِلِه دَبوُم؟»

⁵⁰ وَلی اوشان اونچه که عیسی اوشانه باگوته رِه نَفَهمِسَّن.

⁵¹ پس اوشانه هَمرَه به ناصِرِه وَگِرِسِّه و اوشانه مُطیع با. وَلی اونه مآر تمام این اِتِّفاقان رِه خودِشه خاطِر داشتِه.

⁵² عیسی حِکمَت و قامَت دِلِه گَته بونِه با. وَ هَم خُدایِ وَرجه و هَم مَردُمانِ وَرجه مَحبوب با.