دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2 - گیله ماز

¹ چون تصمیم بِیتَم یِدَفه دیگه شیمی وَرجه نییَم تا شِمِرِه غُصِّه دار نَکنم

² چون اَگِه شِمِره غُصِّه دار هَکُنَم، دِ کی تانِه مَرِه خوشحال هَکونه، اِلّا شُمایی که شِمِره غُصِّه دار هَکُردَم؟

³ مَن جوری شِمِره نامه بَنویشتم تا موقِه ایی که شِیمی وَرجه هَنَم، اوشانیکه بایسّی مَرِه خوشحال هَکُنَن، می ناراحتی یه باعث نَبوُن. چونکه شما همه یه جی مطمئن بام که می خُشحالی شِیمی همه یه خُشحالیِه.

⁴ چون خیلی مصیبَتِ هَمرَه و غُصِّه دار دِل و آرسو دَکِته چِش هَمرَه شِمِره بَنویشتِم، نه اینکه شِمِره غُصِّه دار هَکُنَم، بلکه تا بدانید چَنّی زیاد شِمِرِه دوس دارِم.

گناهکارِ آدَم رِه بِبَخشین

⁵ اَسه اَگِه یِنفر غُصِّه یه باعث هَبو،- نه فقط مَرِه، بَلکه اگه نَخوام زیادی باگوم- تا حَدّی همه یه شِمِرِه غُصِّه دار هَکُردِه.

⁶ چون اینجور آدمِ وَسین این تنبیهی که بیشترِ شِما اونِه وَسین سِزاوار دانِسّین، بَسِه.

⁷ اَسِه دِ بایسّی اونه بِبَخشین و دِلداری هَدین، نَکُنِه زیادی غُصِّه، اونه اَز پا دَربیارِه.

⁸ پس، شیمی جی خَواهِش کانَم اونه شیمی مُحبتِ جی مُطمَئِن هَکُنید.

⁹ چون اینه وَسین اینه شِمِرِه بَنویشتم تا شِمِره آزمون هَکُنَم و بِینَم هر چیه دِلِه اطاعت کانین یا نه؟

¹⁰ اَگِه شُما یِنَفَرِ بِبَخشین، مَنَم اونه بَخشِنَم. و راس راسی اَگِه یِنَفَرِ بِبَخشییَم- البته اَگِه بَخشِش وَسین دلیلی دَبو- من شِیمی خاطِری، مَسیح وَر اینجور هَکُردَم،

¹¹ تا شِیطان اَمَرِه گول نَزِنِه، چون اَما اونه نخشه های جی بی‌خَبَر نییَیم.

پیروزی مَسیحِ دِلِه

¹² وختی تْروآسِ شهر بَشَم تا مَسیحِ اِنجیلِ موعظه هکُنَم، با اینکه خداوَند اوجِه ایتا گَتِه دَروازِه می وَسین واز هَکُردِه.

¹³ وَلی باز آرام و قرار نِداشتَم، چون می آداش تیتوسِ پیدا نَکوردَم. پَس اوجِه یه مَردمِ همرهَ خدافظی هَکُردِم، مَقدونیه یه منطقه یه سمت بَشَم.

¹⁴ ولی خدا رِه شکر کانم که هَمَش اَمَرِه مَسیح دِلهِ، خودشه پیروزی یه دِلهِ بَرنهِ و خودِشِه معرفتِ عَطر رِه اَمیی طَریقِ جی هَمِه جا پَخش کانه.

¹⁵ چونکه اَما خُدایِ وَسین مسیحِ خوشِ عَطر و بو هیسیم، چه اوشانِ مین که نِجات بَیتَن و چه اوشانِ میَن که هلاک بونَن

¹⁶ یَنفرِ وَسین مَرگِ عَطرِ بو رِه دَنیم که به مرگِ خَتم بونه؛ و یَنفر دیگَرِ وَسین زندگی یه عَطرِ بو رِه دَنیم که به زندگی ختم بونِه، کیِه که اینجور چیزانِ لیاقتِ بِدارِه؟

¹⁷ چون اَما اون آدمانِ مِثان نییَیم که منفعتِ وَسین خُدایِ کَلامِ روشِنِن، بلکه اَما خُدایِ چشِ پیش، مَسیحِ دِلِه گَب زَنیم. ایتا اون آدمانِ مِثان که خالِصِ نیّت دارن و خدایِ طرفِ جییَن.