اول پِطرُس 5 - گیله ماز

خُدایِ گَلِّه رِه گالِشی هَکُنید

¹ مَن که خودَم مَشایِخِ جی هیسَم و مسیحِ رنجهای شاهد بام و اونه جلالِ دِلهِ که ظاهِر بونه شریکم، مشایخی که شیمی میَن دَرِن رِه سِفارش کانَم:

² گَلِّه ایی که خُدا شیمی دَس بِسپارِسِّه رِه گالِشی و نِظارت هَکُنید، ولی نه زور زورکی بلکه میل و رغبتِ هَمرَه، همونجور که خُدا خَنِه؛ و نه شرم آورِ سودِ وَسین بلکه شوق هَمرَه.

³ نه اینکه اوشانیکه شیمی دَس بِسپارِسِّه هَبان رِه، سَرورِی هَکُنید، بلکه اون گَلِّه یه وَسین نِمونِه هَبین،

⁴ و اون وختی که گالِشانِ رئیس ظهور هَکونه، اون جلالِ تاج که از بِین نَشونِه رِه، بِدس هارنین.

⁵ همینجور شُما هم اِی جَوانان، مشایخِ جی اطاعت هَکُنید. شُما همه شیمی رفتارِ دِلِه همدیگَرِ هَمرَه فروتنی رِه شیمی کَمَر دَبِدید، چون، «خُدا مغرورِانِ پِیش ایسَنِه، وَلی فروتَنان رِه فیض بَخشِنِه.»

⁶ پَس شِمِرِه خُدایِ رَسدارِ دَس جیر فروتن هَکُنید تا ایتا خُجیرِ موقِه شِمِره سَربُلَن هَکونه.

⁷ تمام شیمی دِلواپسی ها رِه اونه بِسپارین چون اون شِیمی فِکر دَرِه.

⁸ هوشیار هَبین، شِیمی حواس دَبو، شِیمی دُشمَن اِبلیس ایتا غُرّانِ شیرِ مِثان دَرِه گَردِنِه و یِنَفَرِه دُمّال دَرِه تا اونه قورت هَدِه

⁹ اونه پِیش بییَسید، ایمان دِلهِ پابرجا هَبین، چون دانید که شیمی اَداشان دُنیایِ دِلهِ این عذابانِ هَمرَه روبِروئِن.

¹⁰ و ایما که یِکَم سختی و عذاب بِدیِیَن، خُدایی که فیضِ جی پُرِ، که شِمِره مَسیح دِلهِ دُخوانِسِّه، تا اونه اَبدی جلالِ دِلهِ شریک هَبین، شِمِره از نو بَنا کانه و پایدار و رَسدار و پابرجا کانه.

¹¹ سلطنت تا اَبد اونه وَسین هیسِه. آمین.

آخرین سلامها

¹² سیلاسِ کُمَکِ هَمرَه که اونه ایتا وفادارِ اَداش دانَم، شِمِرِه خُلاصِه بَنویشتَم تا شِمِره سِفارش هَکُنَم و شِمِره اعلام هَکُنَم که خُدایِ حقیقی فیض اینه. اونه دِلِه پابرجا بُمانید.

¹³ خاخُری که بابِلِ دِلِه دَرِه، اونیکه شیمی مِثان اِنتخاب هَبا، و همینجور می ریکا مَرقُس شِمِرِه سلام رِساندِنِن

¹⁴ هَمدِیگَرِ ایتا خُوشِ هَمرَه که دوس داشتَنِ جی هَنه، سلام هَکُنید. شُما همه یه وَسین که مَسیح دِلهِ دَرِین، صُلح و سلامتی بیه.