دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6 - گیله ماز

¹ پس اونچه یه دِلِه که خدایِ هَمرَه هَمکاریم، شیمی جی خَواهِش کانیم که خُدایِ فیضِ اَلَکی نِیتِه بین.

² چون خُدا اشعَیایِ پیغمبَرِ کِتابِ دِلِه گونِه: «ایتا خُجیرِ موقِه تی جَوابِ هَدَم و نِجاتِ روز دِلهِ، تی کمک بومَم.» بِیِیش اَلان خُدای خُجیرِ موقِئِه؛ بِیِیش، اَلآن نِجاتِ روزِ.

پولسِ سَختیان

³ اَما هیچ‌ کَسِ راهِ دِلِه سَنگ تُنِوادِنیم، تا اَمی خِدمتِ دِلهِ هیچ ایرادی دَنِبو،

⁴ بلکه هر کار دِلِه که کانیمِ نِشان دَنیم که خُدایِ پاکاران هیسیم، خیلی تحمل هَمرَه مُصیبتهای دِلهِ، سختیها و بلاهای دِلِه،

⁵ کُتَک بُخاردَنهایِ موقه، زندانهایِ دِلهِ، بَلواهایِ دِلِه، سختِ کارانِ دِلهِ، شُویه بی خوابی دِلِه، و وَشنایی یه دِلِه؛ نِشان دَنیم که خُدایِ پاکاران هیسیم

⁶ پاکی یه هَمرَه، معرفت هَمرَه، صبرِ هَمرَه، مهربانی یه هَمرَه، روح القُدُسِ هَمرَه، بی منت محَبت هَمرَه،

⁷ راسگویی یه هَمرَه، خُدایِ قُوَّتِ هَمرَه، صالِحِی یه اسلحۀ یه هَمرَه اَمی راسِ دَس و چَپِ دَسِ دِلِه؛

⁸ عِزَّت و ذِلَّتِ دِلِه، تُهمت و تعریف دِلِه. اَمی هَمرَه ایتا حُقِّ بازانِ مِثان رفتار بونه، با این حال راسگو هیسیم؛

⁹ اَمی هَمرَه ایتا بی نام و نِشانانِ مِثان رفتار بونه، با این حال اَمِرِه اِشناسِنِن؛ اَمی هَمرَه ایتا مُردِه یه مِثان رفتار بونه، با این حال بِیشین هَلَه زنده ایم؛ اَمی هَمرَه جوری رفتار بونه که انگار مُجازاتِ دِلِه دَریم، با این حال هَلَه اَمِرِه نَکوشتِن؛

¹⁰ اَمی هَمره ایتا غم دارانِ مِثان رفتار بونِه، با این حال هَمِش خُشحالیم؛ اَمِی هَمره ایتا فَقیرانِ مِثان رفتار بونِه، با این حال خِیلیان رِه پولدار کانیم؛ اَمِی همره جوری رفتار بونِه که اِنگار چیزی نِداریم، با این حال همه چی یه صاحِبیم.

¹¹ اِی قُرِنتُسِ شَهرِ مَردُم، اَما رُک شِیمی هَمرَه گَب بَزییم و اَمی دِل شیمی وَسین واز هَکردیم.

¹² اَما اَمی مُحبت شِیمی جی دریغ نُکانیم. بلکه شمایید که شیمی محبتِ اَمیی جی دریغ کانید.

¹³ شِیمی هَمرَه ایتا اَمی وَچِه هان مِثان گَب زَنَم؛ شُما هَم شیمی دِلِ اَمی وَسین واز هَکُنید.

زِندِه خُدایِ مَعبد

¹⁴ بی ایمانان گاجمِه یه جیر نَشین، چون صالِحِی و شِرارَت میَن چه رابطه ایی دَرِه و نور و ظُلَمات مین چه رِفاقتی؟

¹⁵ مَسیح و بِلیعال یعنی شیطان چه سازِشی دارَن و مؤمن و کافر چه شباهتی دارِن؟

¹⁶ خُدایِ معبد، بُتِشان هَمرَه چه سازشی دارَن؟ چون اَما زندهِ خُدایِ مَعبَدِیم. هَمونجور که خُدا تورات وپیغمبرانِ کِتابِ دِلِه گونِه: «مَن اوشانه میَن مَنزِل کانَم و اوشانه میَن راه شونَم و مَن اوشانه خُدا بونَم و اوشان می قوم بونِن.»

¹⁷ پَس، خداوند گونِه: «اوشانه میَنِ جی دِرگا بیئین و سیفا هَبین. هیچ نَجِسِ چی ایی رِه لَمس نَکُنین و مَن شِمِرِه قبول کانَم.»

¹⁸ «مَن شیمی پیَر بونَم و شُما می ریکاهان و کیجاهان بونید، خداوندِ قادر مُطلق گونِه.»