اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 8 - گیله ماز

بُتِشانِ پیشکَش هَبا خوراک

¹ و اَسِه بُتِشانِ پیشکَش هَبا خوراک بارِه: دانیم که «اَما همه معرفت داریم.» همین معرفت غرورِ باعث بونه، وَلی مُحبت، آدَم رِه بَنا کانه.

² اگه یِنَفَر گُمان کانه یِچّی دانهِ، هَلَه اونچه که بایسّی بِدانه رِه نِدانِه.

³ وَلی اونیکه خُدا رِه دوس دارِه، خُدا اونه اِشناسِنِه.

⁴ پَس بُتِشانِ پیشکش هَبا خوراکِ بُخاردنِ بارِه، دانیم که این دُنیایِ دِلِه «بُت هیچِ» و «اِلّا ایتا خُدا، خُدایِ دیگَرِی دَنیِه.»

⁵ چون هر چَن دَرِن اوشانیکه خُدایِان خوانده بونَن، چه زَمینِ دِلِه و چه آسِمانِ دِلِه، همونجور که واقعاً هم خِیلی ’خُدایِان‘ و خِیلی ’خداوندان‘ دَرِه -

⁶ با این وجوداَما فقط ایتا خُدا داریم، یَعنی آسمانی پیَر، که هَمِه چی اونِه جیه و اَما اونه شین هیسیم؛ و فقط ایتا خداوند دَرِه، یَعنی عیسی مَسیح، که هَمِه چی اونه طَریق جی به وجود بوما و اَما اونِه طَریقِ جی هیسیم.

⁷ هرچند هَمِه این معرفت رِه نِدارَن. ولی بعضیان تا اَلآن جوری بُتیشانِ عادت هَکُردَن که اگه همین الان هَم اینجور خُراکهایی بُخارَن، خیال کانَن اون خوراک راس راسی بُتِشانِ پیشکَش هَبا؛ و اوجِه یه جی که اوشان وُجدان ضعیفِ، نَجِس بونِن.

⁸ «خوراک، اَمَرِه خُدا رِه نَزدیک نُکانه»؛ نه نُخاردَنِ هَمرَه بَدتَر بونیم، نه بُخاردَن هَمرَه بِهتر.

⁹ وَلی مواظب هَبین شیمی این حق، ضَعیفِ آدمان لَغزشِ باعث نبو.

¹⁰ چون اَگِه اونیکه ایتا ضعیفِ وِجدان دارِه، تِرِه که اینهِ بارِه معرفت داری، بُت خانه یه دِلِه غذای سَر بِینهِ، مَگِه اون هَم وسوسه نَبونه بُتِشانِ پیشکَشِ هَبا خُراکِ بُخارِه؟

¹¹ اینجوری، تی معرفت باعث بونه اون ضعیفِ آدم هلاک هَبو که مَسیح اونه خاطری بَمِردِه.

¹² پس وَختی اینجوری تیِ اَداشانِ علیه گُناه کانید و اوشانه ضَعیفِ وِجدانِ زخمی کانید، مسیح علیه دَرید گُناه کانید.

¹³ اینِه وَسین، اَگِه خوراک می اَداشِ لغزشِ باعث بونه، هیچ وقت گوشت نُخارنَم تا اونه لَغزِشِ باعث نَبوم.