نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 6 - گیله ماز

¹ پَس بیئین مسیحِ اوّلین تعلیمان رِه پُشتِ سَر بَنیم و بالِغ هَبوسَّنِ سمت پِیش بیشیم. اَما نباید یِدَفه دیگه پِیِ توبِه هَکُردَن و بیخُدی کاران و خُدا رِه ایمان داشتن،

² و غسلِ تعمیدهای یاد هَدَئَن، دَسگذاری‌ها، مردگانِ جی زندهِ هَبوسَّن و اَبدی داوری رِه بَنیم.

³ اگه خُدا اجازه هَدِه، این کار رِه هَم کانیم.

⁴ چون اوشانیکه یِدَفِه نورانی هَبان، اوشانیکه آسِمانی هَدیه رِه مَزِه هَکُردَن و روح القدسِ دِلهِ شَریک هَبان

⁵ و خُدایِ کلامِ خوبی و آینده یه دورانِ قُوَّتهایِ طعمِ مَزِه هَکُردَن،

⁶ و اَگِه ایمان جی دَکِن، دِ نَبونه اوشانه از اوّل توبه یه سَمت بیاردِن، چونکه اوشان باز هم خودِشانِه ضرر، خُدایِ ریکا رِه صلیب کَشِنِن و اونه همه یه وَر بی‌حرمت کانَن.

⁷ اَگِه ایتا زمین، وارِشی که بیشترِ موقِه اونه سَر بارنِه رِه تَن هَگیره و اوشانه وَسین که اوشانه خاطری بِکاشتهِ هَبا خُجیرِ مَحصول بار بیارِه، خُدایِ جی بَرکَت گیرنِه.

⁸ وَلی اگه زمینی تیف و لَمبَس به بار بیارِه، بی اَرزِشِ زمینِ و نزّیکِ که لعنت هَبو و سَرآخَر بَسوزانده بونه.

⁹ اِی عَزیزِان، هر چَن اینجور گَب زَنیم، وَلی شیمی خَبَری اطمینان داریم که خِیلی بِهترِ چیزان که نِجاتِ هَمرَئِه، شیمی نصیب بونه.

¹⁰ چون خُدا بی انصاف نیِه که شیمی کار و مُحبتی که اونه اِسمِ خاطری مُقَدَسینِ خِدمتِ دِلِه نِشان هَدَین رِه یاد هَکونه. همونجور که هَلَه هم دَرید کانید.

¹¹ اَمیی آرِزو این با که شیمی جی هر‌ کدام تا آخر این غیرتِ نِشان هَدین تا شِیمی اُمید کامِلاً آشکار هَبو.

¹² و تَمبل نَبین، بلکه شیمی سَرمخش اوشانی هَبون که ایمان و صبرِ هَمرَه وعده‌هایِ وارِث بونَن.

خُدایِ وعده شان حتمی هیسه

¹³ اون موقِه که خُدا ابراهیمِ وَعدِه هَدَه، چون هیچکس اونه جی گَته تَر دَنِبا که اونه سَر قَسَم بُخارِه، پَس خودشه سَر قَسَم بُخارده

¹⁴ و باَگوته: «راس راسی تِرِه بَرکَت دَنَم و تِرِه زیاد کانَم.»

¹⁵ و اینجوری، ابراهیم بعد اَز اونکه صبرِ هَمرَه اِنتِظار بَکِشییَه، وَعده رِه بِدس بیاردِه.

¹⁶ چون مَردُم اون کسِ سَر قَسَم خارنَن که اوشانه جی گَته تَرِه، و تمام اوشانه جر و بحثایِ دِلهِ، قسمی دَنیِه که سرآخر اوشانه گَبارِه ثابت هَکونه.

¹⁷ پس اون موقِه که خُدا خَسِّه بیشتر نِشان هَدِه که وارِثانِ وَسین اونه وعده ها عوض نَبونه، اونه، قَسمِ هَمرَه ضِمانت هَکُردِه،

¹⁸ تا دو چی یه طریق که عوض نَبونه، و مَحالِ که خُدا اوشانِ خَبَری دُرو بَزنِه، اَما که پناه بیاردنِ وَسین فَرار هَکردیم، خِیلی دلگرمی داشتیم تا اون اُمیدی که اَمیِ پِیش بَنَن رِه، قایِم بِداریم.

¹⁹ این اُمید، اَمیِ جانِ وَسین ایتا لَئبَرِ مِثانِ که قُرص و مُطمئنِ، اُمیدی که خیمه یه پرده یه اون طرف شونِه، اون دَرونی جایگاه، به قُدس الاقداس.

²⁰ اون جایی که عیسی اَمیِ جی پیشتَر و اَمی وَسین دِلهِ بَشَه؛ و تا اَبد کاهن اعظم هَبا، مِلْکیصِدِقِ رَدِه یه دِله.