دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 9 - گیله ماز

اورشلیمی مسیحیانِ هَدیه ها

¹ اَسه دِ لازم نیه این خدمت باره مقدَسین وَسین شِمِرِه بَنویسَم

² چون دانَم چه ذوق و شوقی این کار وَسین دارین و اینه وَسین هم مقدونیه ایماندارانِ وَرجه شِمرِه افتخار هَکُردَم. اوشانِه باگوتَم که شما پارسال تا اَلان اَخائیه منطقه یه دِلِه هدیه هَدئنِ وَسین حاضر بِین. شیمی این غیرت خیلی از اوشان رِه هم، این کارِ وَسین تحریک هَکُرده.

³ وَلی این اَداشان رِه روانه کانَم تا ثابت هَبو که اَمی افتخار شِمِرِه این جریانِ بارِه بیخدی نَبا، بَلکه هَمونجور که باگوتَم، آماده هَبین.

⁴ نَبو که، اگه مقدونیه ایماندارانِ جی چن نفر می هَمره بیِئن و بِفَهمِن که آماده نییَین، اَما- و چقدر بیشتر شُما- اون اطمینانِی که شِمِره داشتیم جی، شرمندِه بونیم

⁵ پَس لازم بِدانِسَّم اَداشانِ جی بِخوام که پیشتر شیمی بَدییَنِ وَسین بییَن و اون هدیه هایی که وَعده هَدَه بِین رِه، تدارک بَینین. تا این هَدیه، هدیه ای هَبو که شیمی میلِ همره دَنین نه زور هَمرَه.

⁶ شیمی خاطر بِدارین که: هرکی کم بِکارِه، کم هم دِرو کانه، و هر کی زیاد بِکارِه، زیاد هم دِرو کانه.

⁷ هر کی بایسّی همون قَدَر که خودشه دِلِ میَن نیَّت هَکُردِه، هَدِه، نه بی میلی و زور هَمرَه، چون خُدا اونیکه خوشحالی یه هَمرَه دَنِه رِه دوس دارِه.

⁸ و خُدا تانِه هر نعمتی رِه شیمی وَسین خیلی بیشتر هَکونِه تا هَمِه چی یه دِلهِ هَمَش شِیمی احتیاجانِ قَدَر بِدارین و هر خُجیرِ کارِ انجامِ دِلِه، فراوانی یه هَمرَه بِدارین.

⁹ هَمونجور که مَزمورِ کِتابِ دِلِه بَنویشتِه هَبا: «دَّس ودلبازی یه هَمرَه فَقیرِان هَدَه، اونه صالحی تا اَبد پابرجائِه.»

¹⁰ و اونیکه، تُم کشاورزی وَسین و نان بُخاردنِ وَسین دَنِه، شیمی تُم رِه کِشت و کارِ وَسین آماده هَکوردِه برکت دَنِه و شِیمی صالحی یه محصولِ زیاد کانه.

¹¹ شما هر نظرِ جی دولتمند بونین تا هر لحاظِ جی دس و دلباز هَبین، و شیمی این دَس و دِلبازی اَمی طریقِ جی خُدای شکر هَکُردَن رِه خَتم بونه.

¹² چون این خِدمَت، نه فقط مقَدَسینِ احتیاجاتِ برطرف کانه، بَلکه باعث بونِه خِیلیان خُدا رِه بی حد و اندازه شُکر هَکُنِن.

¹³ این خِدمتِ خاطری مَردُم خُدا رِه جلال دَنِن، چونکه شُما نه فقط اعتراف کانید مسیحِ اِنجیلِ ایمان دارین بلکه اوشان و بقیِه رِه اونچه که دارینِ دِلِه شریک کانید.

¹⁴ همونجور هم خُدایِ گَتِه فیضِ خاطری که شیمی سَر دَرِه، اوشان شیمی وَسین ذوق و شوقِ همره دعا کانَن

¹⁵ خداوندِ اون هدیه خاطری که نَشَئنِه اونِه باگوتَن شُکر کانَم!