اعمال رَسولان 12 - گیله ماز

یَعقوب بَکوشتَن

¹ هَمون موقِه ها هیرودیسِ پادشاه بَنا بِیته یِدَسّه کلیسایِ آدمان رِه اذیَت آزار هَکُردَن.

² اون یعقوب یوحنایِ اَداشِ شَمشیرِ هَمرهَ بَکوشتِه.

³ وَ وَختِی بَدییِه که یَهودیِان این کارِ جی خوشحال هَبان، پِطرس رِه هَم دَسگیر هَکردِه. این کارعید فطیرِ موقِه اِتِّفاق دَکِتِه.

⁴ هیرودیس بعدِ پِطرُسِ دَسگیر هَکُردَن، اونِه زندان میَن تُووادَه و چهار تا دَسِّه یه چهارتایی سَرباز اونِه نِگَهبانی یه وَسین بَنَه. وَ خَسِّه بعدِ عید پِسَخ، اونِه مَردُمِ وَر مُحاکِمِه هَکونِه.

⁵ پَس پِطرُسِ زندان دِلِه داشتِن، وَلی کلیسا یِکسَرِه اونه وَسین خُدای وَر دُعا کانِه با.

⁶ یِه شُو، پیش از اون روزی که هیرودیس خَسِّه پِطرُسِ مُحاکِمه هَکونِه، اون دُتا زَنجیلِ هَمرهَ دَبِسِّه با و دُتا سَربازِ میَن خاته با، وَ نِگَهبانان هَم زندان دَرِ وَر کِشیک دَنِه بان.

⁷ یِدَفه خُداوند ایتا فِرِشتِه ظاهِر هَبا و ایتا نور زندان دِلِه بِتابِسِّه. فِرِشتِه پطرسِ تَکِ بَزه و اونِه بیدار هَکردِه، باگوتِه: «تُنِ هَباش وَرِس!» دَرجا زنجیلِشان اونِه دَسِّشانِ جی واز هَبا و زمین سَر بَکِتِه.

⁸ فِرشتِه اونِه باگوتِه: «تی کَمرِ دَبِد و تی چَمیشِ دَکُن.» پِطرُس هم اینجور هَکردِه. ایما فِرشتِه اونِه باگوتِه: «تی قَوا رِه تی دوش بَنی و می دُمّال بییِه.»

⁹ پِطرُسَم اونِه دُمّالسَر زندان جی دِرگا بَشَه. پِطرس باوَر نَکُردِه اونچه فِرِشته کانِه، واقِعیِه، بَلکِه فِکر کانِه با رویا دینه.

¹⁰ اوشان اَوَّلین و دوّمین نِگَهبانان جی بُگذشتِن و آهینی دَروازۀ یه وَر بَرِسیَن که شَهرِ سَمت واز بونِه با. دَروازِه خُد به خُد اوشانِ وَسین واز هَبا. اوشان دِرگا بَشَن و هَمونجور که دَبان را شونه بان یدَفِه فِرِشتِه غِیب هَبا.

¹¹ پطرس وَختِی به خود بوماَ، باگوتِه: «اَسه دِ مُطمَئنم که خُداوند خودِشِه فِرِشتِه رِه روانه هَکوردِه و مَرِه هیرودیسِ چَنگ و اون اذیت و آزار جی که یَهودِ قوم اونِه توقع رِه داشتِن نِجات هَدَه.»

¹² وَختِی پِطرُس اینه بِفَهمِسِّه، مریم، یوحنای مَعروف بِه مَرقُسِ مآرِه سِرِه بَشَه. اوجِه خیلی مَردم جَم هَبا بان و دَبان دُعا هَکونَن.

¹³ وَختِی پِطرُس سِرِه یه دَرِ بَزه، ایتا کُلفَت که اونِه اِسم رُودا با بوما تا دَرِ واز هَکونِه.

¹⁴ اون کُلفت وَختِی پطرسِ صِدا رِه بِشناخته، خوشحالی یه جی، اینه عَوَض که دَرِ واز هَکونِه، سِرِه یه دِلِه بَشَه و همه رِه باگوتِه: «پِطرُس دَرِ پِشت اِیساَ!»

¹⁵ اون کُلفَتِ باگوتِن: «خُل هَبَیی.» وَلی وَختِی اون کُلفَت اصرارِ بَدییَن، باگوتِه: «لابِد اونِه فِرِشتِئِه.»

¹⁶ هَمون موقِه، پِطرس یکسَرِه دَر زَنِه با. سَرآخَر، وَختِی دَرِ واز هَکُردَن و اونِه بَدییَن خِیلی تعجِب هَکُردَن.

¹⁷ پِطرس خودِشِه دَس هَمرهَ اِشارِه هَکردِه که ساکت هَبون، وَ تعریف هَکردِه که چِطور خداوند اونِه زندان جی دِرگا بیاردِه. ایما باگوتِه: «یعقوب و بَقیِه اَداشانِ این جَریانِ جی باخَبَر هَکُنین.» ایما یِجای دیگه بَشَه.

¹⁸ وَختِی صُب هَبا، سَربازان میِن بَلبَشو هَبا، چون نِدانِسَّن پِطرسِ سَر چی بوما.

¹⁹ هیرودیس دَستور هَدَه هَمِه جا پِطرُسِ دُمّال بَگِردَن. وَ وَختِی اونِه پیدا نَکوردَن سَربازان جی بازجویی هَکردِه و اوشانِ بَکوشتَن حکمِ هَدَه. ایما پِطرس یَهودیِه جی به شهرِ قیصَریِه بَشَه و چَن وَخت اوجِه بُمانِسّه.

هیرودیسِ بَمِردَن

²⁰ هیرودیس صور و صیدونِ شهرِ مَردُمِ هَمرهَ غیظ هَکُردِ با. اوشان بْلاستوس، پادشاه دَربارِ خِدمتکارِ راضی هَکُردَن تا هیرودیسِ وَر بیئِن تا آشتی هَکُنَن، چون اوشانِ غذا و مایَحتاج هیرودیسِ مِلکِ جی تَهَیِّه بونِه با.

²¹ ایتا معیَنِ روز، هیرودیس خودِشِه شاهانِه لِواس دَکردِه، تَختِ سَر بَنیشتِه و جَماعتِ وَسین سخنرانی هَکردِه.

²² مَردم داد زَنِه بان: «این ایتا از خدایِانِ صِدائِه، نه آدَمی یه صِدا!»

²³ دَرجا، خُداوندِ ایتا فِرِشتِه هیرودیسِ بَزه، اینه وَسین که خَدا رِه جَلال نَدَبا. ایما کِرمِشان اونِه تَنِ بُخاردِن و اون بَمِردِه.

²⁴ ولی خُدایِ کَلام بیشتَر و بیشتَر پِیش شونِه با و پَخش بونِه با.

²⁵ وَختِی بَرنابا و شائول خودِشانِه مأموریتِ تَمام هَکُردَن، اورشلیمِ جی وَگرِسَّن و یوحنایِ مَعروف به مَرقُس رِه هَم خودِشانِه هَمرهَ بیاردِن.