اعمال رَسولان 7 - گیله مازاستیفان خودِشِ جی دِفاع کانِه 1 کاهِن اعظم اِستیفانِ جی بَپُرسیِه: «ایشان دُرُس گونِن؟» 2 اِستیفان باگوتِه: «اِی آداشان و اِی پیَران، مَرِه گوش هَدین! خدای پُر جَلال وَختِی اَمِی پیَر ابراهیمِ پیغمبر، بین‌النهرینِ منطقه یه دِلِه دَبا و هَلَه حَران نَشَه با، اونِه ظاهر هَبا 3 و باگوتِه: ”تی مِلک و تی فامیلان وِل هَکُن و مِلکی رِه که تِرِه نَشان دَنَم بوشو.“ 4 «پس، ابراهیم کَلدانیِانِ مِلکِ جی دِرگا بَشَه و حَرانِ دِلِه مَنزِل هَکردِه. بَعدِ اینکه اونِه پیَر بَمِردِه، خدا اونِه این مِلکِ دِلِه که امروز اونه دِلِه دَرین کوچ هَدَه. 5 با این وجود خدا این مِلکِ دِلِه حتّی یه وَجَب زَمین قَدر هم اونِه اِرث نَده. وَلی وَعدِه هَدَه که این مِلکِ، اونِه و بعدِ اون، اونِه نَسلِ هَدِه، هر چَن ابراهیم اون موقِه هَلَه وَچِه نِداشته. 6 خدا اِبراهیمِ باگوتِه: ”تی نَسل، غُربتِ مِلکِ دِلِه ایتا غریبه یه مِثان زندگی کانَن و چهار صَد سال اوشانِه اَسیری گیرنِن و اوشانِه ظُلم کانَن.“ 7 خدا باز هَم باگوته: ”مَن اون قوم که اوشان اونِه اَسیران رِه مُجازات کانَم، وَ بعدِ اون، می قوم اون مِلکِ جی شونِن و مَرِه ایجه پَرَسِش کانَن.“ 8 وَ خدا خَتنِه هَکُردَنِ عَهدِ ابراهیمِ هَدَه. پس ابراهیم اِسحاق پیَر هَبا، وَ اِسحاق رِه هَشتِمین روزِ دِلِه خَتنِه هَکردِه. وَ اِسحاق هم یَعقوب پیَر هَبا، وَ یَعقوب هم دوازدَه تا پاتریارخی یه پیَر، یَعنی اَمِی دوازدَه تایی گَتِ پیَرِ جَدّ هَبا. 9 «پاتریارخی شان حَسودی یه سَر یوسِفِ مِصریان بَروتن. وَلی خدا یوسف هَمرهَ دَبا 10 و اونِه تمام اون عذابای جی آزاد هَکردِه و اونِه حِکمت هَدَه و فِرعونِ نَظر عزیز هَکردِه، جوریکه فرعون، یوسِف رِه مِصرِ فرمانروا و خودِشِه دَربارِ رئیس هَکردِه. 11 «ایما تمام مصر و کَنعان دِلِه گَتِ قَحطی و مُصیبَت بوما و اَمِی پیران هیچی بُخاردَنِ وَسین پیدانَکوردَن. 12 اَمِی جَد یَعقوب وَختِی بِشنَوسِّه مِصرِ دِلِه غَلِّه پیدا بونِه، اَوّلین دَفِه اَمِی پیَرانِ اوجِه روانه هَکوردِه. 13 دوّمین سفر دِلِه، یوسِف خودِش رِه خودِشِه اَداشانِ نشان هَدَه و فرعون یوسِفِ خانِوادِه یه هَمرهَ آشنا هَبا. 14 پس یوسِف خودِشِه پیَر یَعقوب و تمام خودِشِه خانِوادِه رِه که سر جَم هفتاد و پَنج نفر بانِ دُمّال روانه هَکوردِه و خَبَر هَدَه مِصرِ سَمت بیئین. 15 یعقوب به مِصر بَشَه و اوجِه بَمِردِه، هَم اون و هَم اَمِی پیَران، 16 وَلی اوشانِ جِنازِه رِه به شَکیمِ منطقه بَبِردَن و مقَبره یه دِلِه که ابراهیم اونِه حَمورِ ریکاشانِ جی یِمقدار نُقرِه یه هَمرهَ بَهِیّه با، بَنَن. 17 «هَمونجور که خُدای وَعده که خَسِّه ابراهیم وَسین اَنجام هَدِه نَزیک بونِه با، اَمِی قوم هم مِصر دِلِه زیاد بونِه با، 18 تا اینکه ایتا دیگَه پادشاه بوما که یوسِفِ نِشناسِنِه با. 19 اون پادشاه اَمِی قومِ هَمرهَ حیله یه هَمرهَ رَفتار هَکردِه و اَمِی پیرانِ خیلی ظُلم هَکردِه و اوشانِه مَجبور هَکردِه خودِشانِه تَرِه وَچِهان رِه دِرگا وِل هَکُنَن تا زندِه نمانَن. 20 «اینجور روزگارِ دِلِه با که موسی یه پیغمبر دُنیا بوما. اون خُدای نظر قَشَنگِ وَچه با. موسی سه ماه خودِشِه پیَرِ سِرِه یه دِلِه زندگی هَکردِه. 21 وَختِی اونِه دِرگا وِل هَکُردَن، فرعونِ کیجا اونِه بِیتِه و خودِشِه ریکایِ مِثان اونِه گَت هَکردِه. 22 اینجوری موسی تمام مِصریانِ حِکمتِ یاد بِیتِه و کِردار و گِفتار دِلِه قُوَّت بِیتِه. 23 «وَختِی موسی چهل سالِه هَبا، اونِه دِل دَکِتِه که خودِشِه آداشان یَعقوب نَسل سَمت بوشو و اوشانِ اوضاع رِه بَینِه. 24 وَختِی بَدییَه ایتا مِصری مَردای، ایتا از اوشانِ ظُلم کانِه، اونِه پُشت دَر بوما و اون مِصری یه بَکوشتَن هَمرهَ، اون مَظلومِ حَقِّ بِیتِه. 25 موسی گمان هَکوردِه اونِه آداشان فَهمِنِن که خدا خَنِه اونِه دَس هَمرهَ اوشانِه نِجات هَدِه، وَلی اوشان نِفَهمِسَّن. 26 فردَئی، دو نَفَرِ بَدییِه که هَمدیگَرِ هَمرهَ دَعوا کِانِه بان. این نیَّتِ هَمرهَ که اوشانِه آشتی هَدِه باگوتِه: ”اِی مَرداکان، شما اَداشین، چِرا هَمدیگر بَدی کانین؟“ 27 «وَلی اون مَردای که دَبا خودِشِه هَمسادِه رِه بَدی هَکونه موسی رِه ایتا کِنار هُل هَدَه و باگوتِه: ”کی تِرِه اَمِی رئیس و داور هَکردِه؟ 28 خَنی مَرِه هَم بَکوشی، هَمونجور که دیروز اون مِصری رِه بَکوشتی؟“ 29 وَختِی موسی اینه بِشنَوسِّه، دَربَشَه و مِدیانِ مِلکِ دِلِه غریب هَبا و اوجِه دُتا ریکائه صاحاب هَبا. 30 «چهل سال بُگذشتِه. ایتا روز صَحرایِ دِلِه، سینایِ کوه نَزیکی، ایتا فِرِشتِه ایتا تَش بِیتِه لَمبَس دِلِه موسی رِه ظاهر هَبا. 31 وَختِی موسی اینه بَدییِه اون منظَرِه یه جی خیلی تَعَجِب هَکردِه. وَ هَمونجور که نزیک بونِه با تا بَینِه، خُداوند صِدا اونه گوش بَرِسییَه که: 32 ”مَن تی پیَرانِ خُدایَم، ابراهیم و اسحاق و یعقوبِ خدا.“ موسی بَتِرسیِه و جِرأت نَکُردِه بِیشِه. 33 «خُداوَند اونِه باگوتِه تی لِنگِ چَمیشِ دَر بیار، چون زَمینی که اونه سَر ایسَیی مُقَدَّسِ. 34 یَقیناً مَن می قومِ مُصیبَتِ مِصرِ دِلِه بَدییَم و اوشانِ نالِه رِه بِشنَوِسَّم، وَ بومَم تا اوشانِه دِرگا بیارِم. اوشانِ نِجاتِ وَسین بومَم. اَسه بییِه تِرِه به مِصر روانه هَکونَم.“ 35 «هَمین موسی که اَمِی قوم اونِه رَد هَکُردَن و باگوتَن: ”کی تِرِه اَمِی رئیس و داوَر هَکردِه؟“ خدا این مَردای رِه روانه هَکوردِه تا شیمی وَسین هم نِجات دهنده و هم رئیس هَبو. هَمون فِرِشتِه یه طَریق که لَمبَس دِلِه اونِه ظاهر هَبا. 36 هَمین موسی با که مِصرِ دِلِه سرخِ دَریایِ وَر و صحرای دِلِه چِهل سال اوشانِ وَسین نِشانه ها و معجِزات بیاردِه و اَمِی قومِ مِصرِ جی دِرگا بیاردِه. 37 «هَمین موسی یَعقوب نَسلِ باگوتِه: ”خدا شِیمی اَداشانِ دِلِه، ایتا پِیغَمبَر می مِثان شِمِرِه روانه کانِه.“ 38 این هَمون موسی با که صَحرای دِلِه جَماعَتِ هَمرهَ دَبا. وَ اون فِرِشتِه یه هَمرهَ که سینای کوه دِلِه اونِه هَمرهَ گَب بَزه، وَ هَم اَمِی پیرِانِ هَمرهَ. موسی زندِه کَلامِ بِدَس بیاردِه تا اَمِرِه بَرِسانِه. 39 «وَلی اَمِی پیران اونه جی اِطاعَت نَکُردِن، اونِه رَد هَکُردَن و خودِشانِ دِلِ میَن مِصر سَمت وَگَرِسَّن 40 اوشان هارونِ باگوتَن: ”اَمِرِه خِدایِانی بِساز تا اَمِی پیشاپیش بوشون، چون نِدانیم این موسی یه سَر که اَمَرِه مِصرِ جی دِرگا بیاردِه چی بوما!“ 41 اون روزانِ دِلِه با که ایتا بُت گوکِ مِثان بِساتِن و اونه وَسین قربانی هَکُردَن و اونچه بِساته بان وَسین جَشن بِیتَن. 42 وَلی خدا خودِشِه دیمِ اوشانِ جی وَگِرداندِه و اوشانِه خودِشانِه حال بَنَه تا آسِمانِ آفتو و ماه و سِتارِه رِه پَرَسِّش هَکُنَن، هَمونجور که پِیغَمبَرانِ کِتابِ دِلِه بَنویشته هَبا: ”اِی یعقوبِ تلک وطایفه، مَگِه اون چِهل سالی که صحرای دِلِه دَبِین مَرِه سَر بَبییِه حیوان و قربانی ها بیاردین؟ 43 شما مُلوکِ بُتِ خیمه رِه بِیتِن، وَ شیمی بُت رِفانی سِتارِه رِه. وَ این بُتِشان که شما پَرَسِش وَسین بِساتین. پس شِمِرِه به بابِل تَبعید کانَم.“ 44 «اَمِی پیران صحرایِ دِلِه شَهادَتِ خیمه رِه هَم خودِشانِه هَمرهَ داشتِن. هَمون خیمه ایی که موسی خُدای دَستور هَمرهَ طِبقِ نِمونِه ایی که بدییَه با، بِساتِه. 45 اَمِی پیران وَختِی یوشَع رَهبَر با شَهادتِ خیمه رِه خودِشانِه هَمرهَ به کَنعان بیاردِن، اون موقِه که اوشان اون قومِشانِ مِلکِ که خدا اَمِی پیرِانِ چِشمِ وَرِ جی دِرگا هَکردِه بِیتَن، وَ اون خیمه تا داوودِ پادشاه موقِه اوجِه بُمانِسّه. 46 خدا داوودِ لُطف کانِه با و داوود خواهش هَکردِه یَعقوب خُدای وَسین ایتا سِرِه بِسازه. 47 وَلی سُلیمان پادشاه با که خُدای وَسین سِرِه بِساتِه. 48 «با این وجود، خدای مُتِعال اون سِرِه هایی که آدَمی یه دَس جی بساتِ هَبا بو، مَنزِل نُکانِه، هَمونجور که اِشعیای پیغَمبَر باگوتِه: 49 «خداوند گونِه: ”آسِمان می پادشاهی یه تَختِ و زَمین می لنگ جیر دَرِه! «’می وَسین چِجور سِرِه ایی سازنین؟ می آسایشِ جا کوجه یه؟ 50 مَگِه می دَس تمام ایشانه نِساتِه؟»“‘ 51 «اِی سَرکِشِ قوم، اِی کَسایی که شِیمی دِل و گوش خَتنِه نَبا! شما هَم شیمی پیَرانِ مِثان هَلَه روح القُدُسِ پیش مقاومت کانین. 52 کُدام ایتا از پِیغمبَرانِ که شِیمی پیَرانِ دَس جی آزار ندییِه بو. اوشان پِیغَمبَرانی که اون صالِح ظهورِ پِشگویی هَکُردِ بان رِه، بَکوشتن، وَ اَلان شما خُدِتان اونِه تسلیم هَکوردین و اونِه بَکوشتین، 53 شُمایی که شَریعتِی که فِرشتِگان طَریق شِمِرِه بَرِسیِه رِه قبول هَکوردین، وَلی اونه جی اطاعت نَکُردِین.» اِستیفانِ سنگسار هَبوسَّن 54 شورای آدَمان وَختِی این گَبا رِه بِشنَوِسَّن، عَصبانیتِ جی اَلو بِیتَن و خودِشانِه دَندانِشان رِه هَکِلاش دَنِه بان. 55 وَلی اِستیفان روح القُدُس جی مَشت آسِمانِ زُل بَزه، خُدای جلالِ بَدییَه، وَ عیسی رِه که خُدای راسِ دَس وَر ایسَبا. 56 اِستیفان باگوتِه: «اَلان آسِمانِ دینَم که واز هَبا و اِنسانِ ریکا رِه دینَم که خُدای راسِ دَس وَر اِیساَ.» 57 وَلی اوشان بلَندِ صدای هَمرهَ داد بَکِشییَن و گوش نَدَن و با هم اونِه سَمت هجوم بَبِردَن 58 اونِه کِرِش هَدَن و شهرِ جی دِرگا بَبِردَن و سَنگسار هَکُردَن. شاهِدان خودِشانِه لِواسِشان بَکِّندَن و ایتا جَوانِ لِنگِ وَر که اونِه اِسم سولُس با بَنَن. 59 وَختِی اِستیفانِ سنگسار کِانِه بان، اون بلَندِ صدای هَمرهَ باگوتِه: «اِی عیسی یه خُداوَند، می روحِ قَبول هَکُن!» 60 ایما زانو بَزه و بلَندِ صدای هَمرهَ باگوتِه که «خُداوندا، این گناهِ اوشانِ حِساب نیار.» اینه باگوتِه و جان هَدَه. |
@ 2024 Korpu Company