دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 5 - گیله ماز

اَمیی آسِمانی سِرِه

¹ اَلآن دانیم هر وخت این خیمِه یعنی اَمی زمینِی سِرِه که اونه دِلِه زندگی کانیم، فور بییِه، خُدایِ جی ایتا عِمارت داریم، ایتا سِرِه که دَسِّ هَمرَه بِساته نَبا و آسِمانِ دِلهِ اَبَدیِه.

² راس راسی که این خیمِه یه دِلهِ آه کَشِنیم، چون اینهِ مُشتاقیم که اَمی آسِمانی سِرِه رِه ایتا لِواسِ مِثان اَمی تَن دَکُنیم.

³ چونکه راس راسی اونه دَکُردَنِ هَمرَه، دِ لُخت نییَیم.

⁴ چون تا وَختی که این خیمِه یه دِلِه دَریم سنگینِ بارِ هَمره آه کَشِنیم، نه اینِ وَسین که لُخت بونیم، بَلکه بیشتر بَپوشانیه بونیم، تا زندگی، اونچه که از بِین شونِه رِه قورت هَدِه.

⁵ و خُدائه که اَمَرِه این کارِ وَسین آمادِه هَکُردِه و روح القدسِ ایتا بیعانِه یه مِثان اَمَرِه هَدَه.

⁶ پَس اَما هَمِش دِل گَرمیم، اَما دانیم تا وقتیکه این تَنِ دِلِه سِرِه داریم خداوندِ جی دور هیسیم،

⁷ چون ایمان هَمرَه زندگی کانیم، نه اونچه یه هَمرَه که دینیم.

⁸ آره، اَما حِسابی دِلگَرمیم، و اینه بهتر دانیم که این تَنِ جی دور هَبیم و خُداوندِ هَمره سِرِه یه دِلِه زندگی هَکنیم.

⁹ پَس چه تَنِ دِلِه زندگی هَکُنیم و چه اونه جی دور هَبیم، اَمی نیَّت اینه که اونِه راضی هَکُنیم.

¹⁰ چون اَما همه بایسّی مسیحِ داوری یه تختِ پیش حاضر هَبیم، تا هر کی طبقِ خُجیر اعمال یا بَدِ اعمالی که خودِشِه تَنِ دِلِه زندگی هَکُردِه، انجام هَدَه، سِزا بِینِه.

آشتی یه خِدمَت

¹¹ پَس چون خُداوندِ ترسِ معنی ره دانیم، تَقلّا کانیم مَردُمِ قانِع هَکُنیم. ولی اونچه هیسیم خُدایِ وَسین مَعلومِ و امیدوارَم شیمی وِجدانِ وَسین هم معلوم هَبو.

¹² آما نَخَنیم باز اَمی جی تعریف هَکُنیم، بلکِه خَنیم ایتا دلیل شِمِرِه بیاریم که اَمَرِه فَخر هَکُنید، تا بِتَّنید اوشانه جَواب که ظاهرِ فخر کانَن رِه هَدین، نه اونچه که دِلِ میَن دَرِه رِه.

¹³ اَگِه اَمی عقلِ از دَس هَدَیم، خُدایِ خاطریِه، و اگه عاقِلیم، شِیمی خاطریِه.

¹⁴ چون مَسیح مُحبت اَمَرِه کنترل کانه، چون بِفَهمِسّیم: که یِنَفَر هَمه یه وَسین بَمِردِه. پس همه بَمِردِن.

¹⁵ و همه یه خاطِری بَمِردِه تا زندهِ آدَمان دِ نه خودِشانِ وَسین، بلکِه اونه وَسین زندگی هَکُنَن که اوشانه خاطِری بَمِردِه و زندهِ هَبا.

¹⁶ پس، اَما دِ مین بَعد هیچکسِ طبقِ جسم نِشناسِنیم. هر چَن پیشتَر مَسیحِ طبقِ جسم اِشناسِنِبِیم، اَسه دِ اینجور نیِه.

¹⁷ پَس اَگِه کَسی مَسیح دِلهِ دَبو، تازه زندگی دارِه. کهنه چیزان دِ تَمام هَبا؛ اَسِه، هَمِه چی تازِه هَبا!

¹⁸ تمام ایشان هَمِه خُدایِ جییه که مسیحِ طَریقِ جی اَمَرِه خودشه هَمرَه آشتی هَدَه و آشتی یه خِدمَتِ اَمَرِه بِسپارِسِّه.

¹⁹ یعنی، خُدا مَسیح دِلِه دُنیا رِه خودشه هَمرَه آشتی هَدَه و مَردُمانِ گناهان رِه اوشانه حِساب نُزاشته، و آشتی یه پِیغامِ اَمَرِه بِسپارِسِّه.

²⁰ پَس اَما مسیحِ سفیرِان هیسیم، خدا خودِشِه خواسِّه رِه اَمی طَریقِ جی انجام دَنِه. اَما مسیحِ طَرَفِ جی شِیمی جی خواهِش کانیم که خُدایِ هَمرَه آشتی هَکُنید.

²¹ خدا اونیکه گُناهِ نِشناخته با رِه اَمی وَسین گُناه هَکُرده، تا اَما اونه دِلِه خُدایِ صالِحِی هَبیم.