لوقا 17 - گیله مازگُناهِ وَسوَسِه 1 عیسی خودشه شاگِردانه باگوته: «یَقیناً گُناه وَسوَسِه دارِه، وَلی وای بِحالِ اون کَس که وَسوَسِه باعث هَبو. 2 اونه رَه بِهتَر با ایتا آسیابِ سَنگ اونه گَردَن دَبِسِّن و اونه دَریایِ دِلِه تُووادِن تا اینکه باعث هَبو ایتا از این کوچِکان گُناه دِلِه دَکِه. 3 پَس شِمِره بِپّایین. اَگه تی اَداش گُناه کانه، اونه توبیخ هَکُن، وَ اگه توبِه هَکُردِه، اونه بِبَخش. 4 اَگه روزی هَفت دَفِه تِرِه گُناه هَکونِه و هَفت دَفِه تی وَرجه وَگِردِه و باَگو: ”توبِه کانَم،“ تو بایِسّی اونه بِبَخشی.» 5 رَسولان عیسی یه خُداوندِ باگوتَن: «اَمیِ ایمانِ زیاد هَکُن!» 6 عیسی یه خُداوند باگوته: «اَگه خَردِلِ تُمِ قَدَر ایمان بِدارین، تانین این توتِ دارِ باگویید بَنِه جی بَکِّندِه هَبو و دریایِ دِلِه کاشتهِ هَبو، وَ شِیمی دَستورِ جی اطاعَت کانه. 7 «کُدام ایتا اَز شُما دَرِه وَختی اونه پاکار بِجاره شُخم بَزَئنِ جی یا گوُسِند چرانی صَحرایِ جی وَگِرده، اونه باگو: ”زود بییِه سُفرِه یِه سَر بِنیش؟“ 8 مَگِه اونه نَگونِه: ”اَوَّل می شامِ حاضِر هَکُن و تی لِواسِ عَوَض هَکُن و مَرِه پَذیرایی هَکُن تا بُخارم و بَنوشَم و ایما تو بخار و بنوش؟“ 9 مَگِه اونِه اَرباب اینه وَسین که اونه پاکار اونه گَبِ گوش هَدَه اونه جی تَشَکُر کانه؟ 10 پس شُما هم وَختی اونچه شِمِره دَستور هَدَن رِه اَنجام هَدَین، باگُوین: ”اَما ایتا پاکار بیشتر نییَیم و فقط اَمی وَظیفه رِه اَنجام هَدَیم» شَفای دَه تا جُذامی 11 عیسی اورشلیمِ راهِ دِلِه، سامِرِه و جَلیلِ مَرزِ جی شونه با. 12 وختی خَسِّه ایتا دِهاتِ دِلِه بوشو، دَه تا جُذامی اونِه بَدییَن. اوشان دور ایسَبان 13 بُلنِّ صدای هَمره باگوتَن: «اِی عیسی، اِی اُسّا، اَمَرِه رَحم هَکُن!» 14 وَختی عیسی اوشانه بَدییَه، باگوته: «بیشین و شِمِرِه كاهِنِ نِشان هَدین.» اوشان رادَکِتَن و راهِ دِلِه شَفا بِیتَن. 15 ایتا از اوشان وَختی بَدییَه شَفا بِیتِه، هَمونجور که بُلَن بُلَن خُدا رِه پَرَسِّش کانِبا، وَگَرِسِّه 16 و عیسی یه لِنگ دَکِته و اونه جی تَشَکُر هَکُردِه. اَسِه، این جُذامی سامِری با. 17 عیسی باگوته: «اوشانیکه شَفا بِیتَن مَگِه دَه نَفَر نَبان؟ پَس اون نُه تای دیگه کوجِه دَرِن؟ 18 بِجُز این غَریبِه كَسِ دیگَرِی دَنِبا وَگِردِه تا خُدا رِه شُکر هَکونه؟» 19 ایما اونه باگوته: «وَرِس و بوشو، تی ایمان تِرِه شَفا هَدَه.» خُدایِ پادشاهی هَنه 20 عیسی عُلَمایِ فِرقِه فَریسی یِه جَوابِ که بَپُرسیَه بان خُدایِ پادشاهی کِی هَنه رِه، باگوته: «خُدای پادشاهی جوری نییَنِه که بَشِه اونِه بَدییَن. 21 کسی هم نَگوُنِه بِیِشین خُدایِ پادشاهِی ایجه یا اوجِه هیسِه، چون خُدای پادشاهی شِیمی میَن دَرِه.» 22 عیسی خودِشه شاگِردانِ باگوته: «موقه ایی رَسِنه که آرِزو کانید انسانِ ریکا رِه ایتا روز بَینین، وَلی نَینین. 23 مَردُم شِمِره گونَن: بِیِش اون ایجه،“ یا ”اوجِه دَرِه.“ اوشانه دُمّالسَر نیشین، 24 چون هَمونجور که رَعد یه لَحظِه زَنه و آسِمانِ این سَر تا اون سَرِ روشن کانه، انسانِ ریکا هَم خودشه روزِ موقه اینجور هَنِه. 25 وَلی اوَّل بایِسّی خِیلی رَنج بَکِشِه و این نسل اونه رَد هَکُنَن. 26 انسانِ ریکای دورِه نوحِ دورِه یه مِثانِ. 27 مَردُم خارنِه بان و نوش کانه بان و زَن گیرنه بان و شو کانه بان تا اون روز که نوح کَشتی یه دِلِه بَشَه. لاه بوما و هَمِه رِه هَلاک هَکُردِه. 28 لوطِ دورِه هم اینجور با. مَردُم بُخاردَن و نوش هَکُردَن و بَهیَّن و بَروتَن و دکاشتَن و بِساتَن مشغول بان. 29 وَلی روزی که لوط سُدوم جی دِرگا بوما، تَش و گوگِرد آسِمانِ جی بِبارِسِّه و هَمه رِه هَلاک هَکُردِه. 30 روزی که انسانِ ریکا ظُهور کانه اینجور بونه. 31 اون روزِ دِلِه، کسی که خودشه سِرِه یِه پُشتِ بامِ سَر دَبو و اونه اَثاث سِرِه یِه دِلِه دَبو، اونِه بِیتَنِ وَسین جیر نییِه. وَ اونیکه بِجارسَر هَم دَبو سِرِه وَنَگردِه. 32 لوطِ زِنا رِه یاد بیارین! 33 هر کی بِخواد خودشه جان حِفظ هَکونه، اونِه از دَس دَنه. وَلی هر کی خودشه جانِ جی بُگذَرِه، اونِه نِجات دَنه. 34 شِمِره گونَم، اون شُو دو نَفَری که ایتا لایِ دِلِه دَرِن، ایتا رِه بَرنه و ایتا دیگه ماندِنه. 35 وَ دُتا زِنا که سِرِه یه دِلِه یِجا نیشتَن و آسیاب کانَن، ایتا رِه بَرنِه و ایتا دیگه ماندِنِه. 36 وَ دوتا مَردَای هم كه بِجارهِ سَر کار کانَن، ایتا رِه بَرنِه و ایتا دیگه ماندِنِه. 37 شاگِردان عیسی یه جی بَپُرسیَن: «کوجِه، اِی خداوند؟» عیسی باگوته: «هر جا لاش دَبو، لاشخورشان هم اوجِه جَمع بونَن.» |
@ 2024 Korpu Company