لوقا 10 - گیله مازعیسی هفتاد نَفَرِ روانه کانه 1 بعد ازاون، عیسی یه خُداوند هَفتاد نَفَرِ دیگَرِ اِنتِخاب هَکُردِه و اوشانه دُتا دُتا خودِشه جی پیشتَر به شَهر و دیاری که خودش دَر نَظَر داشتِه اوجِه بوشو، رَوانه هَکوردِه. 2 اوشانه باگوته: «مَحصول زیادِ، وَلی کارگَر کَم. پس صاحاب مَحصولِ جی بِخواین تا کارگَرانِ بیشتَری رِه دِرو هَکوردَنِ مَحصولِ وَسین رَوانه هَکونه. 3 بیشین! مَن شِمِره ایتا وَرِّه یه مِثان وِرکِشانِ دِلِه روانه کانَم. 4 شیمی هَمرَه پول و بُقچه و چَمیش نَبِرین، وَ راه میَن شیمی وَختِ سَلام هَکُردَن وَسین تَلَف نَکُنین. 5 هر سِرِه یه دِلِه شونِید اوَّل باگویید ”صُلح و سَلام این سِرِه یه سردَبو.“ 6 اَگه اون سِره یه دِلِه کسی اَهلِ صُلح و سَلام هَبو، شیمی صُلح و سَلام اونه سَر ماندِنه، وَگَرنَه، شِمِرِه وَگِردِنِه. 7 اون سِرِه یه دِلِه بِمانید و هر چی شِیمی پیش بَنَن، بُخارین و بَنوشین، چونکه كارگَر خودشه مُزدِ مُستَحَقِ. این سِرِه اون سِرِه نَکنین. 8 وَختی ایتا شَهرِ دِلِه بَشَین و شِمِرِه قَبول هَکُردَن، هر چی شِیمی پِیش بَنَن، بُخارین. 9 اوجِه یه مَریضانِ شَفا هَدین و باگویید: ”خُدایِ پادشاهِی شِمِرِه نَزّیکِه.“ 10 وَلی هَر وَخت ایتا شَهرِ دِلِه بَشَین و شِمِره قَبول نَکُردَن، اون شَهر کوچه هانِ دِلِه بیشین و باگویید: 11 ”اَما حَتّی شِیمی شَهرِ خاک و خُولِه که اَمیِ لِنگِ سَر نیشتِه رِه، شیمی عَلیه تِکاندِنیم. وَلی اینه بِدانید خُدایِ پادشاهی نَزّیکِه.“ 12 بِدانید داوَری روز، مُجازاتِ تَحَمُل، سُدوم شَهرِ وَسین که گُناه جی پُر با راحَت تَرِ تا اون شَهرِ وَسین. 13 «وای بر تو، اِی خورَزین، وای بر تو، اِی بیت صِیدا! چون اَگه مُعجِزاتی كه شِیمی دِلِه اَنجام هَبا صور و صیدونِ شَهرانِ دِلِه اَنجام بونِه با، اوجِه یِه مَردُم خِیلی جلوتر پِلاس دُکانه بان وخاکِ کُلُمِ سر نیشِنِه بان و توبِه کانه بان. 14 وَلی داوَری روز، مُجازات تَحَمل، صور و صیدونِ وَسین راحَت تَرِه تا شِمِرِه. 15 وَ تو اِی كَفرناحوم، خیال کانی تا آسِمان سَر کَشِنی؟ نه، بلکه جَهَنِم دِلِه سَرنِگون بونی. 16 ایما خودِشه شاگِردانِ باگوته: «هر کی شِمی گَبِ گوش هَکونِه، می گَبِ گوش هَکُردِه، وَ هر کی شِمِره قَبول نَکُنِه، مَرِه قَبول نَکُردِه، وَلی هر کی مَرِه قبول نَکُنِه، اونیکه مَرِه رَوانه هَکوردِه رِه قَبول نَکُردِه.» اون هَفتاد نَفَر وَگَرِسَّن 17 اون هَفتاد نَفَر خُشحالی یه هَمرَه وَگرسَّن و باگوتَن: «اِی آقا، تی اسم هَمرَه حتّی آلِشان هم اَمی جی اِطاعت کانَن.» 18 عیسی اوشانه باگوته: «مَن شیطانِ بَدییَم که بَرقِ مِثان آسِمانِ جی جیر کَنِه با. 19 اَسِه شِمِره اِقتدار دَنَم كه مارِشان و عَقرَبِشان رِه شیمی لِنگِ جیر لِه هَکُنید و دُشمَنِ تمام قُوَّتِ از بِین بَبِرین، وَ هیچ چی شِمِره آسیب نَرِساندِنِه، 20 وَلی اینه وَسین خُشحالی نَکُنین که پَلیدِ ارواح شِیمی جی اِطاعَت کانَن، بلکه اینه وَسین خوشحال هَبین که شیمی اِسم آسِمانِ دِلِه بَنویشتِه هَبا.» 21 همون دَم، عیسی روح القُدُس دِلِه شاد هَبا و باگوته: «اِی پیَر، آسِمان و زَمینِ صاحاب، تِرِه شُکر کانَم كه این چیزان رِه حَکیمان وعاقِلانِ جی قایِم هَکُردی و کوچِ وَچِه هانِ رَه آشکار هَکُردی. آرِه، اِی پیَر، چون تی خوشحالی اینه دِلِه با. 22 می پیَر هَمِه چی رِه می دَس بِسپارِسِّه. هیچکَس نِدانه ریکا کیِه بِجز پیَر، وَ هیچکَس نِدانه پیَر کیِه بِجز ریکا، وَ اوشانیکه ریکا بِخواد پیَرِ اوشانه وَسین آشکار کانه.» 23 ایما تنهایی دِلِه، خودشه شاگِردانِه بِیشییِه و باگوته: «خوش بِحالِ چِشائی که اونچه شُما دینینِ، دینَن. 24 چون شِمِره گونَم خِیلی از پِیغَمبَران و پادشاهان آرزو داشتن اونچه که شُما بَدییَین رِه، بَینَن ولی نَدییَن، وَ اونچه که شُما اِشنَوِنید رِه، بِشنُئَن ولی نِشنَوِسَّن.» خُجیرِ سامِری یِه مَثَل 25 ایتا روز توراتِ عُلَمایِ جی یِنَفَر وَرسَه تا این سوالِ هَمرَه عیسی رِه آزمون هَکونه، باگوته: «اِی اُسّا، چه هَکُنَم تا اَبَدی زندگی رِه بِدَس بیارَم؟» 26 عیسی اونه جواب باگوتِه: «توراتِ دِلِه چی بَنویشتِه هَبا؟ اونه جی چی فَهمِنی؟» 27 جَواب هَدَه: «”خُداوند تیِ خُدا رِه تمام تیِ دِل و تمام تیِ جان و تمام تیِ قُوَّت و تمام تیِ فِکرِ هَمرَه دوس بِدار، وَ تی هَمسادِه رِه تیِ جانِ مِثان دوس بِدار.“» 28 عیسی اونه باگوته: «دُرس جَواب هَدَیی. اینه بِجا بیار که زندگی رِه داری.» 29 وَلی اون خودشه توجیه هَکُردَن وَسین عیسی یه جی بپُرسییَه: «می هَمسادِه کیِه؟» 30 عیسی اونه جَواب باگوته: «ایتا مَردَای اورشلیم جی اَریحایِ شَهرِ سمت شونِه با. راهِ دِلِه راهزَنانِ دَس دَکِته. اوشان اونه لُخت هَکُردَن و کُتَک بَزَن، وَ اونه نیمِه جان وِل هَکُردَن و بَشَن. 31 از قَضا مَعبَدِ ایتا کاهِن اوجِه یِه جی رَد بونِه با. وَلی وَختی اونه چِش اون مَردَای رِه بُخاردِه، خودشه راه رِه وَل هَکُردِه و راهِ اون دَسِّ جی بَشَه. 32 هَمینجور، مَعبَد ایتا خادم هَم اوجِه یِه جی رَد بونه با. اون هم وَختی اوجِه بَرِسییَه و اون مَردَای رِه بَدییَه، خودشه راه رِه وَل هَکُردِه و راهِ اون دَسِّ جی بَشَه. 33 وَلی ایتا مُسافِر که سامِری با وَختی اوجِه بَرِسییَه و اون مَردَای رِه بَدییَه، اونه دِل اونه رَه بَسوتِه. 34 پس اونه وَر بَشَه و اونه زَخمِشانِ سَر شَراب بَریختِه و روغَن بِمالِسِّه و دَبِسِّه. ایما اونه خودشه خَرِ سَر سَوار هَکُردِه و ایتا کاروانسرا یِه دِلِه بَبِرده و اونه جی پَرَستاری هَکُردِه. 35 فَردَئی، صاب کاروانسرا رِه دو دینار که دو روز کارگری دسمُز قدر با هَدَه و باگوته ”این مَردَای یِه جی پَرَستاری هَکُن و اَگه اینه جی بیشتر خَرج هَکُردی، وقتیکه وَگَرِسَّم تِره دَنَم.“ 36 اَسِه تی نَظَر این سِه تایه دِلِه، کُدام ایتا اون مَردَای که راهزَنانِ دَس دَکِتِه با یِه هَمسادِه بان؟» 37 اون عالِم جِواب هَدَه: «اونیکه اونه رَحم هَکُردِه.» عیسی باگوته: «بوشو و تو هَم اینجور هَکُن.» مارتا ومریمِ 38 وختی راهِ دِلِه دَبان بوشون، به ایتا آبادی بَرِسییَن. اوجِه ایتا زِنا که اونه اِسم مارتا با عیسی رِه خودشه سِرِه دَعوَت هَکُردِه. 39 مارتا ایتا خاخُر داشتِه که اونه اِسم مَریم با. مریم عیسی یه لنگِ وَر نیشته با و اونه گَبِ گوش دَنِه با. 40 وَلی مارتا سَخت پَذیرایی یه مَشغول با، مارتا عیسی یه وَر بوما و باگوته: «اِی آقا، تِرِه مُهِم نیِه که می خاخُر مَرِه پَذیرایی یه دِلِه تَنها بَنَه؟ اونِ باگو مَرِه کُمَک هَکونه!» 41 وَلی عیسی یه خُداوند جَواب هَدَه: «مارتا! مارتا، تو خِیلی چیزانِ وَسین تِره پَریشان و نِگَران کانی. 42 اَسِه اونکه یِچّی اَهَمیَت داره، مریم خُجیرِه چی رِه اِنتِخاب هَکُردِه که اونه جی بِیته نَبونه.» |
@ 2024 Korpu Company